روایت «امام سجاد(ع)» از پیام مواسات و همدلی که در زخم‌های «امام حسین(ع)» هویدا بود
علی کاظم بهرام در گفت‌وگو با پیرامون سیره سیاسی «امام حسین (ع)» گفت: اگر قرار است ما به تدبیر «امام حسین (ع)» در مقابل دشمنان ایشان بپردازیم باید ابتدا نگاهی اجمالی و شناختی کلی از جامعه مدنی و مکی سرزمین‌های اسلامی در زمان ولایت «اهل بیت (ع)» داشته باشیم.
وی در همین راستا ادامه داد: انحراف در جامعه اسلامی، افزایش و گسترش این انحراف سبب قیام «امام حسین (ع)» شد، نقطه شروع این انحراف را باید در بعد از حجة الوداع مورد بررسی قرار داد، هنگامی که مدار قدرت از مدار الهی جدا می‌شود و انحراف آغاز می‌گردد، این انحراف در نسل دوم و سوم رو به گسترش می‌گذارد تا زمانی که «امام حسین (ع)» قیام کردند. این انحراف سبب شد دین حقیقی از دین ظاهری قابل تشخیص نباشد فرهنگ حاکم بر جامعه سال ۶۱ هجری قمری به ظاهر دینی، اما در حقیقت آمیخته با خرافه‌های عربی و جهالت بود آنچه بیش از هرچیز دیگر دیده می‌شد غیر دینی شدن فرهنگ جامعه به ظاهر مسلمان بود که حاکمانی چون بنی امیه آن را رواج داده بودند.
این کارشناس علوم قرآنی به دوران امامت «امیرالمومنین (ع)» اشاره کرد و افزود: تاثیر انحراف در دوران گذشته و بعد از وفات «پیامبر اکرم (ع)» و روز‌های ابتدایی امامت «امیرالمومنین (ع)» نیز تا حدود زیادی مشخص بود، اما حضرت «علی (ع)» تلاش کردند تا آموزه‌ها و فرهنگ غلطی که توسط خلفای پیشین به جامعه تزریق شده بود را تغییر دهند، در این بین سه جنگ بسیار سخت رویداد جنگ جمل، جنگ نهروان و جنگ صفین که در بیشتر این جنگ‌ها باور‌های غلط در مقابل حقیقت ایستادند.
*** قیامی برای زنده کردن دین «پیامبر اکرم (ص)»
وی پیرامون علل قیام «امام حسین(ع)» تاکید کرد: «امام حسین (ع)» قیام کردند تا پایانی باشند بر انحرافاتی که حاکمان ظلم و جور بنی امیه به پا داشته و تلاش کردند تا اسلام ناب محمدی را از مسیر خود خارج کنند «سید الشهدا (ع)» قیام کردند تا دین جد خود را زنده نگاه دارند.
بهرام سلطه منبر‌هایی که در دست بنی امیه بود را عامل اصلی انحراف فرهنگ مردم دهه شصت هجری قمری دانست و تصریح کرد: دشمن با تخریب شخصیت «اهل بیت (ع)» با کمک منبرهای خود در آن زمان تلاش کرد تا خود را بر حق نشان دهد و متاسفانه در این راه بسیار موفق بود این شرایط سبب شد تا «امام حسین (ع)» چاره‌ای جز قیام را در پیش روی خود نبینند.
این کارشناس علوم قرآنی به برخورد مردم عامی با اسرای کربلا در شام اشاره و بیان کرد: وقتی اسرای کربلا به شام رسیدند مردم از آن‌ها می‌پرسیدند که شما از کدام خاندان هستید آن‌ها در پاسخ می‌گفتند که ما از خاندان «پیامبر اکرم (ع)» هستید و آنان با تعجب می‌پرسیدند مگر «پیامبراکرم (ع)» جز یزید و معاویه کس دیگری را هم داشته است این موضوه بیانگر تبلیغات دروغینی بود که یزید و معاویه توسط منبرهای خود در آن زمان کرده بودند.
وی به کلام «امام حسین (ع)» پیرامون حکومت یزید پرداخت و افزود: «امام حسین (ع)» تاکید داشتند فاتحه اسلامی را که حاکمان آن افرادی، چون یزید باشند باید خواند.
*** استحاله در فرهنگ امت اسلام
وی به تفسیر تفکر جامعه مردم در سال ۶۰ هجری قمری پرداخت و افزود: دو شهر مقدس اسلام یعنی مکه و مدینه جایگاه ۳ تفکر صاحبان زَر، صاحبان زور و صاحبان تزویر شده بود آن‌ها دست به دست هم داده بودند تا باور‌های غیر اسلامی جامعه را گسترش دهند در حقیقت یک استحاله فرهنگی را در امت اسلامی ایجاد کنند.
