نقش بانوان در بالا بردن انگیزه خانواده

15:24 - 31 ارديبهشت 1399
کد خبر: ۶۲۲۵۹۱
صفحه khamenei_reyhaneh در اینستاگرام که روایت‌های رهبر معظم انقلاب از خانواده و بانوان و سبک زندگی را منتشر می‌کند در رادیو ریحانه به بررسی راهکار‌هایی برای بالابردن انگیزه و اداره‌ی خوب خانواده پرداخته است.

- صفحه ریحانه، که روایت‌های رهبر معظم انقلاب از زنان، خانواده و سبک زندگی را منتشر می‌کند در مطلب اخیر خود به بررسی راهکار‌هایی برای بالابردن انگیزه و اداره‌ی خوب خانواده پرداخت و به نقل از رهبر فرزانه انقلاب نوشت:

«باید به نقش زن خانواده تکیه کرد و تأثیر بسیار زیادی را که صبر و حوصله و زحمت‌کشی و حلم زنِ خانواده ایفا میکند در اداره‌ی خوب خانواده، حتماً بایستی از نظر دور نداشت.» ۱۳۹۹/۰۲/۲۱

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/2596935_340.mp4']

این صفحه اینستاگرامی در ادامه به بیان راهکار‌هایی موثر برای بالا بردن انگیزه اعضای خانواده پرداخت و برنامه ریزی خانوادگی را برای رسیدن به این هدف لازم معرفی کرد و نوشت:

‌من یک مادر هستم و دوست ندارم صدای غر غر بچه‌هایم که می‌دانم از سر بیکاری و کلافگی است، بلندترین آواز این روز‌های خانه‌ی ما باشد. دوست ندارم این روزها، دست روی دست بگذارم و فرزندانم را در لباس علامت سئوال «الان باید چیکار کنم؟ حوصلم سر رفته مامان!» تماشا کنم.

اولین قدم برای بیرون آمدن از این وضعیت، این است که همه‌ی کارهایمان را مکتوب کنیم و در قدم بعدی آن‌ها را اولویت‌بندی کنیم و جایی هم برای کار‌های پیش‌بینی نشده در نظر بگیریم تا آخر شب با نگاه کردن به لیست کار‌های انجام‌شده احساس مفید بودن کنیم و با خیال راحت خستگی روز را از تن بیرون کنیم:

بچه‌ها را باید با این سبک آشنا کنیم و آن‌ها را مسئول برنامه‌ریزی کار‌های شخصی‌شان بدانیم تا راه هرگونه غرزدن و بیکاری در خانه بسته شود. اگر سواد دارند باید کمک کنیم برنامه‌ی شان را بنویسند. اگر هنوز باسواد نشده‌اند باید از نقاشی کمک بگیرند. برای روز‌های اول، می‌شود چند کار و بازی را برای آن‌ها لیست کرد و از آن‌ها بخواهیم خودشان از بین آن‌ها انتخاب کنند و آن‌ها را اولویت‌بندی کنند. هرکاری را که انجام دادند، علامت بزنند.

در برنامه‌ریزی اولیه بهتر است فقط کار‌های روزانه‌ی‌مان را لیست کنیم. باید برای مدتی از برنامه‌ریزی‌های بلندمدت دست بکشیم و تنها و تنها برای یک روز برنامه بریزیم، تا حال عمومی خانه رو به راه شود.

در این مدل برنامه‌ریزی، ما قرار نیست یک مادر همه چیز تمام باشیم. باید کمی توقع را از خودمان پایین بیاوریم. چون نمی‌توانیم هم‌زمان هم نقش معلم را برای پسر کلاس اولی‌مان اجرا کنیم؛ هم با دختر کوچکمان هم‌بازی شویم؛ هم کلاس‌های شخصی‌مان را به‌صورت مجازی شرکت کنیم و به کار‌های خانه برسیم. در واقع به‌جای مادر همه‌چیز تمام، می‌توانیم به یک مادر راضی که حال همه‌ی اهالی خانواده‌اش خوب است؛ تبدیل شویم.

آن چه در این مدل برنامه‌ریزی اهمیت دارد این است که مادر مراقب باشد، هرکس از اعضاء خانواده کار‌هایی را که برای یک روز انتخاب می‌کنند قابل انجام باشد و در پایان روز احساس خوبی در آن‌ها باقی بگذارد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *