جنایات هولناک در مدارس بومیان کانادا/ مقامات اقدامی برای پاسخگو کردن عاملان انجام نداده‌اند
روایت بازماندگان مدارس شبانه‌روزی سابق بومیان کانادا حاکی از وقوع جنایاتی هولناک است و با این وجود دولت کانادا اقدامی برای پاسخگو کردن عاملان انجام نداده است.
خبرگزاری میزان - بازماندگان مدارس شبانه‌روزی بومیان کانادا می‌گویند که افراد مسئول باید در مورد آزار جسمی، روانی و جنسی در مدارس شبانه‌روزی سابق بومیان پاسخگو باشند.
به گزارش «آناتولی»، در حالی که سازمان ملل از سال 1982 هر سال در ماه آگوست شروع به گرامیداشت روز جهانی مردم بومی کرده اما عملا اقدامی در جهت پاسخگو کردن عاملان جنایاتی که علیه بومیان رخ داده، صورت نمیگیرد.
مدارسی که در دهه 1820 توسط دولت کانادا راه‌اندازی شد، 150 هزار کودک بومی را از خانوادههای خود جدا کردند؛ تعداد زیادی از این دانش‌آموزان مورد آزار جسمی، جنسی و روانی و بسیاری از بیماری‌ها قرار گرفتند.
برآورد می‌شود که حدود شش هزار نفر جان خود را در این مدارس از دست دادند.
یکی از بازماندگان مدارس شبانه‌روزی بومیان کانادا به تشریح اقدامات خشونت‌بار علیه کودکان بومی در این مدارس پرداخته و می‌گوید «سال‌های تحصیلی در این مدارس واقعاً سخت بود و حتی دانش‌آموزان در تعطیلات و یا آخر هفته اجازه نداشتند مدرسه را ترک کنند.»
به گفته وی، کشیش‌ها و مقامات این مدارس به طور مداوم «پیام‌های تحقیرآمیزی» را به کودکان بومی می‌دادند.
- بیشتر بخوانید:
- روایت یک قربانی مدارس بومی کانادا از آزارهای جسمی و جنسی
- تداوم رویکرد استعمارگرایانه کلیسای کاتولیک علیه بومیان کانادا
وی افزود «عاملان این حوادث تلخ باید مسئول شناخته شوند و عدالت باید اجرا شود.»
این بازمانده مدارس بومیان کانادا با اشاره به اینکه «پاپ فرانسیس»، رئیس کاتولیک‌های جهان از طرف کلیسای کاتولیک عذرخواهی نکرده، تاکید کرد «دولت فدرال کانادا، کلیسای کاتولیک و پلیس کانادا، هر سه مسئول این نسل‌کشی هستند.»
این در حالی است که اسناد منتشر شده نشان می‌دهد اتاوا در بیانیه‌ای که پس از کشف گورهای بی‌نشان در سال گذشته برای وزیر کابینه لیبرال تهیه شده بود، درباره بازگو کردن آزار کودکان بومی در مدارس شبانه روزی محتاطانه عمل کرده است.
این افشاگری جرقه‌ای برانگیخت تا میراث مدارس شبانه‌روزی را در سراسر این کشور افشا کرد؛ مدارسی که با بودجه دولتی اداره می‌شدند و موسساتی تحت مدیریت کلیسا که حدود 150 هزار کودک مجبور بودند بیش از یک قرن در آن‌ها شرکت کنند؛ هزاران کودک مورد آزار جسمی، جنسی و عاطفی و مورد بی‌توجهی قرار گرفتند یا حتی جان باختند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
