برداشت بی رویه از آبخوان‌های کشور؛ عامل ایجاد تنش آبی

حسین آخانی در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به وضعیت آبی کشور اظهار کرد: به دلیل قرار گرفتن ایران در کمربند خشک، کم آبی پدیده جدیدی در کشور نیست و می‌توان گفت پدیده ترسالی در طبیعت ایران امری غیر عادی است.

این استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: با توجه به ویژگی جغرافیایی ایران، یکی از ویژگی‌های تمدن مردمان این سرزمین ذخیره سازی آب در سفر‌های زیرزمینی است، اما مشکل از زمانی شروع شد که با پیشرفت علم تسلط بر این آبخوان‌ها(سفرهٔ آب) افزایش یافت و با استفاده از تکنولوژی سدسازی و چاه‌های عمیق منابع آبی کشور را به شکل بی رویه مصرف کردیم.

وی افزود: برداشت آب به منظور ایجاد شهر‌های جدید و کشت محصولات کشاورزی بدون توجه به بازدهی آن کشور را در مسیر ورشکستگی آبی قرار داده است.

 

 

آخانی بیان کرد: این خشکسالی در سال‌های آینده نیز ادامه خواهد یافت و در صورت عدم تغییر نگاه به مسئله آب آسیب‌های جدی در این بخش خواهیم داشت.

استاد دانشگاه تهران بیان کرد: ۳۰ درصد محصولات کشاورزی و مواد غذایی به دلیل عدم مدیریت صحیح با مازاد تولید مواجه است که در نهایت دور ریخته می‌شود این به عبارتی دور ریختن منابع آبی کشور است.

 

وی افزود: برخی از سیاست‌های ویرانگر وزارت نیرو مانند سد سازی، انتقال بین حوضه‌ای آب باعث یک نوع رفاه کاذب برای تامین آب در کشور شده است.

آخانی عنوان کرد: یکی از مشکلات  را می‌توان در بحث مدیریت آب و کشاورزی مشاهده کرد که کشور را در تنگنا‌های سختی قرار داده است این سیاست گذاری غلط در بخش کشاورزی را می‌توان در امحای چندین تن پیاز در استان کرمان در ماه‌های اخیر مشاهده کرد در حالی که این محصول در شهر‌های دیگر به قیمت بالا به فروش می‌رسد.

این استاد دانشگاه تهران ادامه داد: سدسازی‌های گسترده ای، به منظور مهار سیلاب در کشور ساخته شده است که می‌توان به اثرات منفی آن مانند خشک شدن تالاب‌ها، کاهش ذخایر سفره‌های زیرزمینی و افزایش تبخیر آب در پشت سد‌ها اشاره کرد.

وی افزود: متاسفانه نگاه منفی در خصوص استفاده از نزولات جوی و سیلاب‌های طبیعی به وجود آمده و بسیاری فکر می‌کنند که باید این منابع آب را در جهت استفاده‌های خانگی و صنعتی مهار کند در حالی که باید بخش عمده بارش و سیلاب در آبخوان‌های کشور ذخیره شود.