اشغالگری و دخالت‌های آمریکا؛ منشا ناامنی و ناآرامی‌ها در عراق
– عراق با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند، مهمترین مشکل این کشور امنیت است.
پس از اشغال عراق از سوی نیرو‌های آمریکایی، این کشور روی خوش آرامش و امنیت را به خود ندیده است.
عامل اصلی ناآرامی‌ها در عراق حضور نیرو‌های اشغالگر آمریکایی در این کشور است؛ حمله گروه تروریستی داعش به عراق که با برنامه ریزی آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها تدارک دیده شده بود، عراق را در آستانه سقوط قرار داد.
حضور عناصر داعش و فعالیت آنها در عراق اگرچه ضعیف‌تر شده، اما همچنان یکی از دغدغه‌های این کشور است.
از سوی دیگر همواره در عراق تشکیل یک دولت منسجم و قدرتمند که بتواند مشکلات را حل کند، یکی از معضلات این کشور بوده است.
دولت‌ها همواره کوتاه مدت بر سر کار بوده‌اند و پس از چندی مجبور به استعفا شده‌اند و همین اتفاق باعث شده تا مشکلات عراق افزون‌تر شود.
ساختار قانون اساسی این کشور به گونه‌ای از سوی آمریکایی‌ها طراحی شده که اجازه حضور یک دولت در زمان کافی و قانونی را نمی‌دهد.
اکنون مصطفی الکاظمی دولت خود را تشکیل داده، اما به خاطر فراوانی مشکلات عاجز از حل آنهاست.
هرج و مرج حاکم در عراق، نتیجه اعتمادی است که تاکنون به آمریکا شده است.
با وجودی که دولت انتقالی کابینه خود را تشکیل داده، اما جریان‌های سیاسی خواهان برگزاری انتخابات زود هنگام در عراق هستند؛ حتی آیت الله سیستانی، مرجع عالیقدر عراق درخواست داده تا انتخابات زود هنگام در این کشور برگزار شود.
پیشنهاد و درخواست ایشان با استقبال گروه‌ها، جریان‌های سیاسی و نمایندگان پارلمان این کشور روبرو شده است.
اما برگزاری انتخابات زودهنگام در عراق نیازمند پیش زمینه‌هایی است که اکنون وجود ندارد و دولت باید هر چه سریع‌تر برای رفع موانع موجود اقدام کند.
ایجاد یک امنیت نسبی در عراق نخستین مؤلفه‌ای است که دولت حاکم باید بر روی آن اهتمام داشته باشد؛ پس از آن بهبود در وضعیت اقتصادی و معیشتی این کشور است.
اگر خروج نیرو‌های آمریکایی را در فهرست مهمترین اقداماتی که در عراق باید انجام شود قرار دهیم، این مسئله چه بسا از دیگر مسائل این کشور مهمتر باشد.
«هادی العامری»، رئیس ائتلاف عراقی «الفتح»، تأکید کرد که این ائتلاف دو چیز می‌خواهد، خروج نیرو‌های بیگانه و انتخابات بی‌طرف.
بیشتر جریان‌ها و ائتلاف‌های سیاسی در عراق خواهان خروج نیرو‌های آمریکایی از خاک این کشور هستند.
برگزاری انتخابات زودهنگام و بی طرف نیز خواسته دیگر جریان‌ها و احزاب سیاسی عراق است که با درخواست آیت الله سیستانی، جنبه شرعی نیز می‌گیرد.
همچنین «نوری المالکی»، رئیس یک جریان مهم و تأثیر گذار در عراق است و حتی سابقه نخست وزیری نیز دارد؛ دولت او تحت فشار‌های سیاسی مجبور به استعفا شد در حالی که از نظر قانون می‌توانست به کار خود ادامه دهد.
قدر مسلم آنگونه که از برایند تحولات در عراق به دست می‌آید، «مصطفی الکاظمی» نیز نتوانسته به اهداف تعیین شده دست پیدا کند و این برداشت در مواضع و سخنان سران جریان‌های سیاسی و نمایندگان پارلمان عراق دیده می‌شود.
مهمتر از آن، درخواست آیت الله سیستانی مرجعیت عالی عراق برای برگزاری زودهنگان انتخابات در این کشور است.
ایشان در دیدار نماینده سازمان ملل در امور عراق بر حفظ تمامیت ارضی عراق تأکید کردند و خواهان ممانعت از دخالت‌های خارجی در امور عراق شدند.
رهنمود‌های آیت الله سیستانی به مردم و دولتمردان عراق و اجرای دستورالعمل‌ها و توصیه‌های مرجع عالیقدر دینی این کشور به معنای پایان دادن به هرج و مرج و تفرقه است.
مشکل عراق این است که در این کشور چند دستگی وجود دارد که امید میرود با اتحاد این کشور روی آرامش را به خود ببیند.
