گرایی: کمربند قهرمانی جهان در کلکسیون افتخاراتم کم بود/ در وزنی مبارزه می‌کنم که مدعیان زیادی دارد

7:45 - 22 مهر 1400
کد خبر: ۷۶۵۳۷۹
دارنده مدال طلای کشتی فرنگی جهان و المپیک گفت: خوشحالم که ضمن سربلندی از این میدان مهم، توانستم دل میلیون‌ها ایرانی در سراسر جهان را شاد کنم.

محمدرضا گرایی در گفت‌وگو با میزان، درباره کسب مدال طلای وزن ۶۷ کیلوگرم کشتی فرنگی مسابقات قهرمانی جهان در فاصله نزدیک به ۲ ماه پس از قهرمانی در المپیک، اظهار داشت: پس از پایان المپیک بلافاصله در اردوی تیم ملی حاضر شدم و مصمم بودم که مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان را هم ضمیمه طلای المپیک کنم. از شرایط جسمانی خودم آگاه بودم و می‌دانستم در چه مرحله‌ای از آمادگی قرار دارم که آیا توانایی موفقیت در رقابت‌های جهانی دارم یا خیر.

وی ادامه داد: خوشبختانه سرمربی و کادر فنی تیم‌ملی شرایط جسمی و روحی‌ام را به درستی تشخیص دادند و فرصت حضور در این رقابت‌ها را به من دادند. خوشحالم که ضمن سربلندی از این میدان مهم، توانستم دل میلیون‌ها ایرانی در سراسر جهان را شاد کنم.

گرایی در واکنش به مدال برنز برادرش گفت: در کلکسیون افتخارات من و محمدعلی که هیچ فرقی بین افتخارات‌مان وجود ندارد، یک مدال طلا و کمربند قهرمانی از رقابت‌های قهرمانی جهان کم بود که خوشبختانه توانستم این نشان را هم به دست بیاورم. محمدعلی هم می‌توانست و این توانایی را هم داشت که روی سکوی نخست بایستد، اما یک غفلت و اشتباه کوچک در حالت خاک که شاید فقط اهل فن بدانند چه می‌گویم، باعث شد تا کشتی از دستش خارج بشود و مقابل ولاسوف شکست بخورد. به غیر از این شکست، شاهد قدرت‌نمایی محمدعلی در سایر مبارزاتش بودیم و دیدیم که با چه صلابتی بر حریفانش غلبه می‌کرد و در نهایت هم به مدال برنز رسید.

وی درخصوص مبارزاتش در مسابقات قهرمانی جهان خاطرنشان کرد: در وزنی مبارزه می‌کنم که مدعیان زیادی دارد و از همان دور نخست تا آخرین کشتی با حریفان خوبی پنجه در پنجه شدم. حریف ژاپنی که در دور اول به سختی از سد او گذشتم، فرنگی‌کار سمج، بد بدن و قلدری بود که کشتی فرنگی را به خوبی به نمایش می‌گذاشت. کشتی‌گیر گرجستانی هم در دسته کشتی بلد‌ها قرار داشت و کارم با او کمی گره خورد. البته از اواخر مبارزه در وقت اول، روی هجوم‌ها و حملاتی که روی او داشتم، با اُفت شدید جسمانی روبرو شد و می‌خواست به کمک مربیانش مدام در کشتی وقفه بیندازد تا نفس‌گیری کند و آهنگ کشتی را هم عوض کرده و در نهایت کشتی را اصطلاحاً مُفت برنده شود که خوشبختانه تا آخرین ثانیه روی او هجوم بردم و توانستم برنده از تشک خارج شوم.

قهرمان کشتی فرنگی جهان افزود: تا آخرین ثانیه‌های مبارزه که از او عقب بودم، باز هم می‌دانستم که برنده از تشک خارج می‌شوم و به همین دلیل تا آخرین ثانیه جنگیدم تا دستم بالا برود. در مورد حریف روسی هم فکر نمی‌کردم تا این اندازه بتواند مقابل حملات، تکنیک‌ها و فنونم مقاومت کند. وی در حالت خاک مقاومت بالایی داشت و این موضوع تعجب من را در پی داشت. در مجموع باید بگویم تمام رقبایی که با آن‌ها کشتی گرفتم، کشتی‌گیران توانمندی بودند که هر کدام به نوعی آمده بودند تا نتیجه دلخواه‌شان را بگیرند.

دارنده مدال طلای جهان و المپیک در ادامه صحبت‌هایش تصریح کرد: خوشحالم که یک بار دیگر توانستم دل مردم کشورمان را شاد کنم و لبخند را بر لبان آن‌ها بنشانم. طی چند ماه اخیر خوشبختانه هم به مدال طلای المپیک رسیدم و هم اینکه قهرمان جهان شدم که این موضوع قطعاً شادمانی هر ورزشکاری را در پی دارد، اما لحظه‌ای پس از اینکه از روی سکوی قهرمانی پایین آمدم، در ذهنم به این فکر می‌کردم که این مدال‌ها حالا دیگر مربوط به گذشته هستند و نباید در باد این مدال‌ها بخوابم. درواقع با خودم به این فکر می‌کردم که بعد از کسب این مدال‌ها مسئولیتم سنگین‌تر از گذشته شده است و باید تلاشم را چند برابر کنم تا این موفقیت‌ها را تداوم ببخشم و باز هم تلاش کنم تا وقتی که در مسابقات آتی به نمایندگی از کشور عزیزم به میدان می‌روم و بتوانم باز هم دل میلیون‌ها هموطن‌مان را شاد کنم.

گرایی در پایان با تشکر از خانواده و مربیان خود گفت: همواره مانند یک سرباز در خدمت تیم‌ملی بوده‌ام و از این به بعد هم چیزی تغییر نکرده است. سرباز این مردم هستم و در اردو‌های تیم‌ملی با جان و دل زحمت می‌کشم و عرق می‌ریزم تا باعث افتخار، غرور و سربلندی این مردم باشم. هیچ لذتی بالاتر از شاد کردن دل مردم نیست و خوشحالم که توانستم لبخند را بر چهره آن‌ها بنشانم. از سرمربی و کادرفنی تیم‌ملی و رییس فدراسیون که همواره تلاش می‌کند تا بهترین امکانات را برای رفاه ملی‌پوشان فراهم کند، از حمید سوریان که حضورش کنار تیم تاثیر به سزایی بر عملکرد ملی‌پوشان دارد، از موسایی که انصافا یکی از بهترین رییس هیات‌هایی است که استان فارس به خود دیده و همچنین از پدر، مادر، برادران و خواهرم تشکر می‌کنم که بیشترین انگیزه را به من می‌دهند و همواره پشتیبانم هستند.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *