کرونا و سی و نهمین جشنواره فیلم فجر
- روزنامه جام جم نوشت: جشنواره به معنای مراسم یا فستیوالی همگانی و معمولا فرهنگی است که در فاصله‌های زمانی و موعد مشخصی برگزار می‌شود و آثاری برای فعالان عرصه‌های مرتبط و علاقه‌مندان به نمایش درمی‌آید و در پایان هم به برگزیده‌ها جوایزی اهدا می‌شود.
از این رو در تصمیم اولیه و فعلی دبیر سی‌و‌نهمین جشنواره فیلم فجر، آن جنبه همگانی و نمایش آثار برای عموم مردم، اهالی سینما و رسانه وجود ندارد و فیلم‌ها فقط برای داوران به نمایش درمی‌آید. در این صورت نمی‌توان از عنوان جشنواره برای این رویداد استفاده کرد و این تصمیم و این شیوه برگزاری بیشتر با مسابقه سنخیت دارد. معمولا در مسابقه‌های فرهنگی یا سینمایی است که چندان ضرورتی به حضور مردم حس نشده و آثار برای دبیرخانه ارسال و از سوی داوران داوری می‌شود.
اما آیا تغییر یا به عبارت بهتر تنزل مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور از جشنواره به مسابقه در شأن سینمای ایران هست یا نه. با این که به دشواری شرایط و اثرات منفی شیوع کرونا آگاهیم، اما حذف مردم و اهالی سینما و رسانه که از ارکان اصلی شکوه جشنواره فیلم فجر در همه این سال‌ها بودند، تصمیمی منطقی و ایده‌آل است؟ اگر قرار است صرفا یک مسابقه سینمایی برگزار شود، استفاده از عنوان جشنواره و حفظ روشنایی چراغ سینمای ایران، کمی بزرگنمایی به نظر می‌رسد؟ اگر صرفا قرار است فقط دبیر محترم و چند داور، فیلم‌ها را ببینند و اهالی سینما و رسانه و مردم، دستاورد‌های یک سال سینمای ایران را نبینند و از آن محروم باشند، چه شور و حالی نصیب سینمای کرخت و بحران‌زده ایران خواهد شد؟
مورد دیگر، بحث بودجه برگزاری جشنواره فیلم فجر است که قطعا در وضعیت مسابقه، دیگر به بودجه برگزاری یک جشنواره با ابعاد سابق و دوره‌های قبلی نیاز نیست؛ بنابراین شفاف‌سازی و اعلام بودجه این رویداد، مطابق و پیرو همان رویه و شعار شفافیت مالی سازمان سینمایی، مورد انتظار اهالی سینما و رسانه و مردم است که امیدواریم به‌زودی انجام شود.
حالت‌های دوم و سوم یعنی به ترتیب حضور اهالی سینما و رسانه و بعد اکران سینما‌های مردمی با ظرفیت ۵۰ درصدی سالن‌ها که قرار است تنها درصورت بهترشدن وضعیت مقابله با کرونا عملی شود نیز، اما و اگر‌های خودش را دارد. باوجود زمزمه‌هایی مبنی بر واردات و تولید واکسن برای مقابله با کرونا، به لحاظ زمانی و عملی‌شدن این اتفاق، دست‌کم نمی‌توان تا پایان سال روی آن حساب باز کرد؛ بنابراین با این وضعیت، احتمال تحقق فاز‌ها و اولویت‌های دوم و سومی که دبیر فیلم فجر مطرح کرد، کمی بعید به نظر می‌رسد.
به فرض اگر هم قرار بر برگزاری این رویداد به شکل جشنواره باشد، رعایت دقیق و کامل پروتکل‌ها کار بسیار سخت و دشواری است و با وجود صدور حداقلی کارت‌ها برای خبرنگاران و اهالی رسانه و سینما و فروش حتی کمتر از ظرفیت ۵۰ درصدی برای سینما‌های مردمی، نظارت و کنترل دقیق بعید به نظر می‌رسد و نمی‌توان سلامت مردم و مخاطبان جشنواره را حفظ کرد.
برگزاری آنلاین جشنواره و نمایش اینترنتی فیلم‌ها هم که ریسک بزرگی بوده و عملی نیست و با سازوکار موجود به هیچ‌وجه نمی‌توان امنیت فیلم‌ها را تضمین کرد؛ بنابراین باوجود همه موارد مطروحه، ظاهرا برگزارنشدن جشنواره فیلم فجر به این شکل، شان سینمای ایران را بیشتر حفظ خواهد کرد. مگر این که امیدوار به کمرنگ‌شدن و به شماره‌افتادن کرونا باشیم تا امکان برگزاری جشنواره فیلم فجر برای اهالی سینما و رسانه و مردم وجود داشته باشد و بتوان از روشنایی چراغ سینمای ایران صحبت کرد.
شرکت‌کنندگان احتمالی
فارغ از تصمیم دبیر و برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر و تردید‌هایی که برای شیوه برگزاری وجود دارد، یکی از مهم‌ترین بحث‌هایی که پیشتر درباره لغو برگزاری این دوره جشنواره مطرح شده بود، تولید نشدن فیلم کافی برای حضور در این رویداد بود، اما به نظر می‌رسد دست‌کم نگرانی درباره نبود حداقل فیلم برای حضور در این رویداد، پایه و اساس درستی ندارد و باوجود شرایط کرونایی و دشواری‌های تولید در این دوران، فیلم‌هایی هرچند اندک، اما باکیفیت به قصد شرکت در جشنواره فیلم فجر و رقابت در این رویداد و البته بعدا اکران عمومی تولید شده‌اند یا در دست تولید هستند.
سی و نهمین دوره جشنواره یا فعلا به عبارت بهتر مسابقه فیلم فجر، نه‌تن‌ها فیلم کم ندارد، بلکه حتی مرور این آثار و دیدن اسم کارگردان‌های سرشناسی که فیلم ساخته‌اند، توقع دورهمی گرم و پررونقی را برای داوران ایجاد می‌کند! البته، چون هنوز هیچ‌کدام از فیلم‌ها را ندیده‌ایم و احتمالا هم به‌زودی آن‌ها را نخواهیم دید، مقصود، کیفیت و خروجی نهایی خود فیلم‌ها نیست و تنها اشاره به وزن و اعتبار و نام فیلمسازان و هیاهوی همیشگی و پیرامونی آن‌ها داریم. باتوجه به فیلم‌هایی که اخبار ساخت آن‌ها رسانه‌ای شده، آثار تقریبا قطعی متقاضی در جشنواره، آثار محتمل حضور در جشنواره و آثار کمتر محتمل حضور در جشنواره یا همان مسابقه فیلم فجر را به اختصار مرور می‌کنیم.
تقریبا قطعی
شب داخلی دیوار: دو فیلم قبلی وحید جلیلوند یعنی چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت و بدون تاریخ بدون امضا، حضور موفقی در جشنواره فیلم فجر داشتند. این فیلم جلیلوند هم باتوجه به حضور نوید محمدزاده در نقش یک نابینا از همان زمان خبر تولید فیلم، باعث کنجکاوی شد.
تک‌تیرانداز: یکی از گلایه‌های همیشگی در سینمای ایران، کم‌کاری درزمینه ساخت فیلم‌های زندگینامه‌ای شهدا و قهرمان‌های جنگ و دفاع مقدس و حوزه مقاومت است. خوشبختانه اخیرا زندگی و شجاعت و مهارت‌های شهید عبدالرسول زرین که به گردان تک نفره معروف و از بهترین تک‌تیرانداز‌های جنگ بود، دستمایه ساخت فیلمی به نام تک‌تیرانداز قرار گرفت و این فیلم این روز‌ها مراحل فیلمبرداری را طی می‌کند. فیلم را علی غفاری کارگردانی می‌کند و نقش شهید زرین را هم کامبیز دیرباز به‌عهده دارد.
بدون همه چیز: فیلمی پربازیگر به کارگردانی محسن قرایی که فیلمبرداری آن اوایل ماه قبل در گرمسار به پایان رسید. پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، هادی حجازی‌فر، باران کوثری، مهتاب نصیرپور، پدرام شریفی، بابک کریمی و فرید سجادی‌حسینی از جمله بازیگران این فیلم هستند.
روشن: روح‌ا... حجازی، کارگردان فیلم‌های زندگی مشترک آقای محمودی و بانو و اتاق تاریک، ساخت فیلم روشن را همان اوایل سال و در اردیبهشت به پایان رساند. یکی از ویژگی‌های مورد اشاره این پروژه، احترام زودتر از موعد حجازی و سازندگان به وضعیت سلامت عوامل فیلم بود و آن‌ها در تعطیلی موقت پروژه‌شان در همان اوایل شروع شیوع کرونا پیشقدم بودند. رضا عطاران و سیامک انصاری بازیگران اصلی این فیلم هستند.
شیشلیک: خیلی‌ها منتظرند تغییر رویه محمدحسین مهدویان را در کمدی شیشلیک ببینند. فیلمی به تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری و نویسندگی امیرمهدی ژوله و بازی رضا عطاران، پژمان جمشیدی، جمشید هاشم‌پور، ژاله صامتی، وحید رهبانی، عباس جمشیدی‌فر و مه‌لقا باقری.
روزی روزگاری آبادان: حمیدرضا آذرنگ که تجربیات خوبی در کارگردانی تئاتر داشت، در اولین کارگردانی‌اش در سینما سراغ یکی از همین تجربیات موفق رفت. فاطمه معتمدآریا و محسن تنابنده نقش‌های اصلی روزی روزگاری آبادان را بازی می‌کنند.
عروسی مردم: مجید توکلی که پیشتر فیلم متولد ۶۵ او موردتوجه برخی تماشاگران قرار گرفته بود هم یکی از گزینه‌هاست؛ فیلمی با بازی شکیب شجره (که با بازی در سریال هیولا درخشیده بود)، نازنین بیاتی، زهرا داوودنژاد و احترام برومند است.
کارو: احمد مرادپور، کارگردان بسیار کم‌کاری است و در طول سه دهه فعالیت در سینما، سه فیلم سینمایی (کارو، رنجر و سجاده آتش) و یک سریال تلویزیونی (رقص پرواز) ساخت، اما در این میان سریال کوتاهش و فیلم سجاده آتش، از بهترین و ماندگارترین آثار در زمینه جنگ و دفاع مقدس هستند. کارو تازه‌ترین کار مرادپور با بازی مریلا زارعی است که می‌تواند موفقیت این کارگردان را در این حوزه تکرار کند.
تی‌تی: آیدا پناهنده از استعداد‌های خوب فیلمسازی در سال‌های اخیر است و فیلم‌های ناهید و اسرافیل او حضور‌های موفقی در جشنواره‌های داخلی و خارجی داشتند. تی‌تی تازه‌ترین ساخته او هم با بازی الناز شاکردوست، هوتن شکیبا و پارسا پیروزفر از آثار کنجکاوی برانگیز جشنواره امسال فیلم فجر است.
ابلق: نرگس آبیار در جشنواره فیلم فجر، جوایز مهمی را کسب کرده است. او امسال با فیلم ابلق در جشنواره فیلم فجر حاضر خواهد بود، فیلمی با بازی بهرام رادان، الناز شاکردوست، هوتن شکیبا و گلاره عباسی. در این میان فقط رادان است که برای نخستین بار با آبیار همکاری می‌کند.
آهو: فیلمسازی منتقدان سینما بیش از هر چیز برای همکاران حوزه رسانه و نقد و سینما جذاب است و خیلی‌ها منتظرند تجربه سینمایی منتقدان فیلمسازشده را ببینند. تازه‌ترین نمونه، فیلم هوشنگ گلمکانی است. فیلمی که بازیگرانی، چون رضا کیانیان، علی مصفا، سپیده آرمان، سهیلا رضوی و حامد کمیلی در آن بازی می‌کنند.
