مخالفت ستودنی الجزایر و تونس در رد سازش با رژیم صهیونیستی

- قطار سازش از امارات آغاز شد و پس از آن حکام بحرین تن به این خفت دادند.

 

سودان نیز با وعده‌هایی همچون خارج شدن نام این کشور از فهرست سیاه تروریست‌ها و برخی دیگر از وعده‌ ها به سازشکاران پیوست.

 

عربستان سعودی که خود را پدرخوانده رژیم‌های عربی می‌داند، همچنان در انتظار افزایش رژیم‌هایی است که تن با سازش با رژیم صهیونیستی می‌دهند.

 

سعودی‌ها به خاطر شرایط داخلی خود از تبعات سوار شدن زودهنگام به قطار سازش با رژیم اسرائیل، همچنان در حال انتظار در ایستگاه ریاض مانده‌ اند.

 

توقف عربستان سعودی به نظر نمی‌رسد طولانی باشد، آنها در انتظار روی کار آمدن جو بایدن در آمریکا و نوع سیاست خارجی او در منطقه هستند.

 

برخی تحلیلگران اعتقاد دارند که بایدن در دوران ریاست جمهوری خود همچون دولت‌های گذشته به عربستان سعودی بها نخواهد داد، چرا که به این عقیده‌اند، بایدن تمایلی برای ورود به چالش‌ها و تنش‌های غرب آسیا نخواهد داشت به همین خاطر عربستان از چشم واشنگتن خواهد افتاد.

 

اگر چنین شود، عربستان سعودی با رژیم متزلزل خود در منطقه تنها می‌ماند، اما احتمالا همین امر باعث خواهد شد تا رژیم سعودی برای جایگزین کردن حامی خود، رژیم صهیونیستی را برگزیند و تن به سازش با آن بدهد.

 

در این میان برخی دولت‌های اسلامی با سیاست سازش مخالفند و مخالفت آنها با حمایت مردم این کشور‌ها همراه شده است.

 

اما چرا در کشور‌های اسلامی همچون امارات، بحرین، سودان مردم با تصمیم حکام خود مخالفت نکردند؟

 

پیش از این نیز درباره چرایی این مسئله توضیح ارائه شده است، اما مختصر باید گفت که ترکیب جمعیتی کشوری، چون امارات، به گونه‌ای است که خارجی‌ها در این کشور تعداد زیادی را تشکیل می‌دهند علاوه بر آن نظام حاکمیتی در این کشور حاکم است و اجازه اعتراض به هیچ وجه داده نمی‌شود.

 

در بحرین نیز چنین وضعیتی دیده می‌شود، اما با این وجود مردم اکثریت شیعه این کشور به تصمیم حکام بحرین در سازش با رژیم صهیونیستی تظاهرات و اعتراض کردند که با سرکوب خشن نظام حاکم روبرو شدند.

 

مراکش نیز ذلت سازش را پذیرفت و روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی کرد.

در این کشور نیز اثری از مخالفت مردمی دیده نشد چرا که ساختار حکومت این کشور همچون ساختار حکومت‌های رژیم‌های عربی خلیج فارس است.

 

تلاش برای سازش کشور‌های اسلامی با رژیم صهیونیستی بی وقفه ادامه دارد، قطار خیانتکاران به آرمان جهان اسلام به سوی الجزایر و تونس تغییر مسیر داد، اما این دو کشور با مخالفت خود، تاکنون زنجیره خیانتکاران را ابتر گذاشته‌اند.

 

اهمیت دو کشور تونس و الجزایر در قاره آفریقا، از آن جهت بالاست که این دو کشور از نظر جمعیت و وسعت بسیار فراتر از رژیم‌های سرسپرده و سازشکار رژیم‌های عربی منطقه خلیج فارس هستند.

 

برای آنکه جریان مخالف سازش با رژیم صهیونیستی تقویت شود باید در این زمینه فعالیت رسانه‌ای و تبلیغاتی عمیق و گسترده انجام شود.

 

دو کشور الجزایر و تونس، دارای حکومت‌های مردمی هستند و انتخابات در این دو کشور تعیین کننده است.

 

اگر کشور‌های منطقه خلیج فارس ساختار حکومتی خود را تغییر داده و آرا مردم را لحاظ کنند، قطعا بازنده اصلی انتخابات، حکومت‌های خودخوانده خواهد بود که در کشور‌های اسلامی همچون عربستان سعودی، امارات، بحرین، مغرب و دیگر کشور‌های اسلامی که نوع حکومت‌های آنها پادشاهی است، رقم خواهد خورد.

 

در مقابل سازشکاران با رژیم صهیونیستی باید یک جبهه منسجم ضد سازشکاری شکل بگیرد و همکاری و روابط آنها بیش از گذشته افزایش یابد تا رژیم‌های خائن به مسلمانان و جهان اسلام در انزوای مسلمانان قرار گیرند و مردم این کشور‌ها نیز به خود آیند و وارد میدان شده و سران خود را وادار به کناره گیری از قدرت و بازگشت به آغوش جهان اسلام کنند.

 

مردم مسلمان کشور‌هایی که سران آنها تن به سازش خفت بار با رژیم صهیونیستی داده‌اند باید به این آیه از سوره رعد قرآن کریم توجه کنند که خداوند فرموده است؛ «خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملتی) را تغییر نمی‏دهد مگر آنکه آنها خود را تغییر دهند.»