نگاهی به زندگی «پرویز بهرام» هنرمند عرصه دوبله کشور
- سال گذشته در چنین روزی عرصه دوبله و صداپیشگی یکی از بزرگان خود را از دست داد، «پرویز بهرام» هنرمند پیشکسوت عرصه دوبله سال پیش بعد از مدت‌ها مبارزه با بیماری سرطان سرانجام دار فانی را وداع گفت.
پرویز بهرام در طول بیش از نیم قرن فعالیت حرفه‌ای، در دوبله و گویندگی فیلم‌های زیادی حضور داشته است. دوبله‌ی نقش‌هایی، چون «درک» در مجموعه پلیسی «درک»، «کِرِس» در سریال بازرس، «نیکول» پدر مارکو در سریال «مارکوپولو»، «ابوموسی اشعری» در سریال «امام‌علی (ع)» و گویندگی در مستندهایی، چون جاده ابریشم و مسلمانان را به یادگار گذاشته است.
پرویز بهرام در ۴ مرداد سال ۱۳۱۲ در محله درخونگاه تهران زاده شد و به واسطهٔ شغل پدرش، او را هم به بابل بردند و شناسنامه‌اش را هم در بابل گرفتند. وی به مدت ۷ سال در محلّه بی سرتکیهٔ شهر بابل ساکن بود. علی‌اکبر بهرام، پدر پرویز بهرام از هنرمندان رشتهٔ گچ‌بری و آینه‌کاری و مجسمه‌سازی بود که نمونه‌های موجود در کاخ گلستان از آثار او است.
پرویز بهرام دانش‌آموختهٔ کارشناسی حقوق قضایی و سال‌ها وکیل رسمی دادگستری بود. او کار دوبله را از اواخر دهه ۱۳۲۰ (خورشیدی) از طریق ملاقاتی که با لطیف‌پور و جعفر والی که از دوستان وی بودند و حضور در دوبلهٔ فیلم ایتالیایی هنرپیشه آغاز کرد. صدای او از جمله صداهای ماندگار دوبلهٔ ایران بود و یکی از ماندگارترین صداهای او در مستند «جادهٔ ابریشم» آشنای گوش‌های ایرانیان است. وی کار دوبله را با رضایی و لطیف‌پور آغاز کرد.
در همان ابتدای کار با رضایی در اواخر دهه ۱۳۳۰ به نقش‌گویی نقش‌های اول فیلم‌ها می‌پرداخت. همچنین در آزمون دوبله در ایتالیا موفق بود. اما به دلایل خانوادگی از رفتن به ایتالیا صرف نظر کرد.
در دوبله فیلم اتللو اثر با بازی سرگئی باندارچوک که توسط هوشنگ لطیف‌پور در اوایل دهه ۱۳۳۰ (خورشیدی) انجام شد با فرستادن نمونه صدا از چندین گوینده به مسکو، صدای پرویز بهرام توسط کارگردان فیلم و همچنین شخص سرگئی باندارچوک برای این نقش (اتللو) انتخاب شد.
پرویز بهرام که سال‌ها به صورت عام‌المنفعه به وکالت اشتغال داشته در مورد انتخاب این شغل گفته‌است که وکالت را به دلیل هنر دراماتیکی که در نفس وکالت وجود داشت انتخاب کرده، زیرا که یک وکیل باید بیان خوبی داشته باشد. حرفه هنرپیشگی و بیان خوب بخشی از کار وکالت است.
او سال‌ها در زمینه حق مالکیت پدیدآور، کنش می‌کرد. پرویز بهرام اهل هنر بودن (شناخت هنر) و برخورداری از مطالعات هنری را در کنار شناخت موسیقی، بازیگری، کارگردانی و فیلم از مشخصات یک مدیر دوبلاژ شایسته و ممتاز می‌دانست و چیدمان درستِ گویندگان را هنر بزرگ یک مدیر دوبلاژ می‌دانست. داشتن ترجمه‌های خوب و در واقع مترجمین هر چه بهتر و باسوادتر و رعایت حقوق مادی و معنوی گویندگان فیلم‌ها و مدیران دوبلاژ از مواردی است که پرویز بهرام برای موفقیت دوبله در آینده توصیه می‌کرد.
علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما پس از درگذشت بهرام در فقدان وی گفت: درود می‌فرستم به بزرگ مرد بازیگری و دوبلاژ ایران. همه فکر می‌کنند آقای بهرام فقط گویندگی و دوبلاژ می‌کرد در صورتیکه او بازیگر بسیار خوب و بزرگی بود و من اوایل دهه ۳۰ در کلاس تئاتر با او آشنا شدم. بهرام یکی از کسانی بود که در دکلمه کردن و بیان اشعار حماسی و اجتماعی بسیار کارآمد بود. بعد از کلاس تئاتر سعدی او را در گروه خانه سرکیسیان دیدم. آخرین بار بهرام را در گروه آقای اسکویی دیدم و آن دو ماه در تئاتر آناهیتا یکی از بهترین دوران آموزشی من بود.
