«شنای پروانه» نیامده از چرخه اکران خداحافظی کرد

- رسول صدرعاملی تهیه کننده فیلم سینمایی «شنای پروانه» به کارگردانی «محمد کارت» از عدم اکران فیلمش از تاریخ اول تیر ماه سال جاری به دلیل عدم حمایت از اکران این اثر خبر داد. وی نبود تبلیغات و همچنین عدم پرداخت بهای بلیت پنجاه درصد ظرفیت سالن را از جمله دلایل انصراف خود توضیح داد. 

براساس اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا و همچنین تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دو فیلم خوب بد جلف 2 و همچنین شنای پروانه باید از اول تیر ماه روی پرده اکران می رفتند، اما با ورود تعداد بالای فیلم های در صف اکران و شرایط موجود بازگشایی سینماها کمی با مشکل روبرو شده است. 

فیلم سینمایی «شنای پروانه» نخستین فیلم سینمایی «محمد کارت» به عنوان یکی از پرافتخارترین آثار جشنواره فیلم فجر قرار بود به عنوان نخستین فیلم چرخه اکران سینمای ایران در سال از یکم تیر ماه ۹۹ اکران خود را آغاز نماید، این فیلم در بخش سیمرغ مردمی برگزیده بهترین فیلم از سوی جشنواره شد. این فیلم با نامزدی در ۱۲ رشته رکوردار نامزدی سیمرغ در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر بود. 

‌فیلم‌های مستند سینمایی و کوتاه داستانی، چون «خون‌مردگی»، «بختک»، «معلق» «آوانتاژ»، «بچه‌خور» از جمله آثاری هستند که کارت در کارنامه کاری خود می بیند.

جواد عزتی، طناز طباطبایی، امیر آقایی، پانته‌آ بهرام، علی شادمان، نیره فراهانی، مهدی حسینی‌نیا، ایمان صفا، مه‌لقا باقری، نادر شهسواری و با معرفی آبان عسکری به ایفای نقش می‌پردازند.

از جمله نکات جالب توجه این فیلم می‌توان به همکاری محمد کارت با کارگردانان فیلم سینمایی «جان‌دار» اشاره کرد، فیلمنامه «شنای پروانه» با مضمونی اجتماعی توسط محمد کارت، حسین دوماری و پدرام پورامیری نوشته شده است، در خلاصه داستان آن آمده است: «در جنوب شهر، شنای پروانه طوفان به پا می‌کند».

شنای پروانه به عنوان نخستین تجربه کارگردانی محمد کارت اثری قابل دفاع از جهات مختلف است، اثری که شاید نمی توان آن را فیلمی فوق العاده خواند اما در میان آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر خوش درخشیده و به اذعان بسیاری از اهالی رسانه یکی از بهترین های این دوره بوده است.

عنصر اصلی و مهم شنای پروانه که بدون شک این فیلم را در دسته آثار خوب قرار می دهد را باید فیلمنامه دانست، فیلمنامه این اثر با شروعی بسیار خوب ایجاد شده و از همان ابتدا تعلیق را در مخاطب ایجاد می کند، هر چند این فیلمنامه در بخش هایی دچار تکرار می شود اما تا پایان روند روایی خود را پیش می گیرد.

فیلمنامه دارای یک هزارتوی خاص است، معمایی که هر لحظه بخشی از آن توسط شخصیت اصلی باز می شود اما در پایان مخاطب را به کلی کیش و مات می کند، روایت معمایی از یک قتل و پس از آن دلیل اقدامی که منجر به قتل شده به خوبی توسط فیلمنامه بسط و گسترش یافته و نقاط عطف را در محل هایی درست عرضه می کند. 

کارگردانی شنای پروانه عامل دیگری برای موفقیت این اثر است، کارت با سابقه خوب خود در آثار کوتاه به سراغ ساخت اثری رفته که شاید در گام اول بلندپروازی خاصی بوده است، انتخاب لوکشین، باز گرفتن از بازیگران و ایجاد اتمسفری درست از جمله بارزه های مثبت این فیلم به حساب می آید.

در کنار این عوامل اما بازی خوب بازیگران این فیلم را نباید نادیده گرفت، شنای پروانه اکثریت موفقیت خود را در کنار عوامل فنی و تولید به بازیگران خود مدیون است، جواد عزتی بار دیگر در قامتی متفاوت به ایفای نقش پرداخته است، نقشی که مخاطب را با خود همراه کرده و تا پایان با خود می کشد.