روند فزاینده مرگ پناهجویان در مرز‌های اروپا

خبرگزاری میزان - سازمان ملل اعلام کرد که در پی واژگونی یک قایق پناهجویان در نزدیکی جزیره «لامپدوزا» ایتالیا، حدود ۴۰ پناهجو ناپدید شده‌اند.

نماینده کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ایتالیا، می‎گوید که غرق شدن این قایق روز پنج‎‏شنبه گذشته رخ داد و دستکم یک نوزاد تازه متولد شده در میان ناپدید شدگان است.

همچنین «فلاویو دی جاکومو»، سخنگوی آژانس مهاجرت سازمان ملل، گفت: این قایق از تونس حرکت کرده و حامل ۴۶ پناهجو از کامرون، بورکینافاسو و ساحل عاج بوده و قایق در اثر باد‌های شدید و امواج بلند واژگون شد.

برخی از بازماندگان به «لامپدوزا» و برخی دیگر به تونس بازگردانده شدند.

به گفته وی، در میان مفقودشدگان ۷ زن و یک خردسال بودند؛ از ماه نوامبر شاهد ورود پناهجویان از کشور‌های جنوب صحرای آفریقا از طریق مسیر تونس بوده‌ایم.

افزایش موارد مرگ پناهجویان

یک مقام اروپایی اخیرا گفت که در پی غرق شدن ۳ قایق در سواحل تونس، دستکم ۱۲ پناهجوی آفریقایی مفقود شده و ۳ نفر جان خود را از دست دادند، در حالی که گارد ساحلی این کشور ۱۵۲ نفر دیگر را نجات داده است.

جزیره «لامپدوزا» در جنوب ایتالیا یکی از اصلی‌ترین نقاط ورودی پناهجویان است که از دریای مدیترانه عبور می‌کنند.

بر اساس گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، سال گذشته بیش از ۴۶ هزار نفر از مجموع ۱۰۵ هزار پناهجو در ایتالیا از این مسیر وارد شده‌اند.

امسال پس از سرکوب پناهجویان و مهاجران کشور‌های جنوب صحرای آفریقا در این کشور و گزارش‌هایی مبنی بر حملات نژادپرستانه در بحبوحه رکود اقتصادی، مهاجرت از تونس به سراسر دریای مدیترانه افزایش یافته است.

این حادثه در حالی روی می‌دهد که بزرگترین فاجعه برای پناهجویان در مسیر اروپا اخیرا در سواحل یونان روی داد و صد‌ها پناهجو جان خود را از دست داده و یا غرق شدند.

نقش اتحادیه اروپا

به گزارش «میدل ایست آی»، فاجعه غرق شدن قایق در یونان ناشی از توافقات اروپا با کشور‌های ثالث است؛ قدرت‌های استعماری سابق عوامل بی‌ثباتی منطقه‌ای، اجتماعی و اقتصادی را تغذیه می‌کنند که این جریان پناهجویان را ایجاد می‌کند.

اگرچه ممکن است عجیب به نظر برسد، اما اتفاقی که هفته گذشته رخ داد و زمانی که حدود ۵۰۰ مرد، زن و کودک در سواحل پیلوس در یونان غرق شدند، تنها یک روز دیگر از زندگی دریای مدیترانه بود.

غرق شدن دسته جمعی آوارگانی که با قایق‌های پر ازدحام از لیبی و تونس به راه افتاده‎اند، چنان امری عادی شده است که این دریا سزاوار است که عنوان «مهد تمدن» از آن سلب شود.

سال گذشته بیش از هزار و ۲۰۰ نفر و از سال ۲۰۱۴ حدود ۲۵ هزار نفر در مدیترانه غرق شدند؛ مدیترانه اکنون باید به عنوان دریای بی‌رحم شناخته شود.

اما این ظلم کاملا ساخته دست بشر است؛ کشور‌هایی وجود دارند که سالانه مبالغی از اروپا دریافت می‌کنند تا در برابر موج پناهجویان از اروپا بایستند.

اروپا همه چیز را به جز جست‎وجو و نجات رها کرده است، و هر کاری از جمله پرداخت پول به برخی کشور‌ها برای متوقف کردن جریان مهاجران انجام می‌دهد.

رسانه‌های بین‌المللی نیز از این موضوع پیروی می‌کنند؛ تنها پوششی را که ۵ فرد گرفتار شده در زیردریایی گمشده تایتان دریافت می‌کنند و تلاش‌هایی که نیروی دریایی و گارد ساحلی آمریکا برای رسیدن به آن‌ها انجام می‌دهند را با گزارش‌ها از آنچه هفته گذشته در سواحل پیلوس رخ داد و ادامه خواهد یافت، مقایسه کنید؛ در سال جاری میلادی حادثه بای پناهجویان یک هفته در میان اتفاق می‌افتد.

داستانی وحشتناک و آشنا

این تراژدی به آرامی و در دید آشکار یک کشتی ساکن گارد ساحلی یونان اتفاق افتاد؛ ۴ بازمانده به «ساندی تایمز» گفتند که گارد ساحلی یونان حداقل تا ۳ ساعت پس از واژگونی قایق کمکی ارسال نکرده است.

تحقیقات نشان داد که قایق ۷ ساعت قبل از واژگونی حرکت نکرده بود؛ «تلفن هشدار دهنده» که دریا‌ها را برای یافتن کشتی‌های در معرض خطر رصد می‌کند، می‌گوید قایق یک روز کامل قبل از غرق شدن، درخواست کمک کرده بود.

این داستان به طرز وحشتناکی آشناست؛ در ۲۶ فوریه، همین اتفاق برای یک کشتی در سواحل «کروتون» در ایتالیا رخ داد. نزدیک به ۲۰۰ پناهجو که بیشتر آنها افغانستانی بودند و ۹۴ نفر از جمله ۳۵ کودک جان باختند.

انتهای پیام/