رؤسای قوه قضائیه وکیل آنلاین مجله حقوقی

مصائب قامت ۲.۴۴ متری؛ بلندترین مرد ایران چه مشکلاتی دارد؟

12:44 - 28 شهريور 1400
کد خبر: ۷۵۹۱۶۳
مرتضی مهرزاد، اسپکر تیم ملی والیبال نشسته ایران با داشتن قد ۲ متر و ۴۴ سانتی متری به عنوان «بلندترین مرد ایران» شناخته می‌شود. او می‌گوید: این قد به همان اندازه که برایم در والیبال نشسته خوب است، در زندگی غیرورزشی مشکل ساز است.

_ مهر نوشت: کاپیتان تیم ملی نیست و سابقه بسیاری از هم تیمی‌هایش از حیث «تعداد دفعات حضور» و «مدال آوری» در رویداد‌های بزرگ به ویژه بازی‌های پارالمپیک را هم ندارد با این حال هر زمان صحبت از والیبال نشسته ایران می‌شود خیلی از نگاه‌ها و توجهات را به سمت خود جلب می‌کند به خاطر بعضی از ویژگی‌ها و بیشتر از همه قد بلندش.

صحبت از مرتضی مهرزاد است؛ اسپکر تیم ملی والیبال نشسته ایران که از او با ۲ متر و ۴۴ سانتی متر به عنوان «بلندترین مرد ایران» و حتی «دومین مرد بلند جهان» یاد می‌شود اگرچه خودش می‌گوید «این لقب را نه فرد مسئولی به صورت رسمی به من اختصاص داده و نه دیدم که جایی ثبت رسمی شده باشد، فقط آن را شنیده ام».

با این حال مرتضی مهرزاد که حضورش در یک برنامه تلویزیونی پایش را به والیبال نشسته باز کرد، تاکید دارد همین قد بلندش با وجود دردسر‌هایی که برایش درست کرده، بیشتر از هر فاکتور دیگری کمک حالش بوده برای حضور در ورزش قهرمانی طوری که از سال ۸۸ در والیبال نشسته فعالیت دارد و از سال ۹۴ تا به امروز هم عضو تیم ملی این رشته است.

کسب ۸ مدال از شرکت در رویداد‌های بین المللی نتیجه ۶ سال حضور ثابت و ادامه دار در ترکیب تیم ملی والیبال نشسته بود، مسابقات قهرمانی آسیا (۲۰۱۷ چین و ۲۰۱۹ تایلند)، مسابقات بین قاره‌ای (۲۰۱۸ چین)، بازی‌های آسیایی (۲۰۱۸ اندونزی)، مسابقات قهرمانی جهانی (۲۰۱۸ هلند)، لیگ جهانی (۲۰۱۸ ایران) و بازی‌های پارالمپیک (۲۰۱۶ ریو و ۲۰۲۰ توکیو) رویداد‌هایی بوده که مرتضی مهرزاد از حضور در آن‌ها صاحب مدال شده است.

رکورد جالب توجه در مورد این ملی پوش والیبال نشسته اینکه او هیچ رویدادی را بدون مدال تمام نکرده و تمام مدال‌هایی که تا به امروز به دست آورده به رنگ طلا بوده نه نقره یا برنز؛ آخرین مدال مرتضی مهرزاد با تیم ملی والیبال نشسته ایران از حضور در بازی‌های اخیر پارالمپیک توکیو به دست آمد. او تاکید دارد که تا یک سال آینده ۴ طلای دیگر را تصاحب خواهد کرد.

مرتضی مهرزاد در رابطه با حضور خود در تیم ملی والیبال نشسته گفت: از سالی که وارد تیم ملی والیبال نشسته شدم تا به امروز در دو دوره بازی‌های پارالمپیک شرکت کردم و در هر دو دوره هم قهرمان شدم.

اسپکر تیم ملی والیبال نشسته ایران در ادامه اظهار کرد: سال ۹۴ برای اولین بار وارد ترکیب تیم ملی شدم. تقریباً برای تمام رقابت‌های رسمی آسیایی و جهانی در ترکیب تیم ملی قرار گرفتم و همه آن‌ها را با قهرمانی تمام کردم.

کسب ۸ مدال طلا نتیجه ۶ سال حضور ثابت در تیم ملی والیبال

وی درخصوص مدال‌های دریافتی خود گفت: ۸ مدال با تیم ملی والیبال نشسته گرفتم که همه طلا هستند. البته دو نفر از هم تیمی‌هایم (مهدی بابادی وند و حسین گلستانی) هم شرایط مشابه من دارند.