بهرام به سخنان علامه مجلسی پیرامون قیام «سیدالشهدا (ع)» اشاره و تاکید کرد: علامه مجلسی قیام «سیدالشهدا (ع)» را رویکرد‌ی ارزشمند و تاثیرگذار دانست، زیرا وی معتقد بود که شرایط حاکم بر جامعه آن روز به نحوی بود که اگر بر همان روال ادامه پیدا می‌کرد دیگر چیزی به عنوان ایمان و دین باقی نمی‌ماند. قیام «امام حسین (ع)» قیامی برای دینداری بود و تاثیر این قیام حتی بر پایداری ادیان دیگر نیز قابل توجه بود.
وی تاثیر واقعه کربلا بر تاریخ اسلام و آگاهی جامعه را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: آگاهی مردم و جامعه اسلامی از همان عصر عاشورا آغاز شد و حق و باطل خود را از همان جا نشان دادند در حقیقت دوری از رذایل از همین نقطه کلید خورد این اپوزیسیونی بود که جریانات دشمن را آشکار می‌کرد. فرهنگ حسینی از همان عصر عاشورا کم کم توده‌های مردم را در بر گرفت و به احیای اسلام کمک فراوانی کرد.
*** پیام فرهنگ حسینی
وی الگو‌های اصلی عزاداری را مورد بررسی قرار داد و افزود: هر گونه عزاداری که بتواند فرهنگ درست حسینی را در بین افراد و جوامع جا بیندازد ارزنده و ارزشمند است و می‌توان از آن به عنوان عزاداری در راه «سیدالشهدا (ع)» نام برد، اما عزاداری‌هایی که تنها آب به آسیاب دشمن بریزد و سبب شود امپراتوری دشمن بیشتر به آن بپردازد قطعاً ارزشمند و با فضیلت نخواهد بود باید بدانیم که دفاع از آرمان‌های «امام حسین (ع)» امروز در فلسطین مطرح می‌شود و بیان مظلومیت «سید و سالار شهدا (ع)» نیز در دفاع از مردم یمن تفسیر می‌شود.
وی بهترین رویکرد در عزاداری «امام حسین (ع)» را مورد بررسی قرار داد و افزود: زمانی عزاداری‌های ما مورد قبول درگاه حق و «اهل بیت (ع)» قرار می‌گیرد که ابتدا اهداف «امام حسین (ع)» را مورد بررسی قرار داده و در آن تدبیر کنیم.
***مواسات و همدلی آموزه مکتب «امام حسین (ع)»
این کارشناس علوم قرآنی پیام مواسات و همدلی در محرم و صفر امسال را مورد بررسی قرار داد و تصریح کرد: باید ببینیم اگر «سیدالشهدا(ع)» امروز حضور داشتند چه عکس العملی را در قبال قشر ضعیف و یا طبقه پایین جامعه در نظر می‌گرفتند در روایات آمده است هنگامی که پیکر «امام حسین (ع)» را پس از سه روز با کمک «امام سجاد (ع)» برای دفن آماده می‌کردند، زخمی عمیق و قدیمی بر شانه ایشان وجود داشت هنگامی که از «امام سجاد (ع)» پیرامون این زخم سوال کردند ایشان در پاسخ گفتند: این زخمی است که از فشار حمل آذوقه بر شانه پدرم نقش بسته است، زیرا ایشان برای نیازمندان و قشر ضعیف جامعه هر شب غذا و آذوقه می‌بردند. این همان درسی است که باید به آن توجهی ویژه کرد این روایت پیام مواسات و همدلی را به بهترین شکل به جامعه امروز یاد آوری می‌کند.
وی در همین راستا ادامه داد: تمرکز بر روی کمک‌های مومنانه و هدف گذاری و در عین حال تقسیم‌بندی درست و مناسب سبب می‌شود کمک‌های مالی جامعه برای قشر ضعیف در کانالی نظام‌مند راهنمایی شود و شرایط معیشتی را برای بسیاری از محرومین به بهترین شکل تامین کند من معتقدم بهترین نوع کمک‌های مومنان علاوه بر هدفمندی باید در قالب گروه‌های جهادی که منبعث از بسیج است شکل بگیرد تا بتواند به صورت گسترده و در عین حال تاثیرگذار در جامعه گسترش پیدا کند و توزیع شود.
