تکلیف وزرای دفاع و امور خارجه آمریکا برای رصد مستمر روابط روسیه و ایران
- با ترسیم نمودار تحول نگرش روسیۀ پساشوروی به ایران، جابه جایی‌هایی با شدت نوسان گسترده قابل مشاهده است که در یک سوی آن، ایران به مثابه «متحدی مطمئن و قابل اتکا در منطقه و جهان» و «متحدی در برابر دشمان مشترک» و در سوی دیگر به عنوان «تهدید جنوبی و به منزله ابزاری برای تنظیم روابط با غرب» مورد شناسایی قرار گرفته است.
یکی از جلوه‌های عملی این نوسان، در ارائه دو رای متفاوت و مهم در شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال ایران مشاهده می‌شود، مخالفت و وتوی قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و موافقت و رای به قطعنامه ضد ایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ است.
«ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه» عنوان کتابی به قلم محمد شاد است که وی در این اثر کوشیده است تصویری منطبق با واقعیت، از نحوه سیاستگذاری خارجی روسیه در مقابل ایران و عناصر دخیل در شکل‌گیری این سیاست‌ها ارائه دهد. در نظر دارد هر روز برشی از این کتاب را با خوانندگان خود به اشتراک بگذارد.
پس از افزایش نگرانی