مهرزاد درباره در کانون توجه بودن خود، اظهار کرد: متاسفانه بیشتر از خیلی از هم تیمی‌هایم در کانون توجه قرار دارم. واقعاً می‌گویم متاسفانه، چون این شرایط را دوست ندارم. بار‌ها گفته‌ام از اینکه در کانون توجهات هستم، خیلی راضی نیستم. از نظر تجربه، فنی، موفقیت و حتی اخلاقی پائین‌تر از هم تیمی‌هایم هستم، اما توجهات به من بعضاً خیلی بیشتر است. شاید این مسئله به خاطر قد بلندم است، اما این حجم توجه خوب نیست، بابت آن اذیت می‌شوم.

اسپکر تیم ملی والیبال نشسته ایران بیان کرد: البته همه توجهات از روی لطف و محبت افراد است. من هم بابت همه آن‌ها انگیزه می‌گیرم اگرچه حس می‌کنم مسئولیتم را سنگین‌تر می‌کند. همین مسئله هم البته کمک می‌کند تا با جدیت بیشتری تمریناتم را دنبال کنم، اما در کل از این شرایط راضی نیستم.

وی در پاسخ به سوال «درست است که بلندترین مرد ایران و حتی دومین مرد بلند جهان هستید؟» گفت: خودم هم شنیده‌ام، اما راستش را بخواهید اهمیتی برایم ندارد به خصوص که این لقب را نه فرد مسئولی به صورت رسمی به من اختصاص داده و نه دیدم که جایی ثبت رسمی شده باشد. فقط شنیده‌ام. داشتن یا نداشتن این القاب هم تاثیری به حالم ندارد. چه بلندترین مرد ایران باشم و چه نباشم، کارم را انجام می‌دهم و زندگی ام را می‌کنم. بابت این مسئله فایده‌ای عاید حالم نشده است بلکه سختی‌هایی هم دارم.

مهرزاد با اشاره به تاثیر قد خود بر زندگی شخصی‌اش بیان کرد: طبیعی است که کل زندگی ام را تحت تاثیر قرار داده است. به همان اندازه که برایم در والیبال نشسته خوب است، در زندگی غیرورزشی مشکل ساز است. به خاطر قدم خیلی جا‌ها نمی‌روم، سوار هر ماشینی نمی‌شوم، برای خرید عادی لباس و کفش مشکل دارم و … همه نوع پوشاک به صورت استاندارد در بازار و مغازه‌ها وجود دارد که هیچیک برای من نیست، چون قدم استاندارد نیست.

وی در ادامه گفت: من هم شرایط خاص زندگی خود را دارم که البته به آن تا حد زیادی عادت کرده‌ام، اما راستش را بخواهید دلم گاهی زندگی عادی را می‌خواهد. من ساکن چالوس هستم و بعضاً دوست دارم مانند دیگر افراد به راحتی در ساحل قدم بزنم یا گاهی خرید بروم، اما خیلی کم می‌توانم به خصوص که خیلی مورد توجه هستم. البته مردم همه لطف دارند، اما حجم توجهات و در کل شرایطم باعث شده بیشتر در خانه بمانم مگر اینکه مجبور باشم. دوست دارم گاهی مانند مردم عادی زندگی کنم.

مصائب قد بلند؛ از مشکل خرید پوشاک تا قدم زدن در ساحل

مهرزاد بیان کرد: به سختی می‌توانم پوشاک و کفش تهیه کنم. من حتی برای لباس تیم ملی هم مشکل دارم، اما خوشبختانه دوستانی دارم که در کار پوشاک هستند و معمولاً از طریق آن‌ها اقدام به تهیه پوشاکم می‌کنم. در کل، اما خرید عادی برایم حسرت شده است.

وی در رابطه با انتخاب این رشته به عنوان ورزش حرفه‌ای اعلام کرد: والیبال نشسته انتخاب من نبود که حالا بابت آن پشیمان باشم. سال ۸۸ در یک برنامه تلویزیونی شرکت کردم (ماه عسل) یکی از افرادی که در تیم والیبال نشسته چالوس بود برنامه را دیده بود. بعد از آن به سراغم آمد و من را به حضور در این رشته و فعالیت در آن ترغیب کرد. شاید اگر آن دوستم در رشته‌ای دیگر فعالیت داشت مسیر هم به سمت همان رشته می‌شد.

