سالروز بزرگداشت سعدی + تصاویر
اول اردیبهشت در تقویم جلالی، مطابق با سالروز تولد سعدی شیرازی، شاعر نامدار ایرانی است و به همین خاطر این روز به نام شیخ اجل نامگذاری شده است.
به گزارش گروه فضای مجازی ، سعدی که نام کامل وی ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف بوده در دهه اول قرن هفتم هجری در شیراز متولد شد.
این شاعر ایرانی هم در نظم و هم در نثر تا جایی تبحر داشت که به او لقب استاد سخن داده اند.
آثار معروف وی بوستان، گلستان و غزلیات اوست که تمام آنها در «کلیات سعدی» به چاپ رسیده اند.
سعدی سفرهای متعددی به مناطق مختلف دنیا از جمله هندوستان، مصر و آفریقا انجام داده و حکایات این سفرها را در گلستان و بوستان خود آورده است. گفته می شود این سفرها حدود سی سال طول کشیده است.
شعر زیر از جمله غزلیات سعدی شیراز است که به دلیل محتوای آن در گروه «مواعظ» اشعار وی قرار می گیرد:
تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
طیران مرغ دیدی تو ز پای‌بند شهوت به در آی تا ببینی طیران آدمیت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت
تصاویر زیر، آرامگاه سعدی معروف به سعدیه را در شهر شیراز نشان می دهد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
این شاعر ایرانی هم در نظم و هم در نثر تا جایی تبحر داشت که به او لقب استاد سخن داده اند.
آثار معروف وی بوستان، گلستان و غزلیات اوست که تمام آنها در «کلیات سعدی» به چاپ رسیده اند.
سعدی سفرهای متعددی به مناطق مختلف دنیا از جمله هندوستان، مصر و آفریقا انجام داده و حکایات این سفرها را در گلستان و بوستان خود آورده است. گفته می شود این سفرها حدود سی سال طول کشیده است.
شعر زیر از جمله غزلیات سعدی شیراز است که به دلیل محتوای آن در گروه «مواعظ» اشعار وی قرار می گیرد:
تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شغبست و جهل و ظلمت حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
طیران مرغ دیدی تو ز پای‌بند شهوت به در آی تا ببینی طیران آدمیت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت
تصاویر زیر، آرامگاه سعدی معروف به سعدیه را در شهر شیراز نشان می دهد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
