«امام رضا(ع)» نقطه اتصال و اتحاد ملت در زمان خود شدند

علی کاظم بهرام در گفت‌وگو با پیرامون علت عشق مردم به «امام رضا(ع)» گفت: مقطع زمانی ولایت «امام رضا(ع)» دوره ای حساس در زمان حکومت اسلامی محسوب می شد در این زمان مردم از بسیارى اعمال دولت عباسی خسته شده بودند آنان به دنبال مامن و پناهگاهی بودند که شریعت اسلام ناب محمدی را به اجرا بگذارد و حکومت را بر پایه آموزه های اسلام به اجرا در آورد در عین حال جریانات مختلفی بر علیه حکومت عباسی و برخی نیز بر علیه «اهل بیت(ع)» شکل گرفته بود لذا مردم به دنبال حاکمیت منطبق بر سیره «رسول اکرم(ص)» بودند.

وی به جایگاه علمی «امام رضا(ع)» اشاره و اظهار کرد: جریانات شکل گرفته در دوره عباسی برای اثبات حقانیت ادعاهای خود تلاش داشتند تا در مسیر مباحث علمی حرکت کرده و حضور خود را تبیین کنند از این رو مامون تلاش داشت تا شرایط را به نفع حکومت خود پیش ببرد لذا مناظراتی را تشکیل می داد و در این مناظرات از عالمان تمام ادیان و گروه ها دعوت می کرد تا «امام رضا(ع)» را در مقابل آنان قرار دهد تا به این روش بتواند چند هدف را دنبال کند، «امام رضا(ع)» نیز با استناد به آیات و روایت و سیره «پیامبر اکرم(ص)» اقدام به دادن پاسخ مستند می کردند و با هر قومیت و گروه با زبان خودشان به مباحثه می پرداختند و به خوبی به تثبت حقیقت می پرداختند لذا ایشان را با عنوان «عالم آل محمد» نیز می شناختند.

بهرام به سبک زندگی «امام رضا(ع)» اشاره و بیان کرد: «امام رضا(ع)» همراه در جهت منافع اسلام و برای دفاع از مکتب «رسول الله(ص)» قدم برداشتند ایشان در تمام امور خدا را در نظر داشته و در جهت رضاى پروردگار حرکت می كردند لذا شیوه برقرارى ارتباط ایشان با همه اقشار مختلف قابل توجه بود ایشان با دانشمندان همانند خودشان و با اقشار کم در آمد نیز به نیکی رفتار می کردند و کرامت داشتند همین امر زمینه جذب مردم به «امام رضا(ع)» را در بر داشت و در مدت زمانی کوتاه بسیاری از مردم پیرو و عاشق ایشان شدند.

وی پيرامون عوام فريبى حكومت عباسى اظهار کرد: اوج گیری و به حکومت رسیدن عباسیان به واسطه عوام فریبی انجام شد، عباسیان خود را خونخواه «سیدالشهدا(ع)» می خواندند و همواره خود را محب «اهل بیت(ع)» مطرح می کردند بدین ترتیب از عشق و علاقه مردم به «اهل بیت(ع)» سواستفاده کردند لذا مامون در حرکتی برای استحکام حکومت خود «امام رضا(ع)» را به عنوان ولیعهد خود معرفی کرد و تلاش داشت تا مقاصد خود را از طريق جايگاه «امام رضا(ع)» در دربار به اجرا بگذارد، اما «امام رضا(ع)» نیز با تدبیر فرصت را غنیمت شمردند و به توسعه فرهنگ علوی و شیعه در بين مردم پرداختند ایشان فرهنگ «اهل بیت(ع)» را در بین ایرانیان توسعه و گسترش دادند همان گونه که مقام معظم رهبری بیان کردند تشیع از دروازه های شلمچه وارد ایران شد زیرا «امام رضا(ع)» نیز از همان مکان برای ورود به ایران استفاده كردند.

