پشت‌پرده ماجرای حمله به کشتی تجاری صهیونیستی
- پایگاه تحلیلی طنین در مطلبی به قلم رضا رضایی نوشت اخیر شاید مهمترین و داغ‌ترین موضوع سیاسی که بصورت غیرمتعارف در کانون توجهات رسانه‌های غربی بود و سعی در بزرگ‌نمایی و حتی انحراف آن کرده‌اند، تنش آبی در خلیج فارس و حمله به یک کشتی تجاری بود.
اما داستان به این حمله ختم نشد و تقریبا سه روز بعد، سازمان تجارت دریایی انگلستان در توییتر خبر از حمله دیگر به کشتی تجاری در نزدیکی سواحل الفجیره امارات را داد که از همان ابتدا انگشت اتهام مقامات رژیم صهیونیستی و کشور‌های همسو، به سمت ایران گرفته شد و حتی برخی از رسانه‌ها مدعی سرقت کشتی و انتقال آن به آب‌های ایران را شدند!
اما پرسش اصلی این است، این تنش‌ها آنهم در روز‌هایی که ایران دوران گذار و تغییر دولت را سپری می‌کند به سود کدام کشور است؟ و کدام کشور به دنبال گرفتن ماهی از آب‌های خلیج فارس است؟ کدام رژیم به دنبال توجیه حضور خود نظامی و اقتصادی خود در خلیج فارس است؟
برای پاسخ به پرسش‌های فوق باید اندکی به عقب بازگشت و زمانی را به یاد آورد که برخی کشور‌های حاشیه خلیج فارس اقدام به عادی سازی روابط با رژیم صهیونسیتی کردند. این موضوع از همان ابتدا علاوه بر جنبه‌های مثبت سیاسی برای رژیم صهیونسیتی، انگیزه‌های اقتصادی نیرومند نیز در پشت پرده داشت. اولین مورد آن قرارداد نفتی انتقال نفت امارات به اسرائیل از طریق خط لوله نفتی ایلات-اشکلون است و جالب آنکه این خط لوله پیش از انقلاب اسلامی ایران بصورت مشارکتی توسط رژیم شاهنشاهی و اسراییل ساخته شده بود. یا می‌توان به تلاش‌های تعداد زیادی از شرکت‌های بازرگانی و تولید اسرائیلی اشاره کرد که به دنبال ایجاد دفاتر و بنگاه‌های تولیدی در دوبی و ابوظبی هستند.
مورد دیگر پروژه اتصال راه آهن رژیم صهیونسیتی به خلیج فارس است. این دو رژیم قصد دارند با ایجاد یک خط ریلی بین ابوظبی تا حیفا، خلیج‌فارس را به دریای مدیترانه متصل کنند. این مسیر ریلی از کشور‌های عربستان سعودی و اردن می‌گذرد و امکان انتقال کالا‌های کشاورزی از اسرائیل به خلیج‌فارس را فراهم می‌کند.
در همان زمان آوی سمون، رئیس شورای اقتصادی دفتر نخست‌وزیری اسرائیل، با اشاره به اینکه دو کشور امارات و اسرائیل سرمایه گذاری‌های وسیعی بر روی ساخت و ارتقای زیرساخت‌ها انجام داده‌اند، گفت: «بخش بزرگی از این مسیر در حال حاضر موجود است و تنها ۳۰۰ کیلومتر آن که در خاک عربستان سعودی و اردن قرار دارد، باید ساخته شود».
مورد دیگری که مربوط به روز‌های اخیر بوده، پروژه جدیدی است که سرزمین‌های اشغالی را به عربستان سعودی متصل می‌کند. بطوریکه رسانه‌های رژیم صهیونیستی از احتمال امضای پروژه «کابل‌کشی» از سرزمین‌های اشغالی به عربستان سعودی و سپس عمان و هند، بین تل‌آویو و شرکت گوگل خبر دادند.
روزنامه «اسرائیل هیوم» گزارش داد که انتظار می‌رود تل‌آویو و نمایندگان گوگل، پروژه «کابل‌کشی» را امضا کنند که از سرزمین‌های اشغالی به عربستان سعودی و سپس به عمان و هند منتقل می‌شود؛ و مورد جالبتر آنکه پس از جوسازی رسانه‌های غربی در مورد کشتی تجاری، مشخص شد که حدود یکماه است که واحد‌های سایبری موساد با انتقال تجهیزات پیشرفته به امارات، برنامه جامعی برای ایجاد اختلال در شبکه‌های ارتباطی و سامانه‌های ناوبری دریایی و هوایی در منطقه خلیج‌فارس و دریای عمان آغاز کرده‌اند.
ایجاد اختلاف میان کشور‌های حوزه خلیج فارس و وارد کردن آن‌ها به درگیری ناخواسته و انتقال کانون بحران از سرزمین‌های اشغالی به خلیج‌فارس و دریای عمان و کاهش فشار‌های سیاسی و امنیتی به حکام این رژیم، از اهداف این تنش‌زایی است.
حالا با موارد و داده‌های ارائه شده، می‌توانیم به سوالات مطرح شده در بالا پاسخ دهیم. می‌توان اینگونه برداشت کرد که رژیم صهیونیستی با برنامه ریزی پیشین و با کمک رسانه‌های غربی سعی در بحرانی کردن خلیج فارس و توجیه حضور نظامی و امنیتی خود است تا بتواند پروژه‌های اقتصادی و تجاری خود را با موفقیت به پیش ببرد
