کیف‌قاپی که کارگاه مبل راه انداخت

به گزارش خبرنگار گروه حقوق وقضای "آقای ب"  32 سال دارد و محکومیت حبس خود را به مدت سه سال در ندامتگاه‌های مرکزی کرج، قزلحصار و تهران بزرگ سپری کرده است. به همین دلیل با حالتی طنزگونه از او پرسیدیم با این اوضاع و وضعیت اقتصادی که بسیاری از جوانان از نبود شغل گلایه می‌کنند چطور توانسته با وجود سابقه کیفری برای خودش شغلی دست و پا کند و چه انگیزه‌ای باعث شد که تا این حد در کار جدیدش مصمم شود،

گفتگوی خبرنگار ما با "ه.ب" را در ادامه می‌خوانید:

** به چه جرمی محکوم به حبس شدید و چند سال در زندان بودید؟

*به جرم سرقت ماشین و کیف‌قاپی به 3 سال حبس و دو سال تبعید و اقامت اجباری در بندر لنگه محکوم شدم که مدت 7 ماه در ندامتگاه کرج، 8 ماه در زندان قزلحصار و مدت باقی مانده از حبسم را در ندامتگاه تهران بزرگ سپری کردم.

** در مورد تبعید چطور؟

*به دلیل خوش رفتاری و اخلاق خوبی که در دوران حبس داشتم این مجازات برایم در نظر گرفته نشد و بخشش شامل حالم شد.

** آیا پیش از این نیز سابقه محکومیت کیفری داشته‌اید؟

*خیر، کارمند مخابرات بودم اما به دلیل گرفتار شدن در دام اعتیاد، عذر من را خواستند و پس از آن برای تامین مخارجم به سرقت و کیف قاپی روی آوردم.

** با این وجود چه شد که پس از زندان به کسب روزی حلال روی آورید؟

*وقتی در زندان بودم در کارگاه‌های خیاطی زندان به کار مشغول شدم و آشنایی با سرپرست کارگاه‌ نگرش من را به زندگی تغییر داد، آقای پیرانی انسان فوق‌العاده‌ای بود که نظم  خاصی داشت. پیرانی قلب مهربانی داشت و این احساس  از تمامی برخوردهایش با زندانیان قابل درک بود، همین آقای پیرانی بود که به من امیدواری داد و حتی شماره تماس خود را در اختیار ما زندانیان قرار داد و گفت اگر از زندان آزاد شدیم با او تماس بگیریم تا برای پیدا کردن کار راهنماییمان کند.

** پس فکر راه‌اندازی این کارگاه تولیدی با راهنمایی آقای پیرانی بود؟

*در واقع باید بگویم من در زندان با این کار آشنا شدم، کارگاه‌هایی با همکاری بنیاد تعاون زندانیان در زندانها راه‌اندازی شد و من با فعالیت در آن کارگاهها با پس‌اندازی که کرده بودم علاوه بر اینکه توانستم  از عهده مخارج و هزینه‌های شخصی‌ام بر بیایم رد مال برخی از شاکیان خود را نیز پرداخت کرده و رضایت آنها را جلب کردم.

**  یعنی به تناسب فعالیتی که در زندان در کارگاه‌ها انجام می‌دادید حقوق دریافت می‌کردید و این حقوق به قدری بود که توانستید پس‌انداز هم کنید؟

*بله، دستمزدی که به ما می‌دادند 40% دستمزد واقعی بیرون زندان بود و با این وجود ما علاوه بر پس‌انداز، حرفه‌ای نیز یاد می‌گرفتیم.

** چند وقت است که از زندان آزاد شده و به فعالیت مشغولید؟

*من 8 آبان ماه سال گذشته از زندان آزاد شدم و حدود 6 ماه است که در کارگاه تولیدی مشغول به کار هستم.

**یعنی به محض اینکه از زندان آزاد شدید شرایط کار برایتان فراهم بود؟

*بله، من به همراه پانزده نفر از کسانی که با من هم‌بند بودند به فعالیت در زمینه تولید مبل روی آوردیم و طی تماسی که من با آقای پیرانی داشتم، با کمک و همراهی ایشان به سرعت مشغول به کار شدم.

**با این وجود زندان برای شما آثار خوبی در زندگیتان داشته و به نوعی به نظر می‌رسد این خواسته مسئولان مبنی بر اینکه زندان مکانی برای اصلاح و تنبه مجرم باشد محقق شده است؟

*در واقع باید بگویم این حصارهای زندان نیست که باعث اصلاح افراد می‌شود، بلکه مهم کسانی هستند که در زندان مسئولیت دارند، وقتی  آنها توانایی و علم برخورد با زندانی را داشته باشند می‌توانند زندگی او را دگرگون کنند.

** در پایان اگر صحبتی دارید بیان کنید.

*به نظرم اگر کارگاه‌های تولیدی و خیاطی و.. در زندانها ساخته شود اثرات مطلوبی در زندگی زندانیان دارد چرا که آنها پس از بازگشت به اجتماع می‌توانند با آموزشی که در زندان دیده‌اند برای خود کاری دست و پا کنند. مثلا زمانی که من در ندامتگاه مرکزی کرج بودم آنجا کارگاه نداشت و وقتی به ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شدم کارگاهی در آنجا راه‌اندازی شد که بسیاری از زندانیان از آن استقبال کردند.این موضوع باعث ایجاد مهارت در زندانی ها و اطمینان از این که پس از آزادی بیکار نمی مانند می‌شود.