*** دشمنی عالم

این کارشناس علوم قرآنی رویکرد «امام رضا(ع)» را در زمان ولایتشان مورد را بررسی قرار داد و ابراز کرد: «امام رضا(ع)» با شیوه «جنگ نرم علمی» وارد کارزار مبارزه با حکومت ظلم شدند در عین حال مامومن نیز عالم عباسیان محسوب می شد او ٤٠٠٠ روایت از «پیامبراکرم(ص)» می دانست و از جمله عالمان عصر خود بود لذا «امام رضا(ع)» با دشمنی سر سخت روبرو بودند، نکته قابل تامل اینکه مامون بارها با زبان روایت و آیات بیان کرده بود که «امام رضا(ع)» صاحب ولایت بوده و هدایت جامعه اسلامی از سوی پروردگار برعهده ایشان قرار داده شده لذا ایشان باید حاکم باشد اما طمع قدرت مامون را فریفته بود برای قدرت و جذابیت هاى دنیوى همه تلاش خود را انجام میداد.

بهرام به رویکرد مامون در زمان ولایت «امام رضا(ع)» اشاره و بیان کرد: مامون تلاش داشت تا با به کار گیری برخی اعمال از ظرفیت «امام رضا(ع)» به نفع خود بهره برداری کند وی با ولیعهد خواندن «امام رضا(ع)» می توانست جلوی بسیاری از نحله های و جریانات را بگیرد و در عین حال شیعیان خشمگینی که از نام و اعتقادات آنان برای رسیدن به قدرت استفاده شده بود را ساکت کند مامون تلاش داشت تا از «امام هشتم(ع)» برای مشروعیت دادن به جایگاه خود استفاده کند از سوی دیگر «امام رضا(ع)» بخاطر تهدیدات مامون مجبور به پذیرش ولایت عهدی شد اما این تهدید را به فرصت تبدیل کردو در جهت توسعه اسلام ناب محمدی آن بهره برد بدین ترتیب فرهنگ قالب ایران در آن زمان رابه فرهنگ تشیع نزدیک کرد و توانست قطب بزرگی از شیعیان را در ایران پایگذاری كنند.

***انتقال معارف اسلامی

این کارشناس علوم قرآنی تاثیر حضور «امام رضا(ع)» ایران را مورد بررس قرار داد و اظهار کرد: حضور «امام رضا(ع)» سبب پر بار شدن حوزه علمیه ای در نیشابور شد و از این طریق ايشان معارف اسلام را به جامعه عرضه کردند نکته جالب این بود که محبت به «اهل بیت(ع)» در دل ایرانیان گسترده شد و آنان از امر ولی امر تبعیت می کردند.

***نماز باران

وی پیرامون کرامت «امام رضا(ع)» اظهار کرد: یکی از سالهایی که «امام رضا(ع)»به عنوان ولیعهد در مرو حضور داشتند خشک سالى شدید رخ داده بود مردم درمانده به سوی مامون رفتند و از او خواستند اکنون که بر جایگاه «رسول خدا (ص)» تکیه زده شرایط را برای ادامه زندگی مردم فراهم کند و دست به دعا بردارد مامون که از این کار خود را عاجز می دید این امر را به «امام رضا(ع)» واگذار کرد، مردم زمانی که متوجه شدند که «امام هشتم(ع)» برای رفع خشکسالی دست به دعا خواهند شد و قرار است تا نمازی به امامت ایشان برگزار شود از دور و نزدیک برای اقامه نماز به آن منطقه آمدند این امر شکوه حضور و محبت مردم نسبت به «اهل بیت(ع)» را منعکس کرد، حضور پر شور مردم شگفت انگیز بود و همین امر دل مامون را لرزاند، نماز «امام رضا(ع)» نقطه اتصال و اتحاد ملت شد همانگونه که در زیارت جامعه کبیره بیان شده به برکت شما «اهل بیت(ع)» است که خداوند رحمتش را بر بندگان عرضه می دارد.

***صلوات خاصه

بهرام به اعمال روز یازدهم ماه ذی القعده اشاره و خاطرنشان کرد: اگرچه اعمال خاصی برای روز یازدهم ماه ذی القعده در مفاتیح بیان نشده اما می توان با توجه به حفظ پروتکل های بهداشتی از راه دور به خواندن زیارتنامه «امام رضا(ع)» پرداخت، همچنین خواندن صلوات خاصه «امام هشتم(ع)» نیز از جمله اعمال پر فضیلت محسوب می شود همچنین بیان ذکر ١٠٠ مرتبه «صلوات بر محمد و آل محمد» وبیان ٣٦٠ مرتبه «الحمد لله رب العالمین» همچنین بعد از خواندن «آیة الكرسی» بعد از هر نماز مورد تاکید قرار دارد.