یدو: مهدی جعفری بعد از ساخت فیلم ارزشمند ۲۳ نفر که ماجرای واقعی اسارت و مقاومت نوجوانان بسیجی را روایت می‌کرد، بار دیگر فیلمی درباره جبهه و جنگ ساخت. فیلم یدو درباره محاصره آبادان در ماه‌های اول جنگ بود که فیلمبرداری آن اواسط تابستان امسال به پایان رسید.
مهران: تازه‌ترین ساخته رقیه توکلی به نام مهران هم از گزینه‌های حضور در جشنواره فیلم فجر است. این فیلم که روایتگر همدلی یزدی‌ها در دوران جنگ و پذیرایی از مهاجران جنگی است و با محوریت کودکان و نوجوانان روایت می‌شود، در جشنواره اخیر فیلم‌های کودکان و نوجوان تحسین شد و جایزه‌ای هم دریافت کرد.
برای مرجان: حمید زرگرنژاد این فیلم را ساخته و بازیگرانی، چون پگاه آهنگرانی، جمشید هاشم‌پور، بهزاد جعفری و فریبا متخصص در آن بازی می‌کنند. زرگر نژاد پیش‌ازاین فیلم‌هایی، چون ماهورا و پایان خدمت را ساخته بود.
طلاخون: فیلم را ابراهیم شیبانی کارگردانی کرد و بازیگرانی، چون شهاب حسینی، حسام منظور و زهرا حاتمی در آن بازی می‌کنند. شیبانی ساخت فیلم‌هایی، چون زهرعسل، هیچ کجا هیچ‌کس و صحنه جرم ورودممنوع را در کارنامه دارد.
حضور محتمل
قاتل و حشی: این فیلم حمید نعمت‌ا... دچار اختلافات مالکیتی است و از سال قبل بلاتکلیف مانده. اگر این مشکل حل شود، این فیلم از دیدنی‌های جشنواره امسال فیلم فجر خواهد بود. فیلمی با بازی متفاوت لیلا حاتمی و امین حیایی.
باباسیبیلو: اولین فیلم سینمایی ادوین خاچیکیان، برعکس آثار پدرش ساموئل خاچیکیان، ربطی به فضای دلهره ندارد و یک کمدی خانوادگی است و بازیگرانی، چون رضا شفیعی‌جم، بهاره رهنما، امیرحسین صدیق، رز رضوی، امیر نوری، یوسف صیادی، پارسیا شکوری و اردشیر کاظمی در آن بازی می‌کنند.
حکم تجدیدنظر: این فیلم همان کارگردانی است که چهره اینستاگرامی بود و صدور مجوز کارگردانی برای او هیاهوی بسیاری داشت. فیلمی با بازی ژاله صامتی، همایون ارشادی، فرید سجادی حسینی، شاهرخ فروتنیان و زیبا کرمعلی که ارائه‌اش به دبیرخانه جشنواره هم به نوعی می‌تواند چالشی برای داوران و دبیر این رویداد باشد. کارگردان فیلم، محمدامین کریم‌پور است و تهیه‌کنندگی فیلم را هم رضا کریمی به عهده دارد.
چپ راست: چهارمین ساخته حامد محمدی بعد از فیلم‌های فرشته‌ها با هم می‌آیند، اکسیدان و چهارانگشت هم حال و هوایی کمدی دارد و بازیگرانی، چون رامبد جوان، پیمان قاسم‌خانی، سروش صحت، ویشکا آسایش و سارا بهرامی در آن بازی می‌کنند.
دست‌انداز: کمال تبریزی بعد از ما همه با هم هستیم و مارموز، همچنان مسیر کمدی را ادامه می‌دهد. فقط امیدواریم دست‌انداز یادآور آن‌ها نباشد و ما را به یاد نمک و موفقیت مارمولک و لیلی با من است بیندازد. رضا کیانیان، حبیب رضایی، رویا نونهالی و همایون ارشادی در این فیلم بازی می‌کنند.
کوسه: فیلمی به کارگردانی علی عطشانی و بازی بازیگرانی، چون مهدی هاشمی، بهناز جعفری، پژمان جمشیدی، مهران احمدی و سیما تیرانداز که حال و هوایی کمدی دارد. هاشمی، جعفری و عطشانی پیشتر در فیلم تلفن همراه رئیس‌جمهور با یکدیگر همکاری کرده بودند.
مجبوریم: فیلم پربازیگر رضا درمیشیان که چهره‌هایی، چون فاطمه معتمدآریا، پارسا پیروزفر، رضا بهبودی، ژاله علو، پردیس احمدیه، نگار جواهریان و بهمن فرمان‌آرا در آن بازی می‌کنند، اگر مورد تایید دبیر جشنواره قرار بگیرد و همچون عصبانی نیستم، حرف و حدیثی پیرامون آن نباشد، در این رویداد حاضر خواهد بود.
خائن‌کشی: باوجود خبر‌های هر ازگاهی از فیلم تازه مسعود کیمیایی، احتمال حضور فیلم در فجر امسال کم است. اما اگر استاد زودتر دست به کار شد و اوضاع هم مساعد بود، داوران فیلمی می‌بینند با بازی مهران مدیری، امیر آقایی، سارا بهرامی، پانته‌آ بهرام و حمیدرضا آذرنگ. تهیه‌کنندگی فیلم را هم علی اوجی به عهده دارد.
مصلحت نظام: فیلمی به کارگردانی حسین دارابی، تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه و محصول باشگاه فیلم سوره با بازی وحید رهبانی، مهدی حسینی نیا و نازنین فراهانی است.
خوره: حسین قاسمی‌جامی که او را با آثار دفاع‌مقدسی می‌شناسیم، به‌تازگی ساخت فیلم خوره را با بازی افشین هاشمی، پژمان بازغی، میترا حجار و لیندا کیانی به پایان رساند و اگر مراحل فنی کار به‌موقع تمام شود، فیلم به جشنواره خواهد رسید.
گشت ۳: گشت ۲ که در جشنواره فیلم فجر با نظرات مثبتی روبه‌رو نشد. حالا باید دید آیا سعید سهیلی قسمت سوم گشت ارشاد را به جشنواره ارسال می‌کند یا نه. چون فعلا وضعیت اکران سینما‌ها بلاتکلیف است، احتمال دارد سهیلی به گزینه جشنواره فکر کند. فیلمی که حمید فرخ‌نژاد، غایب بزرگ آن است و ساعد سهیلی و پولاد کیمیایی را چهره‌هایی، چون امیر جعفری و بهنام بانی همراهی می‌کنند.
ستاره‌بازی: هاتف علیمردانی، مدت‌ها قبل فیلمی به نام ستاره‌بازی در آمریکا ساخت؛ فیلمی با بازی فرهاد اصلانی، شبنم مقدمی و مایکل مدسن، بازیگر نام آشنای سینمای جهان و یک پای ثابت آثار کوئنتین تارانتینو. به هرحال فیلم کنجکاوی برانگیزی برای تماشاست و ممکن است در فجر امسال حاضر باشد.
کمتر محتمل
مست عشق: اگر دو طرف ایرانی و ترکیه‌ای اختلافات خود را حل کنند و آن چند سکانس باقیمانده فیلم فیلمبرداری شود، امکان حضور در جشنواره قوت می‌گیرد، اما با شرایط فعلی نباید منتظر فیلم تازه حسن فتحی باشیم.
دسته دختران: ظاهرا فیلم تازه منیر قیدی (کارگردان ویلایی‌ها) هنوز در مرحله پیش‌تولید است و خبری از فیلمبرداری نیست و احتمالا به جشنواره امسال نمی‌رسد. این همان فیلمی است که مدتی قبل نیکی کریمی جایگزین لیلا حاتمی شد. فیلمی به تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری که قصه مقاومت دختران و زنان را در اوایل جنگ در خرمشهر روایت می‌کند.
قهرمان: شاید یکی از مهم‌ترین پرسش‌ها درباره رسیدن یا نرسیدن فیلم تازه اصغر فرهادی، قهرمان به جشنواره فیلم فجر باشد. آن‌طور که دبیر جشنواره فیلم فجر در نشست رسانه‌ای این رویداد گفت، فیلمبرداری این فیلم تا پایان دی ادامه دارد و بعید است به‌موقع به جشنواره برسد. به‌جز این مشخص نیست آیا اساسا خود فرهادی تمایل دارد یا ترجیح می‌دهد حتی درصورت آماده شدن به‌موقع فیلمش، آن را به جشنواره‌های جهانی ارسال کند.
تفریق: وضعیت این فیلم به کارگردانی مانی حقیقی هم هنوز مشخص نیست و احتمال حضور تفریق با بازی نوید محمدزاده و ترانه علیدوستی در جشنواره فیلم فجر کمی نامحتمل است.
بی انتخاب، بی تاثیر، بی...
سال گذشته در همین روز‌ها حدود ۱۰۰ فیلم مراحل تولید را پشت سر گذاشته بودند و برای حضور در جشنواره فیلم فجر آماده می‌شدند. اما امسال با توجه به شیوع کرونا و توقف تولید، میزان تولیدات به شدت کاهش یافته و مجموع آثار به زحمت به عدد ۲۵ می‌رسد. در همین فهرست هم تنها ۱۵ فیلم به‌صورت تقریبا قطعی امکان حضور در فجر را دارند و تعداد باقی آثار مناسب و متقاضی حضور در فجر هم ۱۳ فیلم است. یعنی در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجرمسؤولان جشنواره می‌توانستند از میان بیش از یکصد فیلم ۳۳ فیلم را انتخاب کنند. به عبارتی معادل یک سوم
تولیدات سینمای ایران. اما در این دوره حتی اگر هیچ فیلتر و انتخابی هم نباشد و تمام فیلم‌ها بلااستثنا به جشنواره برسند و انتخاب شوند حتی جدول ۳۳ فیلم جشنواره هم پر نخواهد شد. از سوی دیگر فیلم‌هایی که در جشنواره مورد توجه قرار می‌گیرند به‌جز فضای محدود آنلاین هیچ محل و فضایی برای اکران عمومی نخواهند داشت که طبیعتا جشنواره و نتایج آن هم هیچ تاثیری بر کم یا زیاد شدن فروش این آثار نخواهد داشت.
برگزاری جشنواره فیلم فجر به هر قیمتی شائبه سیاسی و مالی دارد
سعید الهی، کارشناس سینما و رسانه گفت: هدف اصلی برگزاری جشنواره‌ها از جمله فیلم فجر ایجاد نشاط فرهنگی در سطح جامعه بوده و تنهامنحصر به ارزیابی تعدادی آثار تولیدی با موضوع آن جشنواره نباید باشد. اساس برنامه‌ها و رویداد‌های فرهنگی و هنری کشور با هدف تمرکز اقشار مختلف مردم به موضوعات فرهنگی و رشد و تعالی آن‌ها در این مسیر پایه‌ریزی می‌شود؛ لذا متولیان امر قبل از سنجش تولیدات باید به این راهبرد مهم توجه داشته باشند.
سردبیر برنامه افق سینما ادامه داد: نمایش فیلم تنها برای داوران جشنواره فیلم فجر و حذف مخاطبان در سراسر کشور از این رویداد مهم، حاوی ظرافت‌هایی ست که ممکن است در پرداختن به آن‌ها از سر ناآگاهی یا عامدانه خلط مبحث صورت گیرد.
الهی توضیح داد: اولین نکته مهم در این زمینه تصمیم‌گیری درباره اصل برگزاری جشنواره است و این‌که مقامات عالی وزارت ارشاد می‌توانستند مانند بسیاری از برنامه‌ها از جمله مناسک و شعائر مذهبی جامعه و طبق دستورات ستاد کرونا حداقل امسال جشنواره فیلم فجر را حذف یا زمان آن را به تعویق بیندازند.
این کارشناس و تهیه‌کننده سینما تصریح کرد: این‌که چرا بخش فرهنگی دولت دوازدهم در سال پایانی خود و در چنین شرایط خطرناکی به هر قیمتی راضی به برگزاری جشنواره آن‌هم با هزینه میلیاردی می‌شود خود شائبه سیاسی دارد که باید مورد تحلیل رسانه‌ها و حتی مراجع نظارتی واقع شود.
وی تاکید کرد: در هر حال برگزاری یک برنامه تجمعی با در نظر گرفتن خطرات احتمالی آن در خصوص سلامت مردم همچنان مورد دغدغه است و با توجه به کاهش تولیدات و افت قطعی کمیت و کیفیت آثار جشنواره به دلیل محدودیت‌های کرونایی و تاثیر آن بر انتخاب آثار برتر، اولویت نخست وزارت ارشاد می‌توانست تاخیر در برگزاری این جشنواره باشد نه اصرار بر برپایی آن!
این کارشناس فرهنگی اظهار کرد: نکته دوم در این خصوص، انحصار تماشای آثار نزد داوران و حذف تماشاگران از جمله سینماگران، دوستداران سینما و در راس همه آن‌ها اهالی رسانه به عنوان تحلیلگران اصلی این جشنواره به لحاظ محتوای فیلم‌ها از تماشای آثار بخش مسابقه است.
وی گفت: شاید نخستین پاسخ مدیران جشنواره در این خصوص، تاکید بر سلامتی تماشاگران و حفظ امنیت آثاری باشد که در صورت عمومی بودن باید از طریق پلتفرم‌ها نمایش داده شوند؛ اما این نکته حائز اهمیت است که‌ای کاش به‌جای این تصمیمات عجولانه، در طول یک سال گذشته برنامه‌ریزی دقیق‌تری می‌شد تا اولا زیر ساخت‌های مجازی و امنیتی بازطراحی و اصلاح شوند و ثانیا اهالی سینما و رسانه به‌گونه‌ای گزینش می‌شدند که در هر صورت به‌طور حضوری و با رعایت پروتکل‌ها بتوانند فیلم‌ها را در داخل سالن‌ها تماشا کنند.
الهی خاطرنشان ساخت: طبیعی است که وقتی در طول چند ماه گذشته همچنان مخاطبان جشنواره را جدا از مردم عادی، چند هزار سینماگر و خبرنگار و منتقد تصور کنیم به بن‌بست فعلی می‌رسیم و راهی غیر از نمایش آثار برای داوران پیدا نمی‌کنیم. حال این‌که اگر تصمیم بر برگزاری جشنواره بوده است می‌توانستیم با تعدیل این تعداد و انتخاب افراد و رسانه‌های مهم‌تر، شرایط را به صورت محدود، ولی حضوری برای علاقه‌مندان جدی جشنواره فراهم کنیم.
وی افزود: اهالی رسانه نمایندگان اذهان عمومی هستند که می‌توانند آن نشاط فرهنگی را در جامعه برای مدیران مربوط فراهم کنند. در عجبم که اگر این تعداد هم نباشند جشنواره فیلم فجر به عنوان جشنواره‌ای منتسب به انقلاب اسلامی چه ابزاری برای نمود بیشتر در بین مردم خواهد داشت؟!
این مدرس دانشگاه در پایان بیان کرد: سینمای ایران همواره از حلقه‌های بسته تصمیم‌گیرنده از دایره مردمی و حتی رسانه‌ها رنج برده و آسیب دیده، لذا برگزاری جشنواره فیلم فجر با شرایط اعلام شده، متاسفانه تاییدی بر این روش شکست‌خورده است.