مصائب قامت ۲.۴۴ متری؛ بلندترین مرد ایران چه مشکلاتی دارد؟

مهرزاد بیان کرد: نمی‌دانم اسمش را شانس بگذارم، قسمت یا تصادف، اما به هر حال باعث شد که همان ابتدا وارد رشته‌ای بشوم که شرایط فیزیکی‌ام کاملاً متناسب با آن است. راستش را بخواهید خیلی استعداد و توانایی ذاتی در والیبال نشسته ندارم. بیشتر قدم کمک حالم است. حتی در والیبال ایستاده هم قد فاکتوری تعیین کننده است. در والیبال نشسته هم قد و بلندی دست کاملاً در عملکرد بازیکن موثر است که من هر دو را خیلی زیاد دارم.

وی در رابطه با حضور خود در تیم ملی گفت: تصمیم گیری در زمینه حضور در تیم ملی فقط با من نیست. مربیان و مسئولان تعیین کننده بخشی از آن هستند. به من باشد فعلاً به جدایی و خداحافظی که اصلاً فکر هم نمی‌کنم به خصوص که حداقل در والیبال نشسته سن و سال خیلی تعیین کننده نیست. تیم ما بازیکنانی داردکه ۴۲ یا ۴۳ ساله هستند. تیم بوسنی بازیکنی با بیش از ۵۰ سال سن دارد؛ بنابراین من که ۳۴ - ۳۳ ساله هستم می‌توانم فعلاً بازی کنم اگر آمادگی ام را حفظ کنم و مربیان هم بخواهند.

مهرزاد اعلام کرد: فکر کنم اولین اردوی تیم ملی والیبال نشسته برای مسابقات قهرمانی آسیا باشد. بعد از آن هم این تیم باید برای لیگ جهانی، مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی آماده شود. مصمم هستم در همه این رویداد‌ها شرکت کنم و ۴ مدال طلای دیگر به دست بیاورم. این هدف من برای یک سال آینده است.

وی درخصوص دریافت مدال طلای المپیک بیان کرد: قطعاً مدال پارالمپیک ارزش زیادی دارد به خصوص که اگر طلا باشد.

پاداش دریافتی نصف پاداش ورزشکاران دیگر!

مهرزاد در رابطه با پاداش خود که نصف پاداش سایر ورزشکاران حاضر در المپیک یا پارالمپیک است، گفت: این درد همیشگی ماست. تمام دنیا بازیکنان والیبال نشسته ایران را می‌شناسند. خیلی از کشور‌ها از ما الگو می‌گیرند. بازیکنان آن‌ها از دیدن بازیکنان ایران ذوق زده می‌شوند. فکر می‌کنم پرافتخارترین ورزشکار ایران بازیکن والیبال نشسته باشد که ۳ طلا و ۲ نقره پارالمپیک را دارد. برخی از بازیکنان ما زبانزد هستند با همه این‌ها باید بابت هفتمین قهرمانی باید پاداش نصف و نیمه بگیریم. این انصاف نیست.

وی گفت: به وزیر قبلی ورزش و مدیران مختلف شکایت خود را اعلام کرده‌ایم. برچه اساس پاداش قهرمانی بازیکنان یک رشته تیمی باید نصف رشته‌های انفرادی باشد؟ ما در توکیو به فاصله ۱۲ ساعت بعد از بازی باید تمرین می‌کردیم تا برای بازی بعد آماده شویم. قهرمانی را سخت به دست آوردیم. پیش از این چند بار به این مسئله اعتراض کردیم، اما گوش شنوایی نبود. امیدوارم وزیر جدید ورزش که خود ورزشی است توجه لازم را داشته باشد.

حقوقی که از صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان دریافت می‌شود

مهرزاد در رابطه با حقوق ورزشکاران گفت: کمیته ملی پارالمپیک تا پیش از این بازی‌های پارالمپیک به ما حقوق می‌دهد که بلافاصله بعد از اتمام بازی‌ها قطع می‌شود. مبلغ این حقوق برای بازی‌های توکیو ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بود. تنها «حقوق ثابت» من و خیلی از ورزشکاران، دریافتی است که از صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان داریم. خنده دار است که من با ۸ طلای آسیایی و جهانی و پارالمپیک حقوق ۷۴۹ هزار تومانی از این صندوق می‌گیرم.

وی در پایان در رابطه با هادی رضایی همچنین گفت: آقای رضایی سرمربی تیم ملی است، اما به جزو این همیشه پیگیر حق و حقوق بازیکنان بوده، مسائل مربوط به البسه ملی پوشان را پیگیری کرده و … در کل حکم آچار فرانسه را دارد. واقعاً حیف است اگر تیم ملی این مربی را از دست بدهد. البته بعید هم می‌دانم مسئولان اجازه دهند او و تیم ملی به پایان خط برسند.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *