کرونا و تعطیلات سراسری

- محمد صفری روزنامه نگار در یادداشتی نوشت: شرایط ابتلا به بیماری ویروس کرونا و صدماتی که از سرعت انتقال بیماری به مردم و کشور وارد می‌شود توان از کف کادر درمان ربوده است.

تاکنون هم از سوی مسئولین هم از سوی مردم در نوع برخورد با ویروس کرونا سهل انگاری صورت گرفته است که وضعیت اکنون به شکل بحرانی در آمده است.

نتیجه این سهل انگاری و بی توجهی اکنون به شدت نمایان گشته و نگرانی زیادی را به وجود آورده است.

چه بسا اگر زودتر برای مهار حمله ویروس کرونا با پلتفرم تازه مقابله شده بود شرایط اینگونه نبود که بسیاری از شهر‌های کشور با بحران روبرو شوند و مسئولان به فکر قرنطینه واقعی بیفتند.

نامه سعید نمکی وزیر بهداشت و درمان به رهبر معظم انقلاب اسلامی برای تصمیم گیری درباره تعطیلی حداقل دو هفته‌ای کشور برای مهار ویروس کرونا نشان از اوضاع وخیم دارد.

رهبر انقلاب نیز دستور بررسی این درخواست را به رئیس جمهور پیشین و رئیس جمهور کنونی رونوشت کردند و دستور بررسی این درخواست را دادند.

جلسه روز گذشته ستاد به جمع بندی برای اعمال تعطیلی دو هفته‌ای به نتیجه نرسید و رحمانی فضلی وزیر کشور دولت روحانی گفت که این اقدام نیازمند برنامه ریزی است.

در این که باید برای اجرای تعطیلات دو هفته‌ای برنامه ریزی صورت گیرد تردیدی نیست، اما این اقدام باید پیش از این انجام می‌شد.
از شیوع ویروس کرونا در کشور و جهان بیش از یک سال و نیم می‌گذرد و در طول این مدت، همه کشور‌های درگیر با انواع تصمیات و تمهیدات تلاش کردند تا از شیوع این ویروس جلوگیری کنند، اما هنوز موفق نشده اند.

برخی از کشور‌ها همچون چین در همان ابتدای شیسوه کرونا، با فرنطینه کامل توانستند در مهار آن موفق عمل کنند و سپس با تولید واکسن و بهره گیری از طب سنتی خود تا اندازه زیادی ویروس را تحت کنترل در بیاورند. ووهان چین نمونه‌ای از موفقیت قرنطینه برای مقابله با ویروس کرونا بود.

در چنین شرایطی مسئولین دولت و ستاد ملی مقابله با کرذونا مخالفت شدید خود را با تعطیلی و قرنطینه اعلام کردند و حتی گفتند قرنطینه برای سال‌های دور بود و اکنون با پیشرفت علم این روش جواب نمی‌دهد. اما این روش در چین جواب داده بود.

یک سال و نیم دولت تدبری و امید فرصت آن را داشت تا از گزینه قرنطینه نیر برای مهار کرونا استفاده کند، اما تنها اقدام به تعطیلی‌های بی اثر بسنده کرد که هیچ تأثیر نداشت بلکه باعث می‌شد تا رذفت و ـمد‌های بین شهری بیشتر شود.

تعطیلاتی که دولت برای مقابل با ویروس کرونا اعمال می‌کرد مضحک بود چرا که سازمان‌ها و وزارتخانه‌های دولتی تعطیل می‌شدند، اما دیگر مکان‌ها باز بود و در این شرایط سفر‌های تفریحی به دیگر شهر‌ها افزایش می‌یافت که باعث شویه هر چه بیشتر ویروس می‌گشت.
این که دردص رعایت پروتکل‌های بهداشتی به زیر ۴۰ درصد رسیده است، علاوه برخستگی و فرسایشی شدن بیماری، ناتوانی در اجرای تصمیمات و قوانینی است که از سوی ستاد ملی مقابله با کروناه وضع می‌شود. حال یکسری تصمیمات اشتباه در این زمینه گرفته شد یا سهل انگاری و بی توجهی عمدی و سهوی وجود داشت، اما هر چه بودف از دلایل کنترل نشدن و زبانه کشیدن ویروس کرونا در کشور است که مردم نیز در آن سهیم هستند.

سرعت پایین واکسیناسیون نیز یکی از دلایل افزایش ابتلا و جان باختن بیماران است.

اکنون اگر قرار بر قرنطینه است، این اقدام نیازمند برنامه ریزی است تا کمترین آسیب به مردم وارد شود.

دولت تغییر کرده و دولت تازه کار مشغول چینش نیور‌های خود برای اداره کشور است، زمینه سازی برای اعمال قرنطینه ان هم به شکل واقعی به ساز و ابزاری نیاز دارد تا در این دوهفته تعطیلی حداقل‌های نیاز مردم تأمین شود و البته باید دقیق بررسی شود که آیا این قرنطینه می‌توان باعث فروکش کردن موج شدید کرونا در کشور شود یا نه؟!

شرایط اکنون وخیم است و باید تصمیمات علمی و دقیق تری برای نوع مقابله با ویروس گرفته شود که کمترین هزینه و زیان را برای مردم داشته باشد.