پاستور 94 از دیدگاه وزیر بهداشت+عکس

5:10 - 01 فروردين 1395
کد خبر: ۱۵۱۵۲۲
وزیر بهداشت در آخرین پست اینستاگرام خود به آخرین جلسه هیئت دولت و نوستالژی ساختمان دولت اشاره کرد.
به گزارش گروه جامعه ، وزیر بهداشت در صفحه اینستاگرام خود نوشت.

ساختمان دولت، از سال ١٣٤٠ تاكنون همه نخست وزيران و وزيران قبل و بعد انقلاب را به خود ديده است. ما روزهای يكشنبه عصر و چهارشنبه صبح به مدت ٤ ساعت جلسه دولت داريم.
 
چهارشنبه گذشته آخرين جلسه دولت يازدهم در سال ٩٤ بود؛ چه بسيار تصميماتی كه در تالارهای اين ساختمان در مورد سرنوشت كشور و ملت، درست يا نادرست، رقم خورده است و اكنون بخشی از آن تصميمات و تصميم گيرندگان به تاريخ پيوسته اند و نامشان جزیی از تاريخ كشور ماست.
 
میان بحث های داغ و تلخ بودجه ای آخر سال، برای نفس تازه كردن به حياط اين ساختمان كهن آمدم. تصويری كه مشاهده می كنيد را روبروی خود دیدم. فرصتی شد تا از فراز پلكان های اين حياط زيبا، با تامل بيشتری به قامت افراشته سروهای بلند و كهنسال، كلاغ ها و پرندگانی كه همزاد آنها هستند و دهه های متمادی نظاره گر آمد و شد حکومتها و دولت ها و شخصيت های مختلفی هستند، بنگرم. حتما عده زیادی از آنها با انگيزه خدمت پا به اين مكان گذاشته اند.
 
بیندیشیم. طبيعی است كه در پايان كار، قضاوت در مورد كارنامه آنها متفاوت و بلكه متضاد بوده است؛ برخی به كشور و مردم و فرهنگ ما خدمت و برخی خيانت كرده اند؛ اما در نگاه حکمت آموز اين سروهای بلند و در چكاوك صدای پرندگان مقاوم و پر سن و سال؛ رازی نهفته است كه باور آن برای صاحبان قدرت و دلدادگان شهرت سخت است.
 
و آن اينكه؛ دوره خدمت شما كوتاه تر از آن است كه تصورش را داشته باشيد. همه شما نه تنها از اين مكان بلكه از اين كره خاكی خواهيد رفت. و آنچه مي ماند، نام نیک یا بد، و اثری است كه برای خود، آشنايان و هموطنان و بلکه مردم جهان باقی می گذاريد. نسلهای آینده و تاريخ در مورد شما قضاوت خواهند كرد.

پاستور 94 از دیدگاه وزیر بهداشت+عکس 
در شگفتم از انسانی كه تا پایان عمر، واقعيت های ملموس جهان فانی را باور نمی كند. گاهی به جای خدمت خيانت، به جای محبت ظلم، به جای شادمانی غم، به جای عشق كينه، به جای نوع دوستی، خودخواهی و خودبينی و جاه طلبی؛ و به جای رفاقت شقاوت را بر می گزيند و در كارنامه خود به يادگار می گذارد. حال آنکه؛ محبت و تواضع، صبوری و پرهيز از دروغ و رياكاری، گنج بی پايانی است كه خداوند در نهاد هر انسانی نهاده است. 

به هر روی، برگ ديگری از تاريخ ساختمان پاستور ورق خورد و آنچه از نیک و بد رسالتی كه سال ۹۴ بر دوشمان بوده و به انجام رسانده ايم؛ بايد در ترازوی قضاوت مردم سنجيده شود. اميدوارم روزی كه از اين حياط و درختان بالا بلندش خداحافظی می كنيم، شرمنده ملت شريفمان نبوده و سربلند از آزمون خدمت بيرون آييم. با دعای خیر شما.




ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *