چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

13:32 - 03 تير 1399
کد خبر: ۶۳۱۲۳۴
دسته بندی: سیاست ، گزارش و تحلیل
سلطه‌گران بین‌المللی و در رأس آن‌ها آمریکا، اگر چه در متون نظری و تئوریک خود و در موضع‌گیری‌های سیاسی‌شان، ادعای حمایت از حقوق انسان‌ها و حقوق بشر را طرح می‌کنند، اما رفتارهای‌شان طی دهه‌ها و سال‌های متمادی بیانگر آن است که آن‌ها بزرگترین ناقضان حقوق بشر هستند و اتفاقاً مقوله حقوق بشر را به ابزاری برای سرکوب حقوق انسان‌ها و ملل مستقل و سلطه‌ستیز تبدیل کرده‌اند.

- «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا»؛ و محققا ما فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم و آنها را (بر مرکب) در برّ و بحر سوار کردیم و از هر غذای لذیذ و پاکیزه آنها را روزی دادیم و آنها را بر بسیاری از مخلوقات خود برتری و فضیلت کامل بخشیدیم. آیه ۷۰ سوره مبارکه اسراء.

تکریم انسان و کرامت انسان از اصول اساسی دین مبین اسلام و قرآن است. مکتب متعالی اسلام برای انسان، فارغ از رنگ و نژاد و زبان و قومیت، فی‌نفسه ارزش و کرامت قائل است.

کرامت و شرافت ذاتی انسان از منظر مکتب متعالی اسلام
در مکتب اسلام، انسان از کرامت و شرافت ذاتی برخوردار است و همه نعمت‌های زمین برای او خلق شده است؛ بر همین اساس همه ابناء بشر فارغ از تفاوت‌های ظاهری‌شان از حقوق انکارناپذیر مادی و معنوی برخوردارند و حق زندگی شایسته دارند.

در نظام جمهوری اسلامی نیز که بر پایه دین مبین اسلام ابتناء و تعالی یافته است مصادیق حقوق انسانی در جای جای قانون اساسی و خصوصاً فصل سوم که حقوق ملت را مورد تاکید قرار داده، به وضوح درج شده و این حقوق در جوانب مختلف حیات انسانی نیز در کشور ما مورد تصریح نظری و تجلی بیرونی قرار گرفته است.

در مقابل، پارادایم لیبرالیسم و مشتقاتش قرار دارد که در آن، انسان فی‌نفسه ارزش ندارد بلکه این منطق فردگرایی مبتنی بر اصالت سود و بازدهی است که اهمیت دارد؛ در جوامع غربی مبتنی بر پارادایم لیبرالیسم با انگاره‌های فاشیستی، انسان‌ها را بر اساس خلوص نژادی‌شان تفکیک می‌کنند و نژاد‌های از منظر خودشان پایین‌تر را حتی مستحق خدمات درمانی نیز نمی‌دانند. در جوامع لیبرالیستی بر مبنای داروینیسم اجتماعی، پایمال شدن انسان‌های ضعیف را امری طبیعی و حتمی می‌دانند.

با این وجود، رژیم‌های مسلط بر همین جوامع غربی که آشکارا حقوق اقلیت‌ها در کشورهای خود و سایر انسان‌ها در جوامع و کشورهای دیگر را نقض می‌کنند، با رویکردها و اغراض سیاسی، دعوی حقوق بشر می‌کنند.

حقوق‌ بشر بازیچه‌ای در دست سلطه‌گران بین‌المللی
حقوق‌ بشر بازیچه‌ای در دست سلطه‌گران بین‌المللی است؛ این گزاره‌ای است که با استناد به ادله و شواهد متقن و متواتر، کمترین تردیدی در باب آن وجود ندارد. نگاه سلطه‌گرانی که پس از جنگ جهانی دوم، متصدی و به تعبیری مالک سازمان‌های به اصطلاح بین المللی شدند، همواره به حقوق بشر، نگاهی گزینشی و سیاسی با استاندارد‌های دوگانه بوده است.

به طور کلی، سلطه‌گران بین‌المللی و در رأس آن‌ها آمریکا، اگر چه در متون نظری و تئوریک خود و در موضع‌گیری‌های سیاسی‌شان، ادعای حمایت از حقوق انسان‌ها و حقوق بشر را طرح می‌کنند، اما رفتارهای‌شان طی دهه‌ها و سال‌های متمادی بیانگر آن است که آن‌ها بزرگترین ناقضان حقوق بشر هستند و اتفاقاً مقوله حقوق بشر را به ابزاری برای سرکوب حقوق انسان‌ها و ملل مستقل و سلطه‌ستیز تبدیل کرده‌اند.

قطعنامه طنزآمیز!
مصداق بارز و ملموس و جدیدالاتفاقی که می‌توان پیرامون گزاره فوق‌الذکر بیان کرد، قطعنامه طنزآمیز روز جمعه ۳۰ خرداد شورای به اصطلاح حقوق بشر سازمان ملل در زمینه محکومیت نژادپرستی است؛ نکته قابل تامل آنکه در این قطعنامه هیچگونه نامی از رژیم آمریکا به عنوان عامل اصلی نژادپرستی نهادینه در دنیا نیامده است؛ در واقع پس از آنکه افکار عمومی دنیا بواسطه جنایت پلیس و ارتش رژیم آمریکا در اعمال خشونت بی حد و حصر عیله سیاهپوستان جریحه‌دار شد، شورای حقوق بشر سازمان ملل قطعنامه‌ای در محکومیت نژادپرستی صادر کرد؛ بدون آنکه به عامل اصلی نژادپرستی در دنیا یعنی رژیم آمریکا کوچکترین اشاره‌ای کند.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

سکوت کرکننده مجامع بین‌المللی به اصطلاح حقوق‌بشری در مورد وقایع اخیری که در آمریکا در حال رخ دادن است، موجبات تعجب افکار عمومی جهانیان را فراهم آورده است.

نقض سیستماتیک حقوق سیاهپوستان در آمریکا
روز دوشنبه ۵ خرداد، اتفاقی فجیع در آمریکا رخ داد؛ اتفاقی که در این کشورِ بنا شده بر پایه تبعیض‌نژادی و آپارتاید، مسبوق به سابقه است؛ ماجرا از این قرار بود که جرج فلویدِ سیاهپوست در یک مکان عمومی در شهر مینیاپولیس ایالت مینه‌سوتا آمریکا توسط یک افسر پلیس کشته شد؛ شیوه کشته شدن این فرد سیاهپوست بسیار دردناک بود؛ افسر پلیس سفیدپوست، زانوی خود را به مدت ۷ دقیقه بر روی گردن فلوید سیاهپوست قرار داد و موجبات مرگ او را فراهم آورد. بنا بر گفته شاهدان عینی و فیلم ضبط شده از این صحنه دردناک، در مدتی که زانوی افسر پلیس سفیدپوست آمریکا بر روی گردن فلوید سیاهپوست قرار داشت، او مدام این جمله را می‌گفت: «نمی‌توانم نفس بکشم».

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

انتشار فیلم نحوه کشته شدن دردناک فلویدِ سیاهپوست توسط پلیس‌های سفیدپوست و نژادپرست آمریکا، موجی از خشم و انزجار عمومی را در ایالت‌های مختلف آمریکا ایجاد کرده و مردم بویژه سیاهپوستان آمریکایی هر روزه اقدام به تظاهرات ضدنژادپرستی در شهرها و ایالت‌های مختلف آمریکا می‌کنند و قابل تأمل آنکه پاسخ رژیم آمریکا به تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم و سیاهپوستان آمریکا علیه نژادپرستی، «مشت آهنین» بوده است.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

خشونت متوحشانه مأموران رژیم آمریکا علیه معترضان به نژادپرستی
ترامپ رییس رژیم آمریکا، معترضان به نژادپرستی نهادینه در جامعه آمریکا را اراذل و اوباش و چپگرا خواند! پلیس ضدشورش آمریکا نیز با دستور ترامپ مستقیماً به سوی مردم آتش گشود؛ ارتش تروریستی آمریکا در برخی ایالت‌ها برای سرکوب معترضان آمریکایی به کف خیابان آمد؛ نیرو‌های امنیتی لباس شخصی در آمریکا با خودرو از روی معترضین عبور کردند؛ نفربر‌های نظامی در خیابان‌های آمریکا استقرار یافتند و ...

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

در جریان تظاهرات ضدنژادپرستی در آمریکا، مأموران رژیم آمریکا دهها نفر از معترضان را کشتند و ده‌ها هزار تن از آن‌ها را بازداشت کردند؛ همچنین تمام این معترضان بازداشت‌شده به زندان‌هایی در آمریکا منتقل شدند که از هیچ‌گونه شرایط بهداشتی ضدکرونایی برخوردار نیستند. قابل تأمل آنکه رژیم آمریکا از اعلام مجروحان تظاهرات اخیر خودداری می‌کند که همین امر بیانگر کثرت بالای معترضان مضروب شده توسط مأموران رژیم آمریکاست.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

با وجود این همه جنایت رژیم آمریکا و سرکوب معترضان به نژادپرستی، دریغ از یک بیانیه اعتراضی خشک و خالی از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل علیه رژیم آمریکا!

در مقابل، همین شورای به اصطلاح حقوق بشر، اخیراً در جریان چهل و سومین اجلاس خود، با پیگیری و حمایت رژیم‌های غربی، بدون استناد و مصداق، علیه ایران قطعنامه صادر کرده است!

رویکرد دوگانه، سیاسی و غرض‌ورزانه مدعیان دروغین حقوق بشر
همین یک نمونه، بیانگر عمق نگاه و رویکرد دوگانه و سیاسی و غرض‌ورزانه مدعیان دروغین حقوق بشر است؛ در کشوری به نام آمریکا، نه تنها حقوق سیاهپوستان نقض می‌شود که علناً علیه‌شان جنایت صورت می‌گیرد، اما سکوتی قبرستانی علیه جنایات آمریکا در مجامع به اصطلاح حقوق بشری دنیا حکمفرما می‌شود؛ در مقابل، ایران اسلامی که در آن کرامت ذاتی انسان‌ها مقوله‌ای دینی و هنجاری و مبنایی و نهادینه شده و ساختارمند است بگونه‌ای که در اصل دوم قانون اساسی ما بدان تصریح شده، مستمراً با رویکردی سیاسی و بدون استناد و ادله متقن، مورد هجمه‌های کذایی مدعیان دروغین حقوق بشری قرار می‌گیرد.

حقوق بشر؛ ابزار سیاسی‌کاری آمریکا
در همین رابطه، ابوالفضل ظهره‌وند سفیر پیشین کشورمان در ایتالیا و افغانستان به خبرنگار میزان گفت: اساساً مقولاتی نظیر حقوق بشر، ابزار سیاسی‌کاری سلطه‌گران و به طور مشخص رژیم آمریکا و اذناب این رژیم است؛ البته به طور کلی، تمامی ساختارهای بین‌المللی اعم از سازمان ملل و نهادهای تابع آن از جمله شورای حقوق بشر به گونه‌ای ایجاد شده‌اند که در کلان به تأمین منافع قدرت‌های سلطه‌گر کمک کنند.  

وی تصریح کرد: حقوق‌بشر و مقولاتی از این دست در دنیای امروز در چارچوبه قدرت قابل ارزیابی است؛ به عبارت دیگر، حقوق بشر به ابزار اعمال حاکمیت سلطه‌گرانه در عرصه بین‌المللی تبدیل شده است. رژیم‌های سلطه‌گر مستمراً به نقض تمام جوانب حقوق انسان‌ها چه در محیط داخلی خودشان و چه در سایر جوامع مباردت می‌ورزند اما حتی یک بیانیه غیرالزام‌آور هم در مجامع بین‌المللی علیه آنها صادر نمی‌شود اما در مقابل همین مجامع در قبال کشورهای مستقل، رویکرد تهاجمی و ادعایی دارند.

ظهروند افزود: سکوت مجامع بین‌المللی به اصطلاح حقوق بشری فقط منحصر به جنایات آمریکا نمی‌شود، بلکه سرکوب شهروندان در فرانسه و انگلیس نیز از منظر داعیه‌داران حقوق بشر مصداق نقض حقوق انسان‌ها نیست!

این دیپلمات کشورمان بیان داشت: همین اتحادیه اروپا که همواره ادعاهای دروغین حقوق بشری علیه ایران مطرح می‌کند، در قبال رفتار وحشیانه مأموران رژیم آمریکا علیه معترضان به تبعیض نژادی، سکوت کرده است و حتی بر روی این جنایات و نقض حقوق بشر در آمریکا، سرپوش می‌گذارد.

استاندارد فراگیر حقوق بشری وجود ندارد
وی بیان داشت: اتفاقات اخیر در آمریکا و جنایاتی که علیه سیاهپوستان این کشور رخ داد و با سکوت مجامع به اصطلاح حقوق بشری مواجه شد برای همگان به اثبات رساند که قاعده آمره و استاندارد فراگیری در دنیا برای تأمین حقوق انسان‌ها وجود ندارد و این فراعنه زمان هستند که تعیین می‌کنند، کدام دسته از انسان‌ها انتفاع حقوق بشری داشته باشند و کدام دسته از انسان‌ها حتی از کمترین مزایای شهروندی هم محروم باشند. مردم دنیا ادبیات و رویکردی که ترامپ رییس رژیم آمریکا در قبال معترضان به نژادپرستی در این کشور به کار برد را فراموش نمی‌کنند.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

ظهره‌وند اظهار داشت: اساساً برتری نظام ولایی و قرآنی بر نظام‌های لیبرال آن است که در نظام‌های ولایی و قرآنی حقوق بشر برای همه آحاد بشر فارغ از رنگ و نژاد و دسته‌بندی‌های مرسوم، ملاک نظر و عمل است؛ به طور کلی تا زمانی که هنجارهای حقوق بشری در دنیا فراگیر نشود، تحقق صلح و تامین حقوق همه آحاد بشر ممکن نخواهد بود.

تعیین گزارشگران به اصطلاح حقوق بشری؛ استانداردی دوگانه
یکی دیگر از استاندارد‌های دوگانه اعمال شده توسط نهاد‌های به اصطلاح بین‌المللی مدعی حقوق بشر، تعیین گزارشگران به اصطلاح حقوق بشری برای برخی کشور‌های مستقل و مترقی در زمینه حقوق بشر از جمله جمهوری اسلامی ایران است؛ اقدامی که بلاوجه و مخرب است و از رویکرد تبعیض‌آمیز و غیرمنصفانه نهاد‌های مزبور حکایت می‌کند.

در روز دوشنبه ۲ تیر، شورای حقوق بشر سازمان ملل در جریان چهل و سومین اجلاسیه خود با تمدید مأموریت شخصی به اسم «جاوید رحمان» با عنوان ادعایی «گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران»، موافقت کرد.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

اخذ گزارش‌های دروغین از تروریست‌های شناسنامه‌دار
پیش از «جاوید رحمان» افرادی نظیر «احمد شهید» و «عاصمه جهانگیر» گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران بوده‌اند؛ نکته قابل تأمل آنکه، وجه مشترک همه این به اصطلاح گزارشگران حقوق بشری، دریافت گزارش‌هایی تحریف‌شده و سراسر کذب از گروهک‌های تروریستی نظیر منافقین – با سابقه ترور ۱۷ هزار شهروند ایرانی- و تدوین گزارش‌هایی جهت‌دار و مطابق امیال سیاسی رژیم‌های سلطه‌گری نظیر آمریکاست.

در واقع، علاوه بر اینکه اصل تعیین گزارشگران حقوق بشری در مورد ایران، به سبب رعایت مطلوب موازین حقوق بشری در کشور ما، سالبه به انتفاء موضوع است، نکته دیگر، نگرش و رویکرد غیرفنی و غیرحقوقی و صرفاً سیاسی این گزارشگران است. امری که مصداق آن را می‌توان در ارجاعات‌شان به اکاذیب گروهک‌های ضدمردم ایران از جمله گروهک تروریستی منافقین دید.

دروغ آشکار جاوید رحمان
یکی از مصادیق رویکرد سیاسی‌کارانه گزارشگران حقوق بشری علیه ایران طی مدت اخیر، ادعای کذب جاوید رحمان در فرودین سال جاری است؛ مقطعی که این گزارشگر به اصطلاح حقوق بشری مدعی شد: ایران با توجه به خطر بیماری کرونا در مرخصی دادن به زندانیان از جمله زندانیان دو تابعیتی تبعیض قائل شده است.

این ادعای سراسر کذب جاوید رحمان در حالی بیان شد که قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران پس از شیوع بیماری کرونا، به بالغ بر صدهزار زندانی با رعایت ظوابط قانونی مرخصی اعطاء کرد که از قضا بیش از هزار نفر از این زندانیان مرخصی دریافت کرده از اتباع بیگانه بوده‌اند.

وضعیت زندانیان در آمریکا و اروپا در دوران کرونا
غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه در روز دوم اردیبهشت ماه سال جاری در جریان نشست خبری خود در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه جاوید رحمان، گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل در ایران مدعی شده که با توجه به خطر بیماری کرونا، ایران در مرخصی دادن به زندانیان از جمله زندانیان دو تابعیتی تبعیض قائل شده است؛ پاسخ شما به این ادعا چیست، بیان کرد: اقدام جمهوری اسلامی ایران هم در سلامت زندانیان و همچنین امنیت زندان‌ها و بویژه در اعطای مرخصی به زندانیان یک اقدام الگو، نمونه و برجسته در همه نظام‌های حکمرانی است؛ خوب است امثال این آقای به اصطلاح گزارشگر حقوق بشر گزارش بدهد در کشور‌هایی که شیوع کرونا به مراتب بیش از ایران است، از جمله آمریکا، انگلیس و بسیاری از کشور‌های اروپایی در مورد زندانیان چه زندانیان کشور‌های خودشان و چه اتباع دیگر کشور‌هایی که زندانی هستند، چه کرده‌اند؟ گزارش قابل توجهی از اعطای مرخصی به زندانیان در دوران کرونا نشنیده‌ایم.

وی تصریح کرد: کسانی که عملکرد صفر دارند، مورد بازخواست قرار نمی‌گیرند و در مورد ما که عملکرد فوق‌العاده عالی داریم، مدعی می‌شوند که عملکرد ما تبعیض‌آمیز بوده است. عملکرد خود شما چیست؟ کارنامه شما کجاست؟ مگر این نیست که در کشور‌های شما هم آمار مبتلایان و هم آمار درگذشتگان ویروس کرونا بیش از ایران است؟ می‌شنویم که در زندان‌های این کشور‌ها چه فجایعی در این ایام اتفاق می‌افتد و اصلاً نتوانسته‌اند کرونا را در زندان‌ها مهار کنند؛ گزارش دهند. کسی که نمره صفر گرفته است نمی‌تواند از کسی که نمره بالای بیست دارد که سوال کند.

سخنگوی قوه قضاییه با بیان اینکه ما قوه قضاییه و دستگاه عدالت هستیم و به عدالت رفتار کرده‌ایم و هیچ فرقی بین تابعیت‌ها نگذاشته ایم، اظهار کرد: در مرخصی اخیر بیش از هزار نفر تبعه بیگانه را غیر از هموطنان خودمان مرخصی داده‌ایم. برخی از اتباع همین کشور‌های مدعی نیز در زمره این کسانی بوده‌اند که به مرخصی رفتند.

وضعیت اسف‌بار زندان‌های آمریکا در دوران کرونا و سکوت نهادهای حقوق بشری 
اما اشاره سخنگوی دستگاه قضایی به وضعیت نامطلوب بهداشتی و درمانی در زندان‌های کشور‌هایی مدعی نظیر آمریکا، اشاره‌ای مبتنی بر قرائن و شواهدی مندرج در خودِ رسانه‌های غربی است؛ همین چندماه پیش یعنی در اسفند ۹۸ بود که پاندمی کرونا سراسر آمریکا را فرا گرفت، در همان مقطع زمانی روزنامه گاردین گزارشی از وضعیت زندان آیس ایالت لوئیزیانا متعلق به اداره مهاجرت آمریکا منتشر کرد و در این گزارش نوشت: شرایط نگهداری زندانیان در زندان اداره مهاجرت آمریکا که کثیف و پرازدحام است، نامطلوب می‌باشد و مقام‌های زندان اقدامی برای مقابله با شیوع ویروس‌های کُشنده انجام نداده‌اند.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

طبق گزارش گاردین، مسئولان زندان اداره مهاجرت آمریکا -که سیروس عسگری دانشمند ایرانی به صورت غیرقانونی در آنجا بازداشت بود- هیچ گونه اقدامی برای ضدعفونی کردن محل زندان در پی شیوع کرونا انجام نداده و همچنان افراد جدید، بازداشت و به زندان مزبور انتقال داده می‌شوند.

این گزارش گاردین تنها یک نمونه از وضعیت اسف‌بار زندانیان و زندان‌ها در آمریکا در دوران کرونا است؛ طبیعتا پرداختن به همه گزارش‌های مربوطه در این زمینه موجب اطاله کلام می‌شود؛ علی‌ایحال با وجود اسناد و شواهد متقن از رفتار‌های ضدانسانی رژیم آمریکا با زندانیان حتی در دوران اوج کرونا، هیچ مجمع و شخصیت به اصطلاح حقوق بشری در دنیا علیه واشنگتن موضع نگرفت، اما ایران اسلامی که به منظور حفظ سلامت زندانیان اقدام به اعطای مرخصی به صدهزارنفر از آن‌ها – از جمله بیش از هزار تبعه مجرم خارجی- کرد، از سوی گزارشگر به اصطلاح حقوق بشری، مورد هجمه سیاسی قرار گرفت!

ننگ‌نامه ضدحقوق بشری آمریکا
البته رفتار ضدانسانی با زندانیان تنها یک مصداق از تضییع و نقض حقوق بشر توسط رژیم آمریکاست؛ کارنامه این رژیم طی دهه‌ها مملو و مشحون از نقض حقوق بشر و جنایت علیه انسان‌هاست. جنایت‌هایی که با هیچگونه واکنشی از سوی سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی به اصطلاح حقوق بشری مواجه نمی‌شود تا بار دیگر به جهانیان ثابت شود مقوله حقوق بشر صرفاً یک ابزار سیاسی در دست رژیم مستکبری همچون آمریکا و اذناب این رژیم است.

پرداختن به جنایت‌های آمریکا علیه حقوق بشر مثنوی هفتاد من کاغذ می‌طلبد، اما اختصاراً به برخی از این جنایت‌ها که با سکوت کرکننده نهاد‌های بین‌المللی حقوق بشری مواجه شده است، فهرست‌وار اشاره می‌کنیم.

گوشه‌ای از جنایات آمریکا علیه بشریت
کشتار ۳۰۰ هزار نفر فقط در سه روز توسط آمریکایی‌ها در ژاپن؛ افتخار مقامات آمریکایی به کشتن ۵۰۰ هزار کودک عراقی؛ فروش تسلیحات شیمیایی به صدام توسط آمریکا برای کشتار مردم ایران و عراق؛ حمله عامدانه آمریکا به هواپیمای مسافربری ایرانی و کشتن ۲۹۰ مسافر؛ نگهداری ۲۵۰۰ کودک در قفس به دستور کاخ سفید در فاصله ۱۵ اردیبهشت تا ۱۹ خرداد ۹۷؛ زنده زنده سوزاندن ۸۲ انسان توسط نیرو‌های رژیم آمریکا در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۷۲؛ غیرانسانی‌ترین شکنجه‌ها به دست ماموران سیا در زندان گوانتانامو؛ جنایات شنیع آمریکایی‌ها در «ابوغریب»؛ حمایت رژیم آمریکا از «کشتار‌های کور با سلاح‌های گرم»؛ جنایت علیه سیاهپوستان صرفاً بواسطه نژاد و رنگ پوستشان؛ ایجاد داعش توسط آمریکا و مشارکت واشنگتن در کشتار هزاران انسان سوری و عراقی؛ حمایت همه‌جانبه آمریکا از آل‌سعود در کشتار مردم یمن.

موارد فوق‌الذکر تنها گوشه‌ای از جنایات رژیم آمریکا علیه بشریت است؛ جنایت‌هایی که به وضوح ثبت و ضبط شده‌اند و کوچکترین شبهه‌ای در نقش‌آفرینی سردمداران رژیم آمریکا در وقوع این جنایات وجود ندارد؛ با این همه مجامع و نهاد‌های بین‌المللی به اصطلاح حقوق بشری از جمله شورای حقوق بشر سازمان ملل هیچگاه به طور جدی و مستقل به بررسی این جنایت‌ها نپرداخته‌اند؛ چه برسد به آنکه بخواهند برای آمریکا گزارشگر ویژه حقوق بشری تعیین کنند و یا علیه آمریکا قطعنامه صادر کنند!

تبعیت شورای حقوق بشر از آمریکا و لابی صهیونیستی!
به طور کلی، شورای حقوق بشر سازمان ملل برای همه کشور‌ها اقدام به تعیین گزارشگر ویژه نمی‌کند، بلکه بر اساس دستوراتی که از آمریکا و لابی صهیونیستی دریافت می‌کند غالباً اقدام به تعیین چنین گزارشگرانی برای کشور‌های مستقل و سلطه‌ستیز می‌کند.

رژیم‌هایی در دنیا و منطقه ما وجود دارند که نقض حقوق بشر در سرزمین‌های آن‌ها بسیار شدید و خشن. متداول است، اما برای آن‌ها گزارشگر ویژه تعیین نمی‌شود. از جمله همین رژیم آمریکا که در آن ماهانه چندین سیاهپوست با شگرد «زانو روی گردنِ» پلیس نژادپرست آمریکا کشته می‌شوند؛ از «جرج فلوید» تا «مایکل براون» و «اریک گانر» و ده‌ها سیاهپوست دیگر.

چرا برای رژیم‌های جنایتکار علیه بشریت، گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین نمی‌شود؟

سکوتِ کرکننده مجامع به اصطلاح حقوق بشری در برابر کودک‌کشی‌های رژیم سعودی
شورای به اصطلاح حقوق بشر سازمان ملل همچنین در مقابل جنایت‌های رژیم‌های تابع آمریکا از جمله رژیم سعودی، ساکت است؛ البته ظاهراً سکوت و اغماض نسبت به ریاض امری متداول و مرسوم در سازمان ملل است؛ چه آنکه دو دبیرکل اخیر این سازمان، یعنی «بان کی مون» و «آنتونیو گوترش» علی‌رغم کودک‌کشی‌های آشکار رژیم سعودی در یمن، نام این رژیم را از فهرست ناقضان حقوق کودک خارج کردند؛ حال آنکه رژیم سعودی نه تنها ناقض حقوق کودکان که جنایتکار علیه کودکان است؛ یکی از مصادیق این گزاره جنایت رخ داده در تاریخ ۱۸ مرداد ۱۳۹۷ است که طی آن رژیم سعودی یک اتوبوس حامل ۴۰ دانش آموز دبستانی یمنی بین ۶ تا ۱۱ ساله را با بمب ۲۲۷ کیلوگرمی از نوع MK ۸۲، ساخته شرکت آمریکایی «لاکهید مارتین» هدف قرار داد که در جریان این حمله وحشیانه، همه سرنشینان اتوبوس از جمله آن ۴۰ کودک معصوم، جان باختند.

