لغو حق عضویت ایران و تهی شدن ماهیت سازمان ملل
برخلاف آنچه گفته می‌شود، ایران نه تنها به سازمان ملل بدهکار نیست، بلکه مطالبات زیادی از جهت اجحاف‌های روا شده به خود دارد.
- اعضای سازمان ملل باید حق عضویت پرداخت کنند تا بتوانند در نشست‌ها حضور یابند و نظر و رای خود را در این سازمان ارائه دهند.
هر چند سازمان ملل هیچ ضمانت اجرایی برای مصوبات و تصمیمات خود نداشته و در واقع یک سازمان نمایشی است که برای مهار جنگ و جلوگیری از قتل و کشتار اختیاری ندارد و می‌توان گفت بی‌خاصیت ترین نهادی است که برای ایجاد صلح در دنیا و جلوگیری از جنگ و خونریزی بنا نهاده شده است.
آیا می‌توان یک تصمیم و مصوبه از سازمان ملل یافت که نشان دهد این سازمان توانسته از جنگ‌های خونین جلوگیری کند؟
هم اکنون با وجود بیش ۱۹۳ کشور در سازمان ملل، اما تصمیمات و اعمال آن‌ها در یک مجمع با عضویت ۵ کشور گرفته می‌شود؛ این کشور‌ها که عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند، برای همه تصمیم گیری می‌کنند و حتی در صورت تصویب یک تصمیم میان آن‌ها، کشور مخالف آن را اجرا نمی‌کند و سرخود و مستقل دست به اقدام می‌زند.
سوریه بیش از ۸ سال است که درگیر یک جنگ تحمیلی است که این کشور را به ویرانه تبدیل کرده است.
آمریکا بدون مجوز سازمان ملل به این کشور حمله کرد، نیرو‌ها و گروه‌های تروریستی را تربیت کرد تا سوریه را به آشوب بکشاند، کشور‌ها و رژیم‌های همسو با آمریکا همراهی کردند، اما این سوریه بود که از سوی سازمان ملل محکوم و تحریم شد!
مردم یمن در مقابل حملات وحشیانه رژیم سعودی سال‌هاست مقاومت می‌کنند، شرایط بسیار سختی بر آن‌ها تحمیل شده و در محاصره شدید قرار دارند، اما سازمان ملل هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد و در مقابل، مردم یمن و انقلاب آن‌ها را محکوم می‌کند و از آن‌ها می‌خواهد که تن به شکست بدهند و دست از مقاومت بردارند!
در واقع کارکرد سازمان ملل همواره بر فشار به کشور‌های تحت ظلم و ستم استوار بوده و کشور‌های ظالم و جنایتکار مصون از هر گونه تنبیه به جنایات خود ادامه می‌دهند.
در ماجرای توافق ایران و ۱+۵، این توافق به تصویب سازمان ملل رسید و شورای امنیت سازمان نیز آن را تصویب کرد، اما آمریکا یکی از ۵ کشور عضو شورا از برجام خارج شد و تحریم‌های اقتصادی سازمان ملل علیه ایران که لغو شده بود، یکجانبه اجرا کرد و بر آن‌ها افزود.
واکنش سازمان ملل در قبال اقدام آمریکا چه بود؟ ایران را به خویشتنداری دعوت کرد و نسبت به کاهش تعهدات برجامی، به ایران هشدار داد.
کارکرد سازمان ملل در شرایط سخت و سرنوشت ساز به حمایت از کشوری که نقض عهد کرده سوق پیدا می‌کند در حالی که رژیم و کشور بدعهد که قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته از مصونیت برخوردار است.
به تازگی «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل اعلام کرد ایران به خاطر نپرداخت حق عضویت، از حق رای دادن محروم شد!
دبیر کل سازمان ملل در حالی چنین موضعی را علیه ایران اعلام می‌کند که عامل اصلی این تاخیر در پرداخت حق عضویت، آمریکاست.
گوترش آیا فراموش کرده است که آمریکا با امضا برجام متعهد شد تا تحریم‌های سازمان ملل و تحریم‌های یکجانبه علیه ایران را لغو کند؟
ایران، میلیارد‌ها دلار از دارایی‌هایش در برخی کشور‌ها همچون آمریکا، کره جنوبی، ژاپن و ... بلوکه شده است در حالی که بر اساس برجام و تایید سازمان ملل همه تحریم‌های اقتصادی و بانکی علیه ایران برچیده شده است.
ایران بابت حق عضویت، ۱۶ میلیون دلار به سازمان ملل بدهکار است؛ آیا این سازمان به اندازه ۱۶ میلیون دلار برای حق ایران تلاش کرده است؟
ایران نه تنها به سازمان ملل بدهکار نیست بلکه طلبکار این سازمان و جامعه جهانی است؛ جامعه جهانی بدهی سنگینی به ایران دارد.
جامعه جهانی علاوه بر بدهی بابت توافق هسته‌ای، به خاطر هزینه‌هایی که ایران برای مقابله با گروه‌های تروریستی تکفیری در منطقه کرده است، بدهی سنگینی دارد.
آن کشور و رژیم‌هایی که باید نه تنها حق رأی بلکه حق عضویت آن‌ها از سازمان ملل سلب شود، آمریکا، رژیم صهیونیستی، عربستان سعودی و برخی دیگر از کشور‌هایی هستند که تنها کارکرد آن‌ها جنگ افروزی و جنایت است.
ماهیت وجودی سازمان ملل سال‌هاست که بی خاصیت و بی‌اثر شده، این سازمان نیازمند یک بازنگری و باز آفرینی جدی و عمیق دارد تا به جایگاه اصلی خود برسد
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
