شبکه سیلاب تهران از الگو‌های جهانی جلوتر است
مدیرعامل شرکت خاکریزاب تهران گفت: از دید اسناد بالادستی در وزارت نیرو در حوزه آب، شهر را باید بر پایه سیلاب بیست و پنج ساله یعنی سیلاب با بازگشت شاخص بیست و پنج ساله طراحی کرد و بر این اساس شبکه اش احداث شود. اما در شهرداری تهران به جای اینکه شهر بر پایه خطر سیلاب بازگشت بیست و پنج ساله طراحی شود بر پایه خطر سیلاب با بازگشت پنجاه ساله طراحی شده است.
حبیب پوش پارس مدیرعامل شرکت خاکریزاب تهران درخصوص تاثیر شیب تند و معابر فرسوده شهر تهران بر خطر بروز سیل در این شهر به میزان گفت: ما اگر بخواهیم به طور مثال از شهرک قائم در منطقه یک تا شهرری و جنوب تهران کل ارتفاعات پایتخت را بررسی کنیم بیش از نهصد متر اختلاف ارتفاع شمال تا جنوب تهران است که این مساله شیب مورد عجیبی است که تهران دارد. علاوه بر مشکل شیب، هفت رودخانه هم به صورت شمال به جنوب از عرض تهران عبور می‌کند و این دو عامل همیشه تهران را در معرض سیلاب قرار می‌دهند. ما وقتی به اسناد تاریخی رجوع می‌کنیم مثلا در سال هزار و هشتصد و بیست و شش میلادی مطابق با هزار و دویست و پنج خورشیدی در دوره قاجار مشاهده می‌کنیم در گرداگرد دارالخلافه خندقی بزرگ کنده شده بود که هدف از آن مدیریت سیلاب شهر تهران بوده است. بعد از انقلاب هم شاهدیم طی این چهار دهه مسوولان ما توانسته اند شبکه‌های درستی را تا اعماق چهل متری زمین به عنوان شبکه مدیریت سیلاب تهران احداث کنند.
وی ادامه داد: این گزاره درستی است که هر شبکه ای، چون از درونش آب عبور می‌کند در آن زندگی جاری است و هرجا زندگی جاری باشد درواقع در کنار امر ساخت و احداث مساله نگه داری و ترمیم و مرمت مستمر هم لازم است تا مساله کهولت سن و قدمت شبکه باعث آسیب نشود؛ بنابراین ما در کنار سامانه بارش‌ها و رواناب‌ها از سال گذشته پروسه‌ای به نام نگهداشت شبکه را شروع کردیم. ما با همکاری مجموعه خاتم الانبیا سپاه یک عملیات چند ماهه را انجام دادیم و بعد از این سال‌ها که قسمت‌های مختلف شبکه سیلاب ساخته شده کل خرابی‌های آن را احصا کردیم و برای این امر بودجه اختصاص داده شد و اخذ پیمانکار صورت گرفت و عملیات اجرایی را شروع کردیم. به طوری که به این نتیجه رسیدیم که برای مثال در تهران ده نقطه گلوگاه بحرانی پرخطر در مواقع سیلاب وجود داشته که در این سال‌ها مخدوش مانده که ما در سال ۹۹ برای رفع این ده نقطه کار را شروع کردیم و تاکنون تقریبا در هشت نقطه موفق به رفع خطر شده ایم و دو نقطه دیگر باقی مانده که انشالله تا اسفند ماه به پایان خواهد رسید. کلیات قصه از مدل سازه محور یعنی ساخت سازه‌ها و رفتن به جلو در حال راه انداختن پکیج دیگری هستیم.
پوش پارس بیان کرد: درباره این سامانه‌ای که ما در حال راه اندازی اش هستیم نکته‌ای که حائز اهمیت است این است که در شهر تهران حدود پنج شش سال پیش یک دستگاهی به نام زومر برای راه اندازی این سامانه به صورت پایلوت از اتریش خریداری شده بود. اما ما امسال روی نسخه بومی سازی شرکت‌های دانش بنیان ورود کردیم که این به آن معناست که ما از بهره گیری از صنعت اروپایی به ظرفیت تولید داخلی در شرکت‌های دانش بنیان رسیدیم.
وی ادامه داد: از بهمن سال نود و هشت طی فراخوانی شرکت‌های تولیدکننده را دعوت کردیم تا این صنعت که مورد استفاده جهان و اروپاست را بچه‌های خودمان در دانشگاه‌ها و شرکت‌های دانش بنیان به صورت ترکیبی احداث و تولید کنند؛ بنابراین ما این کار را به سمت بومی سازی بسط دادیم و تمامی تجهیزاتی که در این سامانه به کار گرفته شده و فرایند‌ها و پروسه‌ها همه محصول تفکر و تولید مجموعه داخلی کشور است. من تصور می‌کنم با این اتفاق و با وجود نرخ بالای دلار یک هشتم از هزینه این کار کاهش پیدا کرده است.
بیشتر بخوانید:
بازدید بازرس‌کل استان قزوین از مناطق سیل‌خیز شهرستان‌های آوج و بویین‌زهرا
پوش پارس درباره تفاوت آنچه در تهران اتفاق افتاده با الگو‌هایی که در شهر‌های بزرگ دنیا برای مقابله با خطر سیلاب اجرا شده گفت: الگویی که ما در تهران برای مهار سیلاب ها پیاده کردیم از الگو‌هایی که در شهر‌های بزرگ دنیا وجود دارد بهتر بوده است. اگر بخواهم به زبان فنی سخن بگویم معمولا از دید اسناد بالادستی در وزارت نیرو در حوزه آب، شهر را باید بر پایه سیلاب بیست و پنج ساله یعنی سیلاب با بازگشت شاخص بیست و پنج ساله طراحی کرد و بر این اساس شبکه اش احداث شود. نکته حائز اهمیتی که طی سال‌های گذشته در شهرداری تهران از دهه هفتاد اتفاق افتاده و ادامه داشته این است که به جای اینکه شهر بر پایه خطر سیلاب بازگشت بیست و پنج ساله طراحی شود بر پایه خطر سیلاب با بازگشت پنجاه ساله طراحی شده است. یعنی دو برابر آنچه که در اسناد بالادستی از نظر ایمنی عنوان شده ما توان تحمل سیلاب را در شبکه طراحی و اجرایمان داریم. این مدل از مدل‌های روز دنیا هم در مساله بازگشت پنجاه ساله جلوتر است و اگر به درستی به کار گرفته شود انشاالله خواهیم توانست شهری ایمن داشته باشیم.
پوش پارس درباره تفاوت آنچه در تهران اتفاق افتاده با الگو‌هایی که در شهر‌های بزرگ دنیا برای مقابله با خطر سیلاب اجرا شده گفت: الگویی که ما در تهران برای مهار سیلاب ها پیاده کردیم از الگو‌هایی که در شهر‌های بزرگ دنیا وجود دارد بهتر بوده است. اگر بخواهم به زبان فنی سخن بگویم معمولا از دید اسناد بالادستی در وزارت نیرو در حوزه آب، شهر را باید بر پایه سیلاب بیست و پنج ساله یعنی سیلاب با بازگشت شاخص بیست و پنج ساله طراحی کرد و بر این اساس شبکه اش احداث شود. نکته حائز اهمیتی که طی سال‌های گذشته در شهرداری تهران از دهه هفتاد اتفاق افتاده و ادامه داشته این است که به جای اینکه شهر بر پایه خطر سیلاب بازگشت بیست و پنج ساله طراحی شود بر پایه خطر سیلاب با بازگشت پنجاه ساله طراحی شده است. یعنی دو برابر آنچه که در اسناد بالادستی از نظر ایمنی عنوان شده ما توان تحمل سیلاب را در شبکه طراحی و اجرایمان داریم. این مدل از مدل‌های روز دنیا هم در مساله بازگشت پنجاه ساله جلوتر است و اگر به درستی به کار گرفته شود انشاالله خواهیم توانست شهری ایمن داشته باشیم.
پوش پارس با اشاره به بحران سیلاب ها در نقاط گوناگون کشور گفت: نمونه‌های دیگر را هم امروز در کشورمان مشاهده می‌کنیم. سال نود و هشت سیلابی که در شیراز، پل دختر، لرستان، گلستان، و نقاط دیگر کشورمان رخ داد یا امسال که شهر‌هایی مثل ماهشهر درگیر این اتفاق شدند. درحالی که شیب هیچ کدام از این شهر‌ها مثل تهران نیست و هفت رودخانه هم از این شهر‌ها عبور نکرده، اما می‌بینیم در تهران تاکنون با وجود بارندگی‌ها برخلاف دیگر نقاط کشور آرامش برقرار بوده و خطر و تهدید امنیت و این موارد پیش نیامده است. این نشان می‌دهد که این شبکه به درستی طراحی شده و به درستی اجرا شده و حاصل زحمت من هم نیست بلکه همکاران من در این چهل سال گذشته به صورت مستمر در هر دوره‌ای زحمت آن را کشیده اند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
