چگونه از شر دوست ناباب فرزندم خلاص شوم؟

20:16 - 13 آذر 1395
کد خبر: ۲۵۱۰۴۵
معاشرت و حشر و نشر نوجوانان و جوانان با دوستان ناباب از معضلاتی است که در برخی خانواده ها به دغدغه ای جدی مبدل می شود، چالشی که کارشناسان حوزه اجتماعی راهکارهای متعددی را برای مهار و کنترل آن توصیه می کنند.
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، کارشناسان و مشاوران حوزه خانواده و جامعه شناسی معتقدند،یکی از عوامل موثر در بروز لغزش ها و انحرافات اجتماعی در نوجوانان و جوانان را باید در کیفیت و نوع تعاملات آنها با گروه های هم سن و سال جستجو کرد.

به واقع تبعات و تاثیرات این روابط، نقش بسیار تعیین کننده ای در مسیر انتخابی جوانان در آینده خواهد داشت و بعضا بخش قابل توجهی از سقوط یا صعود و ترقی آینده جوانان و نوجوانان به نوع ارتباطات و گزینش افرادی معطوف می شود که در قالب و قامت دوست از سوی آنها برگزیده می شود.

مریم فضلی، جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: خانواده و جامعه دو عرصه و بستری به شمار می روند که در قالب آن نوجوانان و جوانان با تاثیرگذاری و تاثیرپذیری از آن مسیر رشد،تعالی،ترقی و احیانا سقوط و اضمحلال سرنوشت خویش را ترسیم می کنند.

وی افزود:بدون تردید نقش گروه های هم سن و سال در تکوین شخصیتی فرزندان بسیار برجسته،نافذ و حائز اهمیت است و بسیاری از موفقیت های نوجوانان و جوانان در فرآیند چنین ارتباطاتی زمینه سازی می شود،آنچنان که بسیاری از انحرافات،ناهنجاری های و بعضا بزه های اجتماعی نیز به بازخورد روابط ناسالم و مخربی معطوف می شود که تحت عنوان گرینش دوستان ناباب حاصل می شود.

فضلی در پاسخ به سئوال خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در خصوص رویکرد و نحوه رفتار والدین در برابر روابط مساله دار نوجوانان و جوانان با گروه ها و طیف های هم سن و سال عنوان کرد:نظارت والدین و پدر و مادرها در رصد و ارزیابی صحیح از کیفیت ارتباطات فرزندان خویش با دوستان و حلقه اطرافیان و آشنایان از موارد حائز اهمیتی است که هرگونه سستی و کم توجهی در این امر خطیر می تواند به نتایج بسیار  مخربی ختم شود.

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:نخستین مولفه در اعمال نظارت صحیح برکیفیت دوست یابی و گزینش حلقه اطرافیان جوانان و نوجوانان ، به ارتباط صمیمی و سازنده پدر و مادر و اعضای خانواده با فرزندان باز می گردد.

وی افزود:به واقع در صورت جاری و ساری بودن ارتباطات صمیمی و عاطفی بین خانواده اعضای خانواده با نوجوانان و جوانان، اثرپذیری و نفوذ توصیه ها از سوی والدین با موفقیت  و عمق و بُرِش هر چه بیشتری همراه خواهد شد،در غیر اینصورت گوش شنوایی برای پذیرش توصیه های دلسوزانه وجود نخواهد داشت.

فضلی گفت:برخی از والدین با رویکردی ضربتی و عجولانه،سریعا خواستار قطع ارتباط فرزندان با دوستان مساله دار می شوند که از منظر کارشناسی و روانشناسی این نحوه رفتار،ضرورتا به نتایج مثبت و دلخواه منتهی نخواهد شد.

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:در چنین شرایطی باید با اتخاذ تدابیر و رفتارهای هوشمندانه ابتدا به ساکن، زمینه و بستر لازم را برای قطع و مسدود کردن چنین ارتباطاتی فراهم شود،امری که باید با سعه صدر و بصورت گام به گام پیش رود و تنها در شرایط تعجیل و اقدامات ضربتی ضرورت پیدا می کند که خطری جدی در پشت پرده ارتباطات جوانان نهفته باشد و هر گونه تاخیر احتمال بروز مخاطرات جدی و عمیق را تقویت کند.

وی افزود:موثرترین راهکار برای قطع ارتباط فرزندان با دوستان و آشنایان ناباب،بهره گیری از شخص ثالث است،به نحوی که فردی با نزدیک تر شدن به فرد جوان یا نوجوان او را نسبت به خطرات و آسیب های این ارتباط مطلع و آگاه سازد.

فضلی عنوان کرد:در گزینش شخص ثالث باید توجه داشت فردی انتخاب شود که نفوذ کلام او در جوان یا نوجوان اثرگذار باشد و حالت دفعی ایجاد نکند.

لزوم حصول ارتباطات و تعاملات گسترده با دوستان و آشنایان

کریم شوریابی، کارشناس و مشاور خانواده در گفت و گوبا خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره به لزوم برقراری ارتباط والدین با دوستان و آشنایان فرزندان عنوان کرد:اصلی ترین لازمه حصول شناخت نسبت به اطرافیان فرزندان به برقراری ارتباط و داشتن تعامل با آنها معطوف می شود.

وی افزود:نباید از نظر دور داشت که با عنایت به شرایط خاص سنی نوجوانان و جوانان،نمی توان بصورت مستقیم درخواست شناساسیی اطرافیان آنها را مطرح کرد زیرا این تقاضا باعث می شود تا فرد،تصور کند والدین او برای درک و تشخیص وی اهمیت و احترامی قائل نیست و باید این موضوع با ترتیب دادن رفت و آمدهای خانوادگی،میهمانی های کنترل شده در منزل و مشارکت در همنشینی با جوانان و نوجوانان در مقاطعی که با دوستان و اطرافیان آنها سپری می شود محقق و میسر شود.

شوریابی عنوان کرد: از سوی دیگر باید زمینه و بستری فراهم شود تا فرزندان از سپری کردن اوقات خویش با والدین ،احساس لذت و شادمانی کنند و در چنین شرایطی،بخش قابل توجهی از اوقات فرزندان در کنار خانواده سپری می شود و به واقع از سوی فرزند جوان یا نوجوان،ضرورت چندانی برای ارتباطات خارج از خانه احساس نخواهد شد.

وی ادامه داد: البته این به معنای بستن یا مسدود کردن روابط خارج از خانه نوجوانان و جوانان نیست زیرا به هر حال در فرآیند اجتماعی پذیریِ آنها،ارتباطات با حلقه اطرافیان و تعاملات خارج از منزل از ضروریاتی است که فقدان آن می تواند تبعات ناخوشایندی را در رشد و تکوین شخصیتی آنها در پی داشته باشد.

کارشناس امور خانواده در خاتمه یادآور شد:به واقع داشتن روابط سالم و کنترل شده در سایه فضایی دوستانه و تعامل مثبت و سازنده با والدین نقش بسزایی در موفقیت آینده و سرنوشت فرزندِ جوانِ خانواده ایفا می کند که باید برای حصول آن از سوی بزرگان خانواده،تدابیر لازم مد نظر قرار گیرد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *