گزارشی از بازار پررونق متکديان
به گزارش گروه فضای مجازی ، چندی پیش رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در آماری تأمل‌برانگیز، درآمد روزانه این افراد در پایتخت را حدود ۴ میلیون تومان اعلام کرد. یک کارمند را تصور کنید که یک ماه با توجه به ضوابط موجود و تحمل فشار‌های کاری و وظایف کار خود، شاید بتواند این مبلغ را به دست بیاورد، درحالی‌که درآمد ماهانه یک کارمند، در عرض فقط یک روز توسط متکدیان به دست می‌آید.
تکدی‌گری در شهر‌هایی مثل تهران علت‌های فرهنگی دارد. درواقع این موضوع برای مردم جا نیفتاده است که پول خود را به کسانی ندهند که نیازمند نیستند و در باند‌ها عضویت دارند. از طرفی همواره از سمت‌وسو‌های مختلف این موضوع مطرح‌شده است که دست کسی را که به سمتتان دراز می‌شود، خالی نگذارید و همین امر باعث شده کار به‌جایی کشیده شود که مردم به یک گدا آن‌قدر کمک می‌کنند که او به درآمدی ۳۰ تا ۵۰ برابر بیشتر از درآمد کمک‌کننده برسد.
حال این آمار وقتی جالب می‌شود که شما بدانید تعداد این متکدیان در شهر تهران به حدود ۵ هزار نفر می‌رسد. رفتار مردم، مستقیماً برافزایش یا کاهش این عدد تأثیر می‌گذارد و وقتی یک نفر می‌بیند می‌تواند به منابع مالی بسیار زیادی از این راه برسد، به راه خود ادامه می‌دهد و دیگران هم با دیدن او، تشویق می‌شوند تا به یک شغل بدون دغدغه و کم زحمت بیایند و خوب پول دربیاورند.
شهردار سابق تهران در خصوص آن دسته از متکدیان که از کشور‌های خارجی مثل پاکستان به ایران آمده‌اند، گفته: «قرار است این افراد به کشور‌های خود بازگردانده شوند.»
در مقابل رضا قدیمی، مدیرعامل سابق سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران هم مطرح کرده است: «زمانی که یک متکدی به‌طور متوسط روزانه بین ۴۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون تومان درآمد دارد از بهزیستی چه انتظاری می‌توان داشت؟ ایراد اصلی به پیگیری‌های بعدی برمی‌گردد. مواد قانونی حتی حبس را هم برای متکدیان حرفه‌ای در نظر گرفته، اما اعمال نمی‌شود. ما در حوزه جذب متکدیان هیچ مشکلی نداریم، اما زمانی که متکدی درآمد میلیونی دارد پس از آزادی دوباره به کار خود برمی‌گردد و به نظر می‌رسد در میزان مجازات این متکدیان باید بازنگری صورت بگیرد. تا زمانی که مردم به متکدیان کمک می‌کنند دیگر نباید انتظار داشت که از میزان متکدیان در سطح شهر کاسته شود.»
حبیب‌الله مسعودی فرید، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور هم تأکید کرده است: «تعداد زیادی از متکدیان یعنی نزدیک به ۷۰ درصد کودکان متکدی غیر ایرانی هستند، تعدادی هم متکدیان خارجی هستند که به‌صورت غیرقانونی وارد کشور شده‌اند و به تکدی گری مشغول هستند. برخی از متکدیان اصلاً اهل تهران نیستند و از شهرستان‌های دیگر به تهران مهاجرت کرده‌اند که بعد از حکم قاضی به شهرستان خودشان برگردانده می‌شوند.»
وی عنوان کرده است: «وزارت کشور متولی اصلی سازمان‌دهی متکدیان است، چراکه ساماندهی متکدیان و آئین‌نامه‌های آن بر عهده وزارت کشور است، اما آنچه بر عهده بهزیستی است آئین‌نامه کودکان است که موردبازنگری قرارگرفته است و با استفاده از ظرفیت سایر بخش‌ها در آینده نزدیک امیدواریم شاهد حذف پدیده تکدی‌گری در پایتخت باشیم.»
طبعی وقتی بازار کار در این شغل سکه است، اصلاً عجیب نیست که از کشور‌های دیگر هم به ایران مهاجرت و تکدی گری کنند. از کرج خبر می‌رسد که مدیرکل پیشگیری و رفع تخلفات شهری شهرداری از فعالیت یک مرکز ساماندهی متکدیان و آسیب دیدگان اجتماعی در این شهرستان سخن گفته و اعلام کرده است که اغلب متکدیان کرج اتباع پاکستان و مالزی هستند.
این معضل اجتماعی تا جایی پیش رفته که شهرستان‌های کشور هم در امان نیستند و حتی شهر‌هایی که پیش‌ازاین، خالی از تکدی گران بود، اکنون با این مشکل دست‌وپنجه نرم می‌کنند. تبریز یکی از این شهرهاست که همواره به‌عنوان شهر بدون گدا، آن را می‌شناختیم، اما به گفته ساکنان این شهر، به‌تازگی سر هر کوچه و بازار، یک زن با کودکی به دوش تقاضای کمک دارد، یا مرد روسیاه و زمختی که با صدای بلند داد می‌زند من عاجزم، من ناتوانم به من کمک کنید!
می‌توان این پدیده را از این منظر نگاه کرد که تکدی گری یک فعالیت سازمان‌یافته است که در آن، فرد گدایی را به کار کردن برتری می‌دهد. اینکه چرا کار به‌جایی کشیده می‌شود که یک فرد تن به چنین کاری می‌دهد، جای بحث و پژوهش فراوان دارد.
منبع:روزنامه رسالت
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
