تالاب میانکاله در شهرستان بهشهر یکی از جاذبههای توریستی استان مازندران است که هرساله در فصلهای پاییز و زمستان استراحت گاهی برای پرندگان مهاجر و منطقه بسیار زیبا برای گرشگران از جمله پرنده نگرها است.
دریاچه ارومیه از جاذبههای طبیعی ایران است که عنوان ششمین دریاچه آب شور جهان، بزرگترین دریاچه آب شور خاورمیانه و بزرگترین دریاچه ایران را با خود یدک میکشد. علاوه بر این، دریاچه ارومیه محل زندگی بسیاری از حیوانات مهاجر و بومی از جمله فلامینگو، پلیکان، حواصیل و اردک بوده و سالانه صدها گردشگر را به خود جلب میکند که ضمن تماشای این دریاچه زیبا به دنبال استفاده از خواص درمانی لجن و آب دریاچه هستند. وجود سواحل زیبای ماسهای، صخرهای و لجنی در دور دریاچه، حدود ۱۰۲ جزیره منحصربه فرد، انواع گوناگون پرندگان و پستانداران و... بخشی از جاذبههای اکوتوریستی این منطقه است. در اثر بارشهای اخیر و اجرای طرح انتقال آب از جنوب آذربایجانغربی به دریاچه در اواخر سال گذشته، تراز دریاچه افزایش یافته و وسعت آن از ۹۳۰ کیلومتر مربع در مهرماه گذشته به یک هزار و ۲۴۱ کیلومتر مربع رسیده است.
سیراف یکی از قدیمیترین و پررونقترین بندرهای کشور در دوره ساسانی بوده و روابط تجاری زیادی با روم و یونان در اروپا و ماداگاسکار در آفریقا تا کانتون چین در آسیا داشت. این بندر مابین بندر کنگان و بندر عسلویه واقع شدهاست و دارای معماری خاصی است. این بندر بین دریا و کوه قرار گرفته و تنها دارای یک خیابان است. در بعضی جاها فاصله کوه تا دریا به ۳۰ متر هم نمیرسد به همین دلیل برخی خانههای مردم روی کوه بنا شدهاست. از آثار تاریخی آن میشود به قلعه نصوری و آثار باستانی بنای مسجد جامع (که بر روی پی یک عمارت ساسانی ساخته شده)، مسجد امام حسن بصری، عمارت شیخ جبار نصوری، و گور دخمهها و سیستم آبرسانی دوره ساسانی اشاره کرد. سفالهای بازمانده با نقشهای گوناگون، پارچهها و زیورآلات، معماریهای گچی و اتاقهای آذین شده به آثار هنری و ساختمانهای دو سه طبقه بخشی از میراث بجا مانده از آن تمدن است. اما زمین لرزه مرگبار هفت روزه سال سیصد و شصت و هفت هجری قمری مدفون شدن کامل این بندر را در پی داشت.
سیراف در گذشته از شهرهای یهودی نشین ایران بودهاست.
شهر شوشتر، شهری زیبا با تاریخی کهن که سالیان دراز مرکز خوزستان بوده است؛ آثار و شاهکارهای تاریخی جذاب و پرشکوهی را در دل خود جای داده است. نهر داریون، قلعه سلاسل و بند شادُروان سه اثر از مهمترین و اصلیترین آثار تاریخی شوشتر به شمار میآیند که نشان از تحولی بزرگ در سیستم آبرسانی پیشینیان ما در این شهر باستانی است.
نهر داریون در شوشتر از رود شطیط که شاخه اصلی رود کارون در این شهر است جدا میشود و دوباره به آن ملحق میگردد. این نهر داریوش یا دارا نیز نام دارد و علت این نامگذاری به ساخت این نهر در دوران داریوش هخامنشی بازمیگردد.
قلعه سلاسل، واقع در شمال غربی شوشتر، در کنار رود شطیط به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. این قلعه که ساخت آن نیز به دوران هخامنشیان باز میگردد، تا حدود پنجاه سال پیش، نقش دفاعی و استقرار نظامیان و همچنین کنترل نهر داریون را برعهده داشته و والی خوزستان در آن اقامت میکرده است. متاسفانه در حال حاضر با تخریب گستردهای که در این بنای عظیم و با شکوه اتفاق افتاده است، از آن چیزی جز اتاقهای زیرزمینی، شوادانها و تونلهای داریون باقی نمانده است.
پل بند سنگی شادُروان یا بند قیصر نیز قدیمیترین پل ایران و یکی از قدیمیترین پلهای جهان است و قدمت آن به دوران ساسانی باز میگردد. این پل بند، بزرگترین پل بند سنگی جهان و همچون دو اثر قبل، در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. این پل بند که به طور هوشمندانه برای برگرداندن آب کارون از طریق نهر دارون به مزارع کشاورزی به کار میرفت، دارای ۴۴ دهانه قطور بوده که اکنون ۳۷ دهانه آن موجود است.
