«امام محمد باقر(ع)» معدن علم الهی بودند/۳۰ هزارحدیث از باقرالعلوم به یادگار مانده

حجت الاسلام محمد باقریان کارشناس ارشد علوم قرآنی درگفت و گو با خبرنگار فرهنگی پیرامون سالروز شهادت «امام محمد باقر(ع)» گفت: از نام «امام باقر (ع)» که البته باقر لقب ایشان است و نام اصلی این امام بزرگوار «محمد» است، می‌توان فهمید که ایشان شکافنده دانش‌ها و علوم بوده‌اند.

وی افزود: «امام محمد باقر(ع)» با آمدنشان توانستند گنجینه علمی را که در درون خود داشته و معدن علم الهی که در وجودشان بود را محقق کرده و درجامعه گسترش دهند.


باقریان ادامه داد: «امام محمد باقر(ع)» و همچنین پدر ایشان «امام صادق (ع)» یک دوران طلایی را توانستند ایجاد کنند و شاگردانی را تربیت کنند که هر کدام از این شاگردان دارای تخصص ویژه در جامعه باشند.

این کارشناس ارشد علوم قرآنی تصریح کرد: «امام باقر(ع)» از امامان معصومی بودند که از سن ۴ سالگی، صحنه‌های عاشورا را مشاهده کردند، گریه‌ها و عبادت‌های پدرشان را به عینه دیدند و فرصتی شد تا در دوران خلیفه اموی که دوران امویان بود توانستند علم و دانشی را بر پا کنند و مهمترین ویژگی این حضرت همان باقر العلوم بودنشان است که در خصوص لقب ایشان تعابیر مختلفی وجود دارد که همه نشأت گرفته از علم ایشان است. این حضرت فرصت پیدا کردند شاگردان زیادی را همچون محمد بن مسلم، ضراره و ابوبصیر تربیت را کنند.

وی بیان کرد: ۳۰ هزارحدیث از امام باقر (ع) به یادگار مانده که دوستداران وی از ایشان یاد گرفتند چرا که از شهر‌های مختلف به سراغ این امام بزرگوار می‌آمدند تا از ایشان بیاموزند و امام باقر (ع) هر کدام از آن‌ها را با شاگردانی که تربیت کرده بودند وارد مذاکره می‌کردند تا به آن‌ها کمک کنند و تاکید می‌کردند «کسانی که به شما معرفی می‌کنم تا با آن‌ها به گفتگو بنشینید راویان حدیث من هستند».

باقریان افزود: در آن زمان هشام بن عبدالملک از دشمنان، اما بزرگوارمان که می‌دیدد امام باقر (ع) در آن زمان با علم خود و تمامی اندوخته الهی که دارد در جامعه به خوبی مطرح می‌شود هر بار تصمیم به ترور شخصیتی حضرت می‌کرد و بنابر گفته‌ها یک بار هشام بن عبدالملک حضرت را به شام دعوت کردند، اما پس از اینکه حضرت در شام حاضر شد سه روز حضرت را برای ملاقات با خود منتظر گذاشتند و ازاین طریق می‌خواستند حضرت را تحقیر کنند.


این کارشناس ارشد علوم قرآنی خاطرنشان کرد: سرانجام هشام بن عبدالملک وقتی دید نمی‌تواند با این ترور‌های شخصیتی امام محمد باقر (ع) را از پا دربیاورد با زهری که برای این حضرت تعبیه کرد ایشان را به شهادت رسانید و سپس این حضرت بزرگوار پس از شهادت در قبرستان بقیع به خاک سپرده شدند.