هوای زمین در میلیاردها سال قبل پنج برابر حد انتظار اکسیژن داشته است + تصاویر
تیمی از محققان کانادایی تکنیکی برای خارج کردن بسته‌های میکروسکوپی هوا از کریستال‌های نمک باستانی پیداکرده‌اند و مشخص‌شده که زمین در آن دوران خیلی بیشتر ازآنچه انتظارش را داشتیم، اکسیژن داشته است.
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از فارنت، در حدود 20 درصد از اتمسفر فعلی زمین را اکسیژن تشکیل می‌دهد. در طول عمر زمین، میزان اکسیژن هم متفاوت بوده است؛ اما طبق نتایج به‌دست‌آمده از بررسی نمونه‌ها، در آن دوران 10.9 درصد از اتمسفر زمین را اکسیژن تشکیل می‌داده که این میزان 5 برابر حد مورد انتظار بوده است.
نمونه‌ها توسط مته‌هایی در استرالیا جمع‌آوری‌شده بود و در حدود 815 میلیون سال عمر داشت. گاز محبوس در نمونه‌ها در دوران جغرافیایی پیشین‌زیستی نو در میان نمونه‌ها گیر افتاده بوده است. در آن زمان هم درست مانند امروز زمانی که آب حاوی نمک تبخیر بشود، کریستال‌های نمک که با نام هالیت هم شناخته می‌شوند، تولید می‌شود. این کریستال‌ها بسیار پایدار هستند و می‌توانند حباب‌های کوچک مایع و هوا را در خود به دام بیندازند. یخ هم می‌تواند بسته‌های کوچک هوا را در خود نگه دارد، اما مشکل یخ ذوب شدن آن است. این کریستال‌های نمک در میان رسوبات دفن شده و نزدیک به یک میلیارد سال منتظر ماندند تا توسط دانشمندان به سطح زمین آورده شوند.
نمونه‌ها به دانشگاه Bock در کانادا برده شدند و گازهای خروجی آن‌ها بررسی شد. Nigel Blamey یکی از زمین‌شناسان این دانشگاه، موفق به ساخت دستگاهی که می‌تواند سنگ‌های بسیار کوچک، حتی سنگ‌هایی با وزن یک‌دهم گرم را هم خرد کند، شده است. او گاز محبوس در نمونه هالیت‌های استرالیایی را اندازه گرفت. برای معتبر کردن این آزمایش، نمونه هالیت‌های ساخته‌شده در عصر جدید که دارای ترکیبات گازی شناخته‌شده هستند را هم بررسی کرد.
سطوح بالاتر اکسیژن در نمونه‌های قدیمی می‌توانست پیامدهایی را برای تاریخ زندگی آن زمان در زمین به دنبال داشته باشد. 815 میلیون سال پیش، موجودات پیچیده چند سلولی وجود نداشتند، حداقل موجودی که بشر در حال حاضر موفق به شناسایی آن شده باشد وجود نداشته است. باوجود اکسیژن بیشتر، زندگی موجودات پیچیده هم ممکن می‌شد. شاید اگر محققان و باستان شناسان به‌دقت در مناطق واجد شرایط جست‌وجو کنند، بتوانند فسیل‌هایی از موجودات پیچیده چند سلولی که خیلی قدیمی‌تر از انواعی که تا الآن کشف‌شده را پیدا کنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
نمونه‌ها توسط مته‌هایی در استرالیا جمع‌آوری‌شده بود و در حدود 815 میلیون سال عمر داشت. گاز محبوس در نمونه‌ها در دوران جغرافیایی پیشین‌زیستی نو در میان نمونه‌ها گیر افتاده بوده است. در آن زمان هم درست مانند امروز زمانی که آب حاوی نمک تبخیر بشود، کریستال‌های نمک که با نام هالیت هم شناخته می‌شوند، تولید می‌شود. این کریستال‌ها بسیار پایدار هستند و می‌توانند حباب‌های کوچک مایع و هوا را در خود به دام بیندازند. یخ هم می‌تواند بسته‌های کوچک هوا را در خود نگه دارد، اما مشکل یخ ذوب شدن آن است. این کریستال‌های نمک در میان رسوبات دفن شده و نزدیک به یک میلیارد سال منتظر ماندند تا توسط دانشمندان به سطح زمین آورده شوند.
نمونه‌ها به دانشگاه Bock در کانادا برده شدند و گازهای خروجی آن‌ها بررسی شد. Nigel Blamey یکی از زمین‌شناسان این دانشگاه، موفق به ساخت دستگاهی که می‌تواند سنگ‌های بسیار کوچک، حتی سنگ‌هایی با وزن یک‌دهم گرم را هم خرد کند، شده است. او گاز محبوس در نمونه هالیت‌های استرالیایی را اندازه گرفت. برای معتبر کردن این آزمایش، نمونه هالیت‌های ساخته‌شده در عصر جدید که دارای ترکیبات گازی شناخته‌شده هستند را هم بررسی کرد.
سطوح بالاتر اکسیژن در نمونه‌های قدیمی می‌توانست پیامدهایی را برای تاریخ زندگی آن زمان در زمین به دنبال داشته باشد. 815 میلیون سال پیش، موجودات پیچیده چند سلولی وجود نداشتند، حداقل موجودی که بشر در حال حاضر موفق به شناسایی آن شده باشد وجود نداشته است. باوجود اکسیژن بیشتر، زندگی موجودات پیچیده هم ممکن می‌شد. شاید اگر محققان و باستان شناسان به‌دقت در مناطق واجد شرایط جست‌وجو کنند، بتوانند فسیل‌هایی از موجودات پیچیده چند سلولی که خیلی قدیمی‌تر از انواعی که تا الآن کشف‌شده را پیدا کنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