این سه اثر تاریخی و جذاب، سالیانه تعداد زیادی گردشگر داخلی و خارجی را به خود جذب میکنند.
با آغاز سال نو، بسیاری از مسافران و گردشگران به استان هرمزگان سفر کرده و تعطیلات نوروزی خود را در جزیره کیش و سواحل خلیج فارس میگذرانند.
مجموعه کاخ گلستان، یادگاری بهجای مانده از ارگ تاریخی تهران، محل اقامت شاهان سلسله قاجار و از زیباترین و کهنترین بناهای پایتخت دویستساله ایران است که در ایام نوروز یکی از مقاصد اصلی گردشگران به شمار میآید.
سازههای آبی شوشتر، یکی از مهمترین و باارزشترین سازههای تاریخی این شهر گردشگری در استان خوزستان است. قدمت این سازه که مجموعهای بهم پیوسته از ۱۳ اثر تاریخی، شامل پلهای سنگی، بندهای طویل، آسیابهای بزرگ، آبشارهای زیبا، کانالهای دستکند و تونلهای عظیم هدایت آب است؛ به دوران ساسانیان باز میگردد و با سیستم فوق العاده خود، به صورت مجموعهای واحد از این آثار مهندسی باستانی، تاکنون پابرجا مانده است و در این سیستم شگفت انگیز خود، هدایت آب رودخانه کارون را بر عهده دارد. این بنای تاریخی که با معماری شگفت انگیز منظور بهره گیری بیشتر از آب ساخته شده بوده؛ به عنوان دهمین اثر ملی ایران، ثبت فهرست میراث جهانی یونسکو و یکی از اعجاب برانگیزترین جاذبههای گردشگری استان است. هر ساله با فرا رسیدن تعطیلات عید نوروز، گردشگران برای بازدید از این جاذبه گردشگری به شوشتر میآیند؛ اما امسال، سرسبزی و هوای معتدل و بهاری شوشتر و زیبایی آبشارها و عظمت این سازه، گردشگران بیشتری را برای بازدید، گردش، قایق سواری و تفریح به خود جذب کرده است.
بریس روستایی در فاصله ۶۰ کیلومتری شرق چابهار در استان سیستان و بلوچستان است. این اسکله با تصاویر مملو از قایقها و لنجها شناخته میشود و عامل اصلی جذب توریست به این منطقه است. این بندر نقش مهمی در اقتصاد منطقه دارد و از قدیم محل صید انواع ماهی و شاهمیگو بوده است. لنگر انداختن لنجها و کشتیها یکی از جاذبههای دیدنی این منطقه است.
سنگ مزارهایی که روزی نشانی انسانهای دفن شده در آرامگاه ابدی بوداند؛ حالا خودشان به مرور زمان در حال از بین رفتن هستند. این سنگهای حکاکی شده برای آدمهای در حال گذر از روی قبورشان حرفهای زیادی برای گفتن دارند تا حداقل آخرین پنجشنبه سال بهانه باشد تا باز هم یاد و خاطره سفر کردههای دیار باقی با رفتن به سر مزارشان را زنده نگاه داریم و یادمان باشد که روزی ما هم در این جایگاه ابدی به خاطرهای برای عزیزان مان تبدیل خواهیم شد.
پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری با وجود بیش از ۴۴۷ گونه گیاهی، در دل جنگلهای هیرکانی و در قلب کوهستان بستری منحصربهفرد و استثنایی و پناهگاهی برای گونههای مختلف جانوری است. دشت ناز بیشتر بهواسطه حضور گونهای نادر از گوزن با نام گوزن زرد شهرت دارد. پناهگاه دشت ناز ساری زیر نظر سازمان محیطزیست است و تردد به این پناهگاه به واسطه اکوسیستم خاص بدون مجوز این سازمان امکانپذیر نیست. در حال حاضر حدود ۴۰ رأس گوزن زرد در دشت ناز زندگی میکنند که تعداد آنها متغیر است. زاد و ولد سالیانه و طرحهای انتقال گوزنها به دیگر مناطق حفاظتشده ایران، عامل تغییر جمعیت گوزن زرد دشت ناز در ساری است. گوزن زرد ایرانی از شوکا بزرگتر و از مرال کوچکتر است؛ اما در برخی ویژگیها به شوکا و مرال شباهت دارد. شاخ اینگونه معمولا بین ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر و انشعابات آن بین ۷ تا ۲۰ سانتیمتر طول دارد که میتوان از روی آن سنشان را مشخص کرد. شاخ گوزن زرد ایرانی بهطور معمول در فصل زمستان میافتد و بلافاصله نیز شروع به رویش مجدد میکند.