امام جواد (ع) همواره به قرآن کریم استناد داشتند/منصب الهی سن نمی‌شناسد
ناصر حمزه نژاد کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی به اشاره به ابعاد شخصیتی امام جواد (ع) گفت: امام هشتم شیعیان، نام فرزندش را از نام جدش رسول خدا (ص) گرفت. کنیه دیگر و غیر مشهور آن حضرت ابوعلی است که به مناسبت فرزند گرانقدرش علی النقی بر آن حضرت گذاشته بودند. در کتاب‌های تاریخ و حدیث لقب‌های زیادی برای امام نهم ذکر شده است از جمله: تقی، جواد، مرضی و متوکل، متقی و غیره. همچنین ایشان در میان شیعیان و اهل سنت به لقب باب المراد مشهور بودند، زیرا حاجت‌های مردم را بسیار برآورده می‌ساختند و کرامت‌های بیشماری از آن حضرت دیده شده، ولی مشهورترین لقب‌های امام نهم تقی و جواد است.
حمزه نژاد اظهار کرد: امام جواد (ع) در شرایطی متولد شد که مامون فکر نمی‌کرد امام رضا (ع) فرزندی نداشته باشد و پس از شهادت امام رضا (ع) دیگری اثری از ائمه باقی نماند.
وی شرایط سنی امام در زمان رهبری‌شان بر شیعیان را عامل و بهانه‌ای برای عیب جویان دانست و ابراز کرد: شریط سنی مهمترین موضوعی بود که در زمان امامت حضرت جواد (ع) سبب شد تا دستاویزی شود برای عیب جویان امامت این امام همام شود، ایشان در سن ۸ سالگی به امامت رسید، این در حالی است که منصب الهی سن نمی‌شناسد همانگونه که حضرت مسیح (ع) در نوزادی با مردم سخن می‌گفت مهم سیر و سیره قرآن است.
این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: در روایت و احدایث مختلف بر این امر تاکید شده است که پدربزرگوار امام جواد (ع) وجود شخصیت این امام عزیز را به عنوان برکتی برای شیعیان یاد کرده است.
وی بیان کرد: حاکمان زمان امام جواد (ع) همواره تلاش داشتند تا با محدود کردن امام طرفداران و مجبان ایشان را کنترل کننده و شرایط را تحت سلطه خود درآورند.
حمزه نژاد با اشاره به فضایل اخلاقی حضرت جواد (ع) اظهار کرد: پاسخگویی به شبهات و فضایل اخلاقی حضرت جواد (ع) در زمان امامت مسئله‌ای قابل توجه بود و به تمام حاشیه‌هایی که دشمنان این حضرت دنبال می‌کردند پایان داد.
وی با اشاره در سیره امام جواد (ع) بیان کرد: بحث هماهنگ کردن شیعیان با یکدیگر در مواجه با دشمنان و بدخواهان همچنین بیان پاسخ‌های مستدل و مستند قرآنی سبب شد تا جایگاه این امام در ابتدای امامتش بسیار مستحکم شود.
حمزه نژاد با اشاره به زهد امام نهم (ع) خاطرنشان کرد: زهد امام جواد (ع) نیز مانند دیگر فضایل ایشان نمود بسیار داشت. با اینکه مدتی در کاخ مامون زندگی می‌کرد و خلیفه نیز سعی داشت او را به سوی مظاهر مادی جلب کند، ولی ایشان به هیچ وجه بدان‌ها دلبستگی نداشت.
انتهای پیام/