اما با این همه جنایات آشکار، نه تنها برای رژیم‌های آدمکش و کودک‌کشی نظیر آمریکا و سعودی گزارشگر ویژه حقوق بشری تعیین نمی‌شود که حتی شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز از صدور قطعنامه علیه آن‌ها امتناع می‌کند تا بدین‌واسطه بار دیگر به جهانیان ثابت شود کارکرد سازمان‌ها و مجامع به اصطلاح حقوق‌بشری بیش از آنکه در جهت تحکیم صلح بین‌المللی و ارتقاء حقوق بشر باشد، در جهت منافع هژمونیک آمریکا و دوّل اقماری این رژیم استکباری است.

برخورد دوگانه سازمان ملل با مسائل مختلف جهانی
سید نظام‌الدین موسوی در گفت‌وگو با میزان، در واکنش به تمدید مأموریت شخصی به اسم «جاوید رحمان» با عنوان ادعایی «گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران»، و بی‌توجهی سازمان ملل به نقض حقوق بشر در رژیم آمریکا، گفت: سوابق فعالیت سازمان ملل و ارکان مهم این سازمان نظیر شورای امنیت و مقوله حقوق بشر نشان از برخورد دوگانه این سازمان با مسائل مختلف جهانی است.

وی تاکید کرد: متأسفانه در نظام بین‌المللی موجود شاهد یک سیستم ناعادلانه و تبعیض آلود هستیم، اگر چه تلاش شده تا یک رنگ و لعاب دموکراتیک بر روی این نظام کشیده شود، اما واقعیت امر این است که قانون جنگ بر نظام بین المللی حکم فرماست.

عضو کمیسیون اصل نود مجلس بیان داشت: به عنوان مثال در موضوعات هسته‌ای، برخی از کشور‌ها صاحب تسلیحات هسته‌ای هستند، اما همان کشور‌ها حتی فعالیت‌های صلح آمیز کشوری چون ایران را که مقید و متعهد به ان پی تی و پیمان‌های منع اشاعه است، بر نمی‌تابند و به ایران فشار می‌آورند.
 
قانون جنگل!
وی با اشاره به قطعناًمه اخیر شورای حکام علیه ایران گفت: اسناد این قطعنامه اسنادی است که رژیم صهیونیستی تهیه کرده است؛ رژیمی که خود سلاح هسته‌ای دارد و عضو ان‌پی‌تی نیست. بنابر این این یعنی قانون جنگل.

موسوی تاکید کرد: اینکه برای جمهوری اسلامی ایران از سوی سازمان ملل گزارش‌گر حقوق بشر تعیین می‌شود اما برای آمریکا که ناقض حقوق بشر است هیچ فعالیت نمی‌شود، معنای قانون جنگل را به ذهن متبادر می‌کند.

وی گفت: ابزارهایی همچون دموکراسی و حقوق بشر ملعبه‌ای دست سازمان ملل آنهم برای برخورد سیاسی با کشور‌های مستقل است البته در گذشته هم همین طور بوده است لذا همه این موارد ملعبه و بهانه است و گرنه چه کسی وجود دارد که نداند بدترین جنایات توسط کشور‌هایی صورت می‌گیرد که متحدین درجه یک آمریکا هستند.


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *