معرفی کامل دارو دیازپام (درمان تشنج)
- این دارو جهت درمان اضطراب، سندرم ترک اعتیاد به الکل، اسپاسم‌های عضلانی و تشنج استفاده می‌شود.
نحوه استفاده:
این دارو به صورت محلول و ژل وجود دارد.
مقدار مصرفی برای اضطراب، درمان سندرم ترک الکل، اسپاسم و تشنج:
بزرگسالان ۱۸ تا ۶۴ سال: ۲ تا ۱۰ میلی گرم ۲ تا ۴ بار در روز
کودکان ۶ ماه تا ۱۸ سال: ۱.۲ تا ۵.۲ میلی گرم ۳ تا ۴ بار در روز
سالمندان ۶۵ سال به بالا: ۲.۵ میلی گرم ۱ تا ۲ بار در روز
احتیاط ها:
- این دارو موجب کاهش قدرت تفکر و فعالیت‌های ذهنی شما شود. حین مصرف این دارو، از مصرف الکل یا سایر دارو‌هایی که فعالیت مغز را کاهش می‌دهند، خودداری کنید.
- بعد از مصرف دیازپام، رانندگی نکنید و از کار با ماشین آلات خودداری کنید.
- این دارو ممکن است با دارو‌ها و مکمل‌های گیاهی تداخل داشته باشد. لیستی از محصولات گیاهی که مصرف می‌کنید، به پزشک خود ارائه دهید.
- احتمال تداخل دارویی دیازپام با برخی دارو‌ها وجود دارد. چند مورد از این دارو‌ها عبارت هستند از: دارو‌های سرکوب کننده اسید (نظیر فاموتیدین، امپرازول، پنتوپرازول و رانیتیدین)، آلرژی و سرماخوردگی (مانند دیفن هیدرامین، کلروفنیرامین، پرومتازین و هیدروکسیزین)، ضد افسردگی (آمیتریپتیلین، نورتریپتیلین، دوکسپین، میرتازاپین و ترازودون)، ضد قارچ (کتوکونازول، فلوکونازول و ایتراکونازول)، ضد روان پریشی (هالوپریدول، کلرپرومازین، کوئیتاپین، اولانزاپین و کلوزاپین)، کنترل کننده اضطراب (لورازپام، کلونازپام و آلپرازولام)، ضد تشنج (فنوباربیتال، فنیتوئین، لتیراستام، کاربامازپین، توپیرامات، دیوالپروکس و والپروات)، ضد درد (اکسی کدون، هیدروکودون، مورفین، هیدرومفون و کدئین)، خواب آور (زولپیدم، اززوپلون، تمازپام و تریازولام) و سل (ریفامپین، ریفابوتین و ریفاپنتین). اگر از این دارو استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر در گذشته از دارو مصرف کرده اید و رفتار آلرژیک داشته اید، مصرف مجدد می‌تواند موجب مرگ شود.
- در هنگام مصرف دیازپام، از گریپ فروت استفاده نکنید. گریپ فروت از پردازش صحیح دارو جلوگیری می‌کند و دارو در بدن می‌ماند.
- اگر به بیماری‌های کلیوی و کبد، گلوکوم، اختلالات روانی، میاستنی گراویس و اختلالات تنفسی مبتلا هستید، در خصوص مصرف یا عدم مصرف دارو و دوز مناسب با پزشک مشورت کنید.
- مصرف این دارو در نوزاد متولد نشده، تاثیر منفی می‌گذارد و ممکن است موجب نقص عضو در کودک شود. اگر باردارید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
- دیازپام به شیر مادر و سپس به نوزاد منتقل می‌شود. اگر در حال شیردهی هستید، مصرف دارو توصیه نمی‌شود.
- دوز مصرفی برای سالمندان کمتر از بزرگسالان است، چرا که عوارض جانبی برای سالمندان، شدید‌تر است.
- مصرف دیازپام برای کودکان زیر ۶ ماه توصیه نمی‌شود. مگر این که توسط پزشک تجویز شود.
- هرگز دو دوز را با هم مصرف نکنید.
- اگر بعد از مدتی احساس بهبود نکردید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
- در صورت مصرف بیش از حد، داروی فلومازنیل، موجب تاثیر معکوس دیازپام می‌شود، به شما داده می‌شود. این دارو ممکن است موجب تشنج شود. از منجمد کردن آن بپرهیزید.
- در حین مصرف، مرتبا به پزشک مراجعه کنید تا سلامت کلیه، کبد، تنفس و روان شما چک شود.
- اصولا مصرف دارو با دوز کم آغاز و به تدریج افزایش می‌یابد.
- علائم آلرژی عبارتند از: تنگی نفس، تورم گلو، زبان و صورت و بثورات پوستی. اگر این علائم را احساس کردید، نشانه این است که به دارو آلرژی دارید و باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
- علائم مصرف بیش از حد عبارتند از: خواب آلودگی، گیجی، سرگیجه، رفلکس ضعیف، دشواری در تنفس، فشار خون بالا و کما. در صورت بروز این علائم سریعا به اورژانس مراجعه کنید.
محل نگه داری:
در دمای ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد نگه داری شود. از نور، رطوبت و دسترس کودکان دور نگه داشته شود.
عوارض:
در صورت بروز عوارض شایع، باید کمی صبر کنید و اگر بعد از مدتی عارضه رفع نشد، به پزشک مراجعه کنید. اما در خصوص عوارض جانبی جدی، باید سریع‌تر واکنش نشان دهید و در صورت بروز، فورا به پزشک مراجعه کنید.
عوارض جانبی شایع:
خواب آلودگی، خستگی، ضعف عضلانی، سردرد، لرزش، خشکی دهان، حالت تهوع و یبوست.
عوارض جانبی جدی:
افسردگی، گیجی، سرگیجه، اختلال در گفتار، اختلال در بینایی و تاری دید، از دست دادن حافظه، هجوم افکار خودکشی، هیجان شدید، توهم، اضطراب، اختلال در خواب، زرد شدن پوست و چشم، اختلال در ادرار، کاهش یا افزایش میل جنسی، لرزش بدن، گرفتگی عضلات شکم و تشنج.
