رایزنی‌های وین و ۳ رکن اصلی سیاست ایران
سیاست قطعی ایران در این مرحله دارای سه رکن اصلی است. طبق این سیاست، به‌لحاظ زمانی، ابتدا آمریکا باید اقدام به رفع تحریم‌ها کند. به‌لحاظ محتوایی، رفع تحریم‌ها باید شامل همه تحریم‌ها و به ویژه سایر تحریم‌هایی باشد که از ابتدای دولت ترامپ به هر نحو علیه ایران وضع شده است. به‌لحاظ فرآیندی، ایران برای اطمینان از رفع عملی و مؤثر تحریم‌ها باید اقدام به راستی‌آزمایی اقدامات آمریکا کند.
-عابد اکبری مدیر عامل موسسه ابرار معاصر - ششمین دور مذاکرات ایران در چارچوب کمیسیون مشترک برجام در وین برگزار شد. در این گفت‌وگو‌ها که از روز شنبه آغاز شده قرار است بار دیگر به موضوعات مورد اختلاف طرفین بر سر احیای برجام پرداخته شد.
بعد از پایان نخستین نشست کمیسیون مشترک برجام در دور ششم، نماینده اتحادیه اروپا اعلام کرد گفت‌وگو‌ها در مورد جزئیات اقداماتی که همه طرف‌ها باید در دستور کار قرار دهند در کارگروه‌های مختلف ادامه می‌یابد.
هرچند وی پیش‌تر و در پایان دور قبلی مذاکرات سخنان اطمینان بخشی در خصوص توافق به میان آورده بود، اما این بار تردید‌های جدی تری در خصوص توافق به میان آمد. همین رویکرد را در مواضع میخائیل اولیانوف سرپرست هیئت مذاکراه کننده روسیه در قبال مذاکرات هم شاهد بودیم.
اولیانوف در جریان نشست قبلی وین در صفحه توئیترش نوشته بود که دور پنجم این مذاکرات احتمالا باید دور پایانی باشد و فعلا برنامه‌ای برای دور ششم مذکرات در کار نیست، اما نگاه دیپلمات روس نیز گویی تغییر یافته است و اولیانوف در پایان نشست روز شنبه به خبرنگاران گفت که «ما برای تمیز کردن متن کنونی و برداشتن پرانتز‌های دور موضوعات ثانویه به دو هفته دیگر زمان نیاز داریم. ما باید روی نحوه و چگونگی اجرای توافق تمرکز کنیم».
هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان هم پش از برگزاری ششمین دور مذاکرات احیای برجام در وین با تاکید بر ضرورت انعطاف‌پذیری دو طرف گفته بود که «می‌کوشیم این آخرین دور مذاکرات اتمی باشد».
هرچند هایکوماس با بیان اینکه تضمینی برای توافق وجود ندارد تردید‌های جدی این خصوص مطرح کرده بود و به نوعی مذاکره کنندگان ایرانی را به واقع گرا بودن دعوت کرده بود. سیاست قطعی ایران درخصوص پرونده هسته‌ای به چگونگی بازگشت آمریکا به برجام و پایبندی ایران به توافق هسته‌ای مرتبط می‌شود.
پس از خروج یک طرفه آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ ایران با استناد به ماده سی و ششم توافق هسته‌ای ضمن حفظ شاکله توافق، در چند مرحله برخی از تعهدات هسته‌ای خود را کاهش داد. طبق این سیاست، به‌دلیل آنکه خروج از برجام توسط آمریکا صورت گرفته است، نخست این کشور باید به تعهدات خود (رفع تحریم ها) عمل کند. تحریم‌هایی که چالش‌هایی را برای شهروندان ایرانی بویژه در حوزه دارویی و در شرایط اپیدمی کرونا ایجاد کرده است.
ازطرفی با توجه به اینکه در دوره اجرای برجام در فاصله زمانی سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ آمریکا عملاً از اجرای تعهد خود برای رفع عملی و مؤثر تحریم‌ها خودداری کرد و از سال ۲۰۱۸ تاکنون ضمن اعمال مجدد تحریم‌های هسته ای، اقدام به وضع تحریم‌های جدید کرده است، بازگشت آمریکا به برجام زمانی امکان‌پذیر است که این کشور همه تحریم‌ها را لغو کرده باشد و ایران با راستی‌آزمایی آن نسبت به انتفاع اقتصادی از برجام اطمینان حاصل کند.
بر این اساس، سیاست قطعی ایران دراین مرحله دارای سه رکن اصلی است. طبق این سیاست، به‌لحاظ زمانی، ابتدا آمریکا باید اقدام به رفع تحریم‌ها کند. به‌لحاظ محتوایی، رفع تحریم‌ها باید شامل همه تحریم‌ها و به ویژه سایر تحریم‌هایی باشد که از ابتدای دولت ترامپ به هر نحو علیه ایران وضع شده است. به‌لحاظ فرآیندی، ایران برای اطمینان از رفع عملی و مؤثر تحریم‌ها باید اقدام به راستی‌آزمایی اقدامات آمریکا کند.
ارزیابی نشست اخیر وین نشان می‌دهد آمریکا و اروپا درحال طراحی و پیاده‌سازی روندی هستند که بدون اعطای حقوق تصریح شده ایران در برجام، مذاکرات به شکلی فرسایشی و با اعطای مجدد برخی از حقوق برجامی به شکلی قطره چکانی، به‌نوعی ایران را درگیر پروسه مذاکره برای مذاکره کنند.
در این شرایط این شهروندان ایرانی هستند که خطاب به مذاکره کنندگان غربی درخواست واقع گرا بودن دارند و طرف غربی نباید به هیچ وجه ایرانیان را مخاطب قرار دهد، شهروندانی که واقعیت تحریم‌های ظالمانه و ضدحقوق بشری علیه خود را به صورت کامل و با همه وجود احساس کرده اند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
