رویکرد جشنواره فیلم سلامت، متفاوت است/اینجا کسی نمی میرد یک سایکودرام پیچیده است
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، بهار کاتوزی بازیگر و نویسنده جوان سینما و تئاتر فارغ التحصیل بازیگری و فلسفه (دو رشته متفاوت) است و شروع به کار حرفه ای او از ۱۳۸۴ در بازیگری و نویسندگی تئاتر است.
در کارنامه کاری آثاری همچون الکترا و رومئو ژولیت، در خواب به سراغم آمد، کامنت، نسبیت خاص، صوراسرافیل، مرگ هوتن، مرگ و شاعر، در بیشه، هملت ماشین، کامنت، نسبیت خاص، میز، حریم شخصی، میم مثل مادر و اینجا کسی نمی میزد دیده می شود.
بهار کاتوزی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره تجربه نگارش و بازی در آثاری با موضوعاتی همچون سلامت اجتماعی و روانی گفت: در نوشتن فیلمنامه "اینجا کسی نمی میرد" با ساختاری تودرتو، پیچیده و ذهنی به قواعد ژانر درام‌های روانشناسانه پرداختم. این اثر یک سایکودرام متفاوت است که با روایت تحلیلی خود به بررسی شخصیت و ابعاد مختلف کاراکترش می پردازد که دچار بیماری روحی و روانی است. این شخصیت به شدت از تنهایی رنج برده و هدفم از خلق آن ارائه شناخت درست از یک پرونده بیمار روانی بود.
وی افزود: به نظرم پرداختن به این قبیل سوژه‌ها که در جوامع صنعتی و شهرهای بزرگ نمونه های زیادی از آنها وجود دارد می‌تواند باعث آگاهی بخشی در جامعه و بین مردم کند. در این فیلم بستر خلق درام پرداختن به شخصیت یک بیمار روانی بود و مدتها درباره این نوع آدمها و بیماری اسکریزوفرنی تحقیق و پژوهش انجام دادم تا در فیلم آدرس‌های درستی به مخاطب بدهیم.
کاتوزی افزود: نگارش فیلمنامه حریم شخصی نیز تجربه کاری من در حوزه درام اجتماعی است. این فیلم سال گذشته به اکران عموم در آمد. در این فیلم به بحث روز جامعه یعنی حضور آدمها در فضای مجازی و رفتارهای بیمار گونه برخی پرداختم و معتقدم ساخته شدن چنین آثاری می تواند در جامعه اثر بخشی زیادی داشته باشد.
کاتوزی در آستانه سومین دوره جشنواره فیلم سلامت، درباره برپایی این رویداد خاطرنشان کرد: طی یکسال جشنواره‌های متعددی در ایران برگزار می‌شود که برخی از آنها فاقد اثرگذاری هستند اما جشنواره سلامت، از این قاعده جداست چون با رویکرد متفاوت و بررسی گسترده مسائل مختلف در حوزه سلامت می تواند بتدریج جایگاه موثری به دست بیاورد.
