نخبگان مهاجر "افغانستانی" و فرصت های از دست رفته

10:19 - 17 شهريور 1394
کد خبر: ۷۴۵۵۰
خبرگزاری میزان - نزدیک به 3 دهه است که ایران میزبان مهاجران "افغانستانی" است و در این سال‌ها کم یا زیاد چهره‌های متفاوتی از آنان در جامعه ایرانی دیده شده است. اما چهره‌ای که به آن و قابلیت‌هایش کمتر پرداخته شده، چهره مهاجرین نخبه است.
نخبگان مهاجر
به گزارش گروه فضای مجازی ، "محمد کاظم کاظمی" شاعر و نویسنده برجسته مهاجر "افغانستانی" با انتشار یادداشتی در روزنامه شهر‌آرای مشهد، به موضوع مهاجرین و فرصت‌های از دست رفته آنها پرداخته است.
 
مهاجران نخبه، چهره کمتر دیده شده در جامعه ایرانی
 
در این یادداشت آمده است: مهاجران افغانستان قریب به 30 سال است که میهمان جمهوری اسلامی ایران بوده‌اند و در این سال‌ها چهره‌های متفاوتی از آنان در رسانه‌ها و در سطح جامعه دیده‌ شده است.
 
یکی از چهره‌های جامعه مهاجران که کمتر دیده‌شده و حتی از قابلیت‌های آن غافل مانده‌ایم، چهره نخبگان مهاجر است؛ چه آنانی که در دوران کمال خود به ایران مهاجرت کردند و چه آنان که در دوران مهاجرت، در اینجا بالیدند و رشد کردند.
 
نخبگان مهاجر؛ گنجینه‌ای ارزشمند برای ایران
 
نسل اول نخبگان مهاجر، آنان‌اند که در سال‌های جنگ و جهاد به جمهوری اسلامی ایران پناه آوردند.
 
اغلب اینان تحصیل‌کردگان، هنرمندان و مدیرانی بعضا نام‌آور بودند؛ ولی این نسل را باید نسل سوخته مهاجر بنامیم، چون آنان به‌سبب نگاه خاصی که به جامعه مهاجر وجود داشت و محدودیت‌هایی قانونی‌ که بر اثر این نوع نگاه پدید آمده بود، معمولا نتوانستند از تخصص و آگاهی خود بهره ببرند.
 
پس یا به مشاغل سخت و معمولی مشغول شدند، یا پس از مدتی متاع دانش و هنرشان را با خود برداشته، به کشورهای غربی رفتند و بعضا در آن کشورها به موقعیت‌هایی هم‌ دست یافتند.
 
این تحصیل‌کردگان، هنرمندان و مدیران، اگر موقعیت خوبی برایشان فراهم می‌شد، می‌توانستند در پرورش نسل‌های بعدی مهاجران سهم بیشتری داشته باشند و در‌صورت بازگشت به کشور، در نهادهای علمی و اداری کشور مشغول خدمت شوند.
 
وجود اینان علاوه‌ بر آن، می‌توانست برای کشور ایران هم سودمند باشد؛ همچنان‌که مغزهای مهاجر از یک کشور، به درد کشور میزبان می‌خورند و حتی گاهی بعضی کشورها زمینه‌هایی برای جذب این‌ افراد فراهم می‌کنند.
 
تلاش همه جانبه مهاجران در مسیر دانش و هنر با وجود محدودیت‌های قانونی و اداری
 
اما قصه نخبگان مهاجر به این نسل سوخته خلاصه نمی‌شود. در این 30 سال در جمهوری اسلامی ایران نیز یک نسل بسیار برومند از نخبگان افغانستان رشد کرده است که با استعداد و هوش فطری‌ که در مردم افغانستان وجود دارد، حضور خود را در جامعه علمی و فرهنگی این کشور نشان داده است و این حضور، روز به‌ روز پررنگ‌تر می‌شود.
 
کسب مدارج بالای تحصیلی، برنده‌شدن در مسابقات فرهنگی و علمی دانشجویی و دانش‌آموزی و ظهور شاعران، نویسندگان، مخترعان و نوابغ علمی در میان جامعه مهاجر، نشان از این حقیقت دارد که با همه محدودیت‌های قانونی و اداری، مهاجران افغانستان در مسیر دانش و هنر کوشیده‌اند.
 
محروم ماندن مهاجران نخبه در عرصه‌های علمی و اجتماعی ایران
 
ولی متأسفانه باز در سال‌های اخیر، یک مهاجرت دوم که مربوط به این نسل است، شروع‌ شده است. بسیاری از این نخبگان به‌دلیل نبود امکان جذب در جامعه، رهسپار کشورهای دیگر می‌شوند و باز هم جامعه مهاجر از این نظر غربال می‌شود.
 
بسیاری از این جوانان، نه‌تنها در عرصه اشتغال ایران جایی ندارند، بلکه از شرکت در المپیادها، مسابقات و برنامه‌های علمی و فرهنگی در مدارس و دانشگاه‌ها محروم‌اند و این‌ها چیزهایی است که برای جامعه میزبان، هیچ هزینه‌ای ندارد و بلکه آورده‌های بسیاری خواهد داشت.
 
این نسل از نخبگان افغانستان را باید جدی گرفت؛ کسانی که با یک برنامه‌ریزی درست، می‌شود هم رشد و ترقی بیشتری یابند و هم برای آینده هر 2 کشور سودمند باشند.
 
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *