سینمای کرونازده و کابوسی که تمام نمی‌شود
لغو اکران نوروزی، از دست دادن کامل اکران بهار، فروش اندک پس از بازگشایی سینما‌ها در اکران تابستان و تعطیلی دوباره سینماهای سراسر کشور پس از شیوع موج سوم کرونا اتفاقی بود که سینما را به ورطه نابودی کشاند.
در این بین اما برخی از جشنواره‌ها همچنان به برگزاری خود ادامه دادند، نکته عجیب برگزاری جشنواره‌ها در سالن‌هایی بود که خودشان به دلیل شیوع بیماری کرونا در تعطیلی کامل به سر می‌بردند.
در این بین تلاش‌هایی برای احیا سینما صورت گرفت، اکران آنلاین اولین تلاش برای بقای دوباره سینما بود، اتفاقی که در همان گام اول به دلیل نبود قانون کپی رایت و قاچاق زودهنگام آثار با شکست روبرو شد، آثار سینمایی بعد از اکران آنلاین در کمتر از یک ساعت سر از شبکه‌های ماهواره‌ای در می‌آوردند.
از سویی اکران سینماماشین ابداعی تازه در سینما بود، اتفاقی که شاید سال‌ها قبل رخ داده بود، اما امید آن می‌رفت که در دوران تعطیلی سالن‌های سینما جایگزین مثبتی برای آن‌ها باشند. نبود امکانات کافی، کیفیت پایین پخش آثار و همچنین امکانات پایین رفاهی باعث شد تا این نوع از اکران هم با شکست روبرو باشد.
اکران تابستانی با پخش دو فیلم سینمایی «خوب بد جلف» و «شنای پروانه» آغاز شد، اکران دو فیلم موفق سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر این توقع را پیش می‌آورد که سینما‌ها وارد رونقی دوباره شوند، اما این اتفاق نیفتاد و هر دو فیلم به سرعت از ادامه اکران انصراف دادند.
حال نزدیک به ده ماه از شروع بحران کرونا در سینما می‌گذرد، نکته عجیب نبود هیچگونه برنامه ریزی درست برای مقابله با وضعیت فعلی است، حتی بازگشایی سینما‌ها پیش از ساعت ۱۸ نتوانست باعث بازگشت مخاطبان به سینما باشد، در این زمان اکثریت سالن‌ها هم به تعطیلی خود ادامه دادند و به نوعی اعتراض خود نسبت این شیوه از بازگشایی را اعلام کردند.
به تازگی اخباری مبنی بر لغو کامل سی و نهمین جشنواره فیلم فجر به گوش می‌رسد، حال باید دید آیا در ادامه سینما در سال ۹۹ تغییری خواهد کرد یا نه، اتفاقی که با شیوه مدیریت فرهنگی فعلی به نظر بعید می‌رسد، سینما بدون شک بدترین سال خود در تمام اعصارش را پشت سر می‌گذارد و خسارت وارده از این سال طبیعتا تا سال‌ها بر بدنه این هنر باقی خواهد ماند.
