اجاره زندانیان؛ شیوه‌ای جدید از برده‌داری در آمریکا

12:47 - 30 شهريور 1401
کد خبر: ۴۴۵۲۱۲۹
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
برده‌داری در آمریکا از دیرباز معمول بوده و همچنان با اشکالی جدید ادامه دارد.

خبرگزاری میزان - بیش از 150 سال پیش، یک مجموعه زندان معروف به «Lone Rock stockade» در یکی از بزرگترین معادن زغال سنگ در ایالت «تنسی» آمریکا فعالیت می‌‎کرد.

این زندان تا حد زیادی توسط مردان آفریقایی آمریکایی که به دلیل جرایم جزئی مانند دزدی و سرقت بازداشت شده بودند نیرو می‌گرفت و در برخی موارد زنان و کودکانی که سن برخی از آنها 12 سال بود نیز به آنجا فرستاده می‌شدند.

کار خطرناک و گاه کشنده، مجازات آنها بود

دولت آمریکا این زندانیان را در ازای دریافت مبالغی به شرکت‌های خصوصی اجاره می‌داد، عملی که در سراسر جنوب آمریکا به عنوان اجاره محکومان شناخته می‌شود؛ در ایالت‌هایی مانند تگزاس، فلوریدا، جورجیا و آلاباما، از زندانیان برای کمک به ساخت راه‌آهن، بریدن الوار، آجرسازی، برداشت پنبه و کشت شکر در مزارع استفاده می‌شد.

در یک تحقیق مشترک، خبرنگاران «آسوشیتد پرس» و «رِویل» در مرکز گزارش‌های تحقیقی ماه‌ها را صرف کشف این موضوع کردند.

این تیم محققان فردی را پیدا کردند که اجدادش نزدیک به 140 سال پیش در این زندان ایالت تنسی زندانی بوده‌اند؛  آنها همچنین با نوادگان مردی که از نقش خود در پیشگامی سیستم اجاره محکومان در تنسی ثروتمند شد، مصاحبه کردند.

اجاره محکومان اساسا شکل جدیدی از برده‌داری بود که پس از جنگ داخلی در آمریکا آغاز شد و برای دهه‌ها در سراسر جنوب این کشور ادامه داشت؛ ایالت‌ها و شرکت‌ها با دستگیری بیشتر مردان سیاه‌پوست و سپس مجبور کردن آنها به کار در شرکت‌های بزرگ ثروتمند شدند.

«متمم سیزده» که پس از جنگ داخلی آمریکا تصویب شد، برده‌داری و بندگی غیرارادی را ممنوع کرد، اما برای افرادی که به جرمی محکوم شده‌اند، استثنا قائل شد و پوشش قانونی را برای اجاره محکومان ارائه کرد.

«تنسی» و بسیاری از ایالت‌های دیگر زبان مشابهی را در قانون اساسی خود به کار گرفتند که هنوز هم وجود دارد.

زندان ذکر شده در ایالت تنسی بیش از 25 سال در «تریسی‌سیتی»، دایر بود؛ زندانیان در شرایط غیربهداشتی و در سلول‌هایی بسیار کوچک زندگی می‌کردند؛ این زندان که برای نگهداری 200 نفر در یک زمان ساخته شده بود، گاهی اوقات 600 نفر را در خود جای می‌داد.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *