چشم‌انداز سیستم مهاجرتی اروپا؛ رها کردن پناهجویان در کشورهای ثالت

خبرگزاری میزان - پس از ۳ سال مذاکره، کشور‌های عضو اتحادیه اروپا به توافق اولیه برای اصلاح جنبه‌های سیستم مهاجرت و پناهندگی دست یافتند.

کمیسیون اروپا به عنوان نهادی که قوانین اتحادیه اروپا را تدوین می‌کند، اولویت‌های هزینه‌ها را تعیین می‌کند و اتحادیه اروپا را در سطح بین‌المللی نمایندگی می‌کند، برای اولین بار در سپتامبر ۲۰۲۰ پیمان جدید مهاجرت و پناهندگی (پیمان جدید) را پیشنهاد کرد.

از طریق پیمان جدید، کمیسیون اروپا تلاش خواهد کرد به سال‌ها واکنش‌های عمدتا موقتی به افزایش ورود پناهجویان از سوی کشور‌های عضو پایان دهد.

توافق اولیه بر تغییرات منتخب پیشنهاد شده در پیمان جدید متمرکز است و این تغییرات شامل ایجاد یک پایگاه داده بیومتریک برای شناسایی سریع اتباع غیر اتحادیه اروپا، ایجاد رویه‌های امنیتی یکنواخت مرزی، ایجاد غربالگری سریع پناهندگی در مرز‌های اتحادیه اروپا و تسهیل اخراج «سریع» برای افرادی که درخواست پناهندگی معتبر ندارند و آماده‌سازی اتحادیه اروپا برای بحران‌های مهاجرتی آینده است.

پیمان جدید پس از آن ایجاد شد که بحران پناهجویان در سال ۲۰۱۵ شکاف‌هایی را در سیستم مشترک پناهندگی اروپا آشکار کرد، که استاندارد‌های اتحادیه اروپا را برای رویه‌های پناهندگی و قوانینی را برای تعیین اینکه کدام کشور‌های عضو باید درخواست‌های پناهندگی را بررسی کنند، تعیین می‌کند.

به‌ویژه، این بحران نقص‌هایی را در مقررات دوبلین آشکار کرد، که مستلزم آن است که پناهجویان درخواست‌هایشان را در کشور عضو اولین ورود ارزیابی کنند. در نتیجه، افزایش ورود مهاجران به‌طور نامتناسبی بر کشور‌های خط مقدم مانند ایتالیا، یونان، مالت و اسپانیا فشار وارد کرد.

علاوه بر این، اتحادیه اروپا به کشور‌های آلبانی، لیبی، رواندا، تونس و برخی دیگر از کشور‌ها پول پرداخت کرده تا پناهجویان و سایر مهاجرانی که از قلمرو آن‌ها عبور می‌کنند را رهگیری کنند و از رسیدن آن‌ها به اتحادیه اروپا جلوگیری کنند.

روزنامه‌نگاران دریافته‌اند که این توافق کشور‌های ثالث نه تنها باعث کاهش مهاجرت به اروپا نمی‌شوند، بلکه سالانه باعث مرگ هزاران مهاجر در دریای مدیترانه، صحرای آفریقا و بالکان می‌شوند، زیرا مهاجران را مجبور می‌کنند از مسیر‌های خطرناک‌تری برای جلوگیری از رهگیری استفاده کنند.

وضعیت پناهجویان در کشور‌های ثالث هم مرز با اروپا

توافق اروپا با کشور‌های ثالت از جمله لیبی و تونس پیامد‌های بسیاری را برای پناهجویان به همراه داشته و بسیاری از آن‌ها را در دام باند‌های قاچاق انسان و هدف انواع آزار و شکنجه قرار داده است.

در حال حاضر پناهجویانی که از سوی تونس در مسیر اروپا رهگیری و بازداشت شده‌اند، روایت‌های وحشتناکی را از وضعیت خود بیان می‌کنند.

گزارش‌ها حاکی از آن است که بسیاری از این پناهجویان که از سوی پلیس مرزی تونس یازداشت شده‌اند، به مناطق کوهستانی الجزایر فرستاده شده در سرما بدون امکانات رها شده‌اند.

بسیاری از این پناهجویان که در کوهستان‌های سرد رها شده‌اند کودکان هستند و حتی از امکانات اولیه برای گرم نگه‌داشتن خود محروم هستند.

یک نوجوان اهل سیرالئون با اشاره به شرایط دستگیری خود می‌گوید: من را در شهر مرزی صفاقس بازداشت کردند و رفتار وحشیانه‌ای با من دشتند، آن‌ها از ما متنفر هستند و رفتار خشونت‌باری با ما دارند.

سیاه‌پوستان جنوب صحرای آفریقا که در تونس زندگی می‌کنند از تابستان ۲۰۲۳ قربانی یک شکار غیرقانونی با مدیریت دولت در این کشور شده‌اند؛ مقامات تونس کاملا این اتهامات را رد می‌کنند.

از سوی دیگر ده‌ها حساب کاربری در رسانه‌های اجتماعی در مورد دستگیری و رها شدن مهاجران در صحرای آفریقا جمع‌آوری کرده‌اند.

اولین گزارش این اخراج‌ها از سوی پلیس مرزی تونس معمولا به شهر «کف»، در ماه اکتبر گذشته به پایگاه اینفو مایگرنتز گزارش شد؛ آن‌ها در طول زمستان به همین منطقه اخراج می‌شوند، جایی که مهاجران با سرما و برف مواجه هستند.

یکی از پناهجویان می‌گوید: زمانی که پلیس تونس ما را در صفاقس دستگیر کردند، ما را در یک ایستگاه پلیس جمع کردند،  حدود ۱۵۰ نفر بودیم. آن‌ها منتظر ماندند تا هوا تاریک شد و ما را با اتوبوس به مرز الجزایر فرستادند، وقتی به منطقه کوهستانی نزدیک شدیم، ما را سوار وانت‌هایی کردند تا از کوه عبور کنیم؛ ما را آنجا رها کردند، تلفن‌های همراه و تمام پولی که داشتیم را گرفتند و سپس رفتند.

انتهای پیام/