شب قدر شبی عظیم و پر برکت است/لزوم خودشناسی در لیالی قدر

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد باقریان کارشناس علوم قرآنی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره شب قدر گفت: شب قدر موضوع بسیار مهمی است که قرآن به آن اشاره کرده و سوره‌ای را با این نام به آن اختصاص داده است. شب قدر شبی عظیم و پر برکت است و شکی در آن وجود ندارد و قرآن نیز بر این مسئله صراحت دارد.

وی در همین راستا افزود: شب قدر با ولایت و امامت ارتباط دارد.  شب نوزدهم، بیست و یکم، شب بیست و سوم و شب بیست و هفتم و حتی شب آخر ماه مبارک رمضان در راستای هم قرار دارند و قدر نامیده شدن آنان از زبان اهل بیت(ع) آمده است.

این کارشناس علوم قرآنی درباره این که کدام شب‌ها به قدر نزدیک‌تر است اظهار کرد: در بین این شب‌ها شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم به عنوان شب‌های قدر مطرح است. اهل بیت(ع) درباره سه شب اول از تعابیری استفاده می‌کنند. شب اول برای عرض پشیمانی و استغفار است، شب دوم شبی است که تقدیر سالانه در پرونده اعمال بسته می‌شود و در شب آخر این قرارداد بسته و امضاء می‌شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین باقریان ادامه داد: در شب‌های قدر ارتباط خدا با بندگان و بالعکس محور اصلی است که یک مجموعه اعمال مشترک دارد. در مراسم قرآن به سر، این کتاب را روی سر قرار می‌دهیم که نمونه ارتباط انسان با قرآن است و چرا که نام افرادی را برای توسل به  آن‌ها ذکر می کنیم. اعمالی که در این روزها توصیه می‌شود عبارت است از صد رکعت نماز قدر و دعای جوشن کبیر که هزار اسم خداوند در آن آمده است. همچنین خواندن زیارت امام حسین(ع) که دارای ارزش بسیاری است .

وی  بیان کرد: هر روزه‌دار باید در ابتدا خود را بشناسد و سپس با قرآن و اهل بیت ارتباط داشته باشد تا بتواند ارزش و منزلت پیدا کند. حقیقت شب قدر با ولایت نهفته است و در روایات آمده که هر کس شخصیت حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) را درک کند به نوعی ولایت و شب قدر را درک کرده است. سفارش شده است که روزه دار در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان   100 بار با عبارت "اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ"‏ بر قاتل حضرت علی(ع) لعنت بفرستد.

حجت الاسلام والمسلمین باقریان درباره عظمت شب و روز قدر توضیح داد: شب قدر روزش هم قدر است و به این دلیل لیله القدر نامیده می‌شود که شب منشا برنامه ریزی برای عمل است. این که ما وقتی شب برنامه ریزی کنیم فردای آن شب یعنی روز کارها به بهترین شکل انجام می‌شود و اگر این برنامه ریزی ضعیف باشد فردای آن کارها به خوبی پیش نمی رود.

وی با اشاره به نوزدهم ماه مبارک رمضان و ضربت خوردن حضرت علی(ع) افزود: یکی از اعمال شب نوزدهم ماه رمضان و شب اول قدر لعنت بر قاتلین حضرت علی(ع) است. در این شب حضرت ضربت می‌خورند و این مساله ناشی از فتنه هایی بود که از نبود معرفت و  شناخت نسبت به امام خود داشتند. ۲۵ سال حضرت خانه نشین بود و در ۵ سال امامت همواره جنگ و خونریزی برپا بود. جنگ جمل راه افتاد که در آن پیمان شکنان و ناکثین به رهبری طلحه و زبیر بودند. سپس جنگ با معاویه یعنی صفین مطرح شد  و جنگ سوم یعنی خوارج که افراد آن از امام علی (ع) عبور کردند، از ولایت گذشتند و مارقین لقب گرفتند. در صلوات شعبانیه آمده است "الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ ‏‏لاحِقٌ"، "هر که بر ایشان تقدم جوید از دین بیرون رفته و کسى که از ایشان عقب ماند به نابودى گراید". این افراد از علی و امام خود پیشی گرفتند و با ادعاهایی که مطرح کردند باعث پیدایش خوارج شدند.

این کارشناس علوم قرآنی ادامه داد: افرادی مثل ابن ملجم مرادی به دلیل جهالت‌شان فکر کردند که امام علی(ع) از دین خارج شده‌اند. این افراد شناخت و بصیرت درست از قرآن و اهل بیت نداشتند بنابراین پا به رکابان علی در جنگ صفین، در جنگ نهروان در مقابل حضرت ایستادند و بازماندگان آنان مانند ابن ملجم مرادی معتقد بود بلاهایی که بر سرشان می آید به خاطر حضرت علی(ع)، معاویه و عمرو عاص است. قرار بر کشته شدن هر سه نفر در شب نوزدهم بود.  معاویه زخمی شد، عمرو عاص به دلیل بیماری شخص دیگری را در نماز جای خود قرار داد و او کشته شد و حضرت علی (ع) با ضربت ابن ملجم پس از دو روز به شهادت رسید. 

حجت‌الاسلام والمسلمین باقریان خاطرنشان کرد: فهم قرآن، بصیرت نسبت به قرآن و تدبر و بصیرت نسبت به اهل بیت(ع) هر سه به نحوی با هم ارتباط مستحکم دارند.