هدف بزرگ دختر دوومیدانی کار ایرانی/ مهلا محروقی: المپیک ۲۰۲۸ روی سکو می‌روم
- روزنامه همشهری نوشت: مقام ششم شاید برای خیلی‌ها ارزش چندانی نداشته باشد، اما اگر این ششمی در مسابقات جهانی و در رشته دوومیدانی به‌دست بیاید و اگر کنار این مقام، نام یک دختر ۱۸ ساله ایرانی ثبت شده باشد، ارزش بالایی پیدا می‌کند. مهلا محروقی نخستین دختر ایرانی است که مسابقات قهرمانی جهان را در رشته دوومیدانی تجربه می‌کند. او در کنیا در پرتاب دیسک با رکورد ۴۸ متر و ۷۵ سانتی‌متر ششم شد. این رکورد، این مقام و آرزو‌های بزرگی که مهلا دارد، می‌تواند دوومیدانی ایران را به روز‌های خوب آینده امیدوار کند. دوومیدانی برای مهلا از یک روز بارانی شروع شد، روزی که در زنگ ورزش به جای حیاط در کلاس نشستند و مچ همه همکلاسی‌هایش را خواباند: «در تست‌های دوومیدانی رد شده بودم، اما وقتی مچ همه را خواباندم دوباره از من تست گرفتند و اتفاقی وارد دوومیدانی شدم.» او حالا به روز‌های بهتر فکر می‌کند؛ به سکوی المپیک.
در مسابقات جوانان جهان ششم شدی. رسیدن به این جایگاه برای دوومیدانی زنان ایران خیلی مهم است. این نتیجه خودت را هم راضی کرد؟
مسابقه خوبی بود، ولی من از خودم راضی نیستم. شرایط طوری بود که می‌توانستم مدال بیاورم، ولی متأسفانه مربی‌ام به‌خاطر مشکلات شخصی نتوانست به کنیا بیاید و نبود او تأثیر منفی گذاشت.
خودت چه توقعی از این مسابقات داشتی؟
توقع داشتم رکورد خودم و رکورد ملی را بزنم. اگر ۳ متر بیشتر پرتاب می‌کردم رکورد ملی را می‌زدم و مدال می‌گرفتم. شرایطش را داشتم، ولی به‌خاطر کرونا شرایط مسابقه به هم ریخته بود. برنامه مسابقه مدام عوض می‌شد. روز مسابقه گرم کردم و آماده بودم، اما در اتاق انتظار گفتند به‌خاطر بارش شدید باران مسابقه لغو شده است. استرسی که ورزشکار دارد، باعث می‌شود بدنش تحلیل برود.
تفاوت مهلا با ۵ نفر اول در چه بود؟ آن‌ها فقط از نظر فنی بهتر بودند یا امکانات‌شان هم با تو فرق می‌کرد؟
امکانات کشور‌های دیگر از ما بیشتر است. کرونا هم لطمه زیادی به ورزش و به‌خصوص به ورزش ایران زد. از طرفی ما کشور اسلامی هستیم و شرایط خاصی داریم. من از نظر فنی چیزی از بقیه کم نداشتم. ما یک سال بود که برای مسابقات جهانی تمرین می‌کردیم و فکر می‌کردیم رکورد من به مدال نمی‌رسد، اما شرایط مسابقه طوری بود که می‌شد مدال گرفت.
چرا؟ کسانی که رکوردشان بالاست، نیامده بودند؟
نه، همه بودند. حتی نفر اول رنکینگ جهانی هم بود. در استارت‌لیست در بین ۱۳ نفر من نفر دوازدهم بودم. همه رقیب‌های من رکورد‌های بالای ۵۰ متر داشتند، اما با پرتاب‌های ۴۳، ۴۴ متری کنار رفتند و من توانستم به فینال برسم و ششم شوم. کلا همه از نظر رکوردی خوب نبودند. تفاوت اصلی من با آن‌ها در اسپانسر است. فدراسیون تا یک حدی می‌تواند حمایت کند. باید اسپانسر شخصی داشته باشم.
امکانش هست که بتوانی اسپانسر بگیری؟
الان فضای مجازی هست و فرصت دیده شدن زیاد است. آن‌هایی که می‌توانند اسپانسر شوند باید من را ببینند. من هم دنبال این هستم که اسپانسر شخصی داشته باشم. فدراسیون حمایت می‌کند، اما باید اسپانسر باشد.
اگر اسپانسر بگیری، چه چیزی را در اولویت قرار می‌دهی؟ مربی خارجی می‌گیری؟
نه، من اصلا مربی خارجی نمی‌خواهم. از آقای حمید ابراهیم‌نژاد مربی‌ام خیلی راضی‌ام و مدیون او هستم. او هیچ‌چیزی از مربیان خارجی کم که ندارد، بیشتر هم دارد. نخستین کاری که انجام می‌دهم برنامه‌ریزی برای المپیک است. چیزی نیست که به‌دست نیاید. هر چیزی را می‌شود برای نخستین بار به‌دست آورد. فقط باید حمایت مالی باشد تا بتوانیم از شرایط تغذیه و مکمل با آرامش عبور کنیم و به هدفمان برسیم.
ظاهرا نیازهایت خیلی کوچک هستند!
بله نیاز‌های کوچکی هستند، اما چون زیادند باعث می‌شود بزرگ دیده شوند. اگر ورزشکار آرامش داشته باشد، نتیجه بهتری می‌گیرد؛ تغذیه‌اش درست باشد، برای هزینه رفت‌وآمد مشکلی نداشته باشد، پول توجیبی داشته باشد و....
کمی مسئله را بازتر کن. مثلا تغذیه شما با یک ورزشکار حرفه‌ای چه فرقی می‌کند؟
نمی‌دانم شرایط کشور‌های دیگر چطور است، اما می‌دانم درصد پروتئینی که آن‌ها در روز دریافت می‌کنند خیلی بیشتر از ماست. مثلا یوسین بولت روزانه حدود ۹۰ ران مرغ می‌خورد!
واقعا ۹۰تا؟ شما چند ران می‌خوری؟
من نمی‌شمارم و این تعداد را هم نمی‌شود خورد. من شاید روزی ۱۰ تا هم نخورم.
بعد از اینکه سهمیه مسابقه جهانی را گرفتی، گفتی در زمین خاکی تمرین می‌کنی. در این مدت شرایط تمرینی و حمایت‌ها فرق کرد؟
شرایطم بد بود، ولی الان خیلی بهتر شده. مثلا من الان حقوق ماهانه دارم که اگر ادامه پیدا کند، خیلی خوب می‌شود.
برای تمرین از مشهد به تهران آمدی؟
به همراه خانواده از نیشابور به مشهد آمدیم و همین جا تمرین می‌کنم.
از زمین خاکی که به پیست رفتی؟
شرایط تمرینی‌ام بهتر است، اما درباره مکان تمرین صحبت نکنیم بهتر است. فقط این را بگویم که مربی من مرد است و نمی‌شود در هر جایی با مربی مرد تمرین کرد.
مهلا در پرتاب دیسک می‌خواهد به کجا برسد؟
امسال بهترین رکورد در بازی‌های المپیک ۶۸ متر بود. اگر شرایطم صد درصد خوب باشد می‌توانم در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ شرکت کنم و اگر باز هم همه چیز صددرصد خوب باشد در ۲۰۲۸ روی سکو می‌روم.
استعدادش را داری؟
من اگر استعدادش را در خودم نمی‌دیدم، ادامه نمی‌دادم. اگر روزی دیدید پرتاب دیسک را کنار گذاشتم، بدانید امکاناتی را که می‌خواستم به‌دست نیاورده‌ام.
