«خواب‌های اجاره‌ای» منتشر شد/روایتی از ۱۸ نامه عاشقانه که به مقصد نرسید
- رمان «خواب‌های اجاره‌ای» نوشته مهدی خادمیان تازه‌ترین طبع‌آزمایی این نویسنده در قالب داستان عاشقانه است. خادمیان که پیش از این با سه مجموعه شعر «از نوبهار تو خواهم رفت»، «راه خورشید» و «راه خورشید» شناخته شده بود، در تازه‌ترین اثر خود روایتی متفاوت از زندگی جوانی را پیش‌روی مخاطبان قرار داده که سال‌ها از معشوقه خود دور بوده و همین موضوع برای وی شرایط زیستی پیچیده و تازه‌ای را شکل داده است.
این اثر شامل ۱۸ نامه عاشقانه است که به شکلی ادبی و با به‌کارگیری استعاره‌ها و توصیفات زیبا به‌نگارش درآمده است. رمان خواب‌های اجاره‌ای روایتگر گوشه‌ای از تاریخ ایران است که در آن فردی در تنهایی خود و به دور از خانواده، نامه‌هایی را از سر دلتنگی خطاب به معشوقه‌ای می‌نویسد که جایی در کودکی او را گم کرده است و نشانی از او نمی‌یابد تا نامه‌ها را برایش پست کند.
این کتاب شاید در نگاه اول فقط مجموعه‌ای نامه باشد، اما در واقع رمانی است که در آن شخصیت اصلی داستان، میز تحریرش را تبعیدگاهی یک در ۸۰ سانتی توصیف می‌کند که هیچ نامه‌بَری نپذیرفت نامه‌هایش را از این سرزمین کوچک به دست کسی برساند که دلتنگش است و همیشه در ابتدای نامه‌هایش از معشوقه‌ای گلایه می‌کند که پاسخ نامه‌هایش را نمی‌دهد، اگرچه که نشانی از او ندارد تا نامه‌ها را برایش پست کند.
نگارش شیوای کتاب خواب‌های اجاره‌ای به گونه‌ای است که خواننده را در سطر سطر نامه‌ها همراهی می‌کند و هر چه جلوتر می‌رود بیشتر پی به شخصیت اصلی داستان و ویژگی‌های اخلاقی او می‌برد و با او ابراز همدردی می‌کند و خواننده را تا جایی می‌برد که گاهی حتی در ذهن خود از معشوقه داستان گلایه می‌کند. اما در فراز‌های پایانی کتاب که گره داستان گشوده می‌شود، شاید نمِ اشکی چشم خواننده را‌تر کند.
در بخشی از این رمان آمده است:
ناامید از آمدنت از کنار طاقچه برمی‌گردم و به زندان انفرادی میز تحریر گوشه اتاق پناه می‌برم. سرزمین یک‌متر در هشتاد سانتی‌متری که هرگز به رسمیت شناخته نشد و کدپستی نداشت و هیچ باجه‌ای نامه‌هایت را دریافت نکرد. راستی: تو کجای جهانی؟ که نامه‌هایم را به خط اشک نوشتم به دست آه سپردم.
رمان «خواب‌های اجاره‌ای»؛ در قطع رقعی و ۷۶ صفحه به قلم مهدی خادمیان به رشته تحریر در آمده و توسط انتشارات مشب شب منتشر و روانه بازار نشر شده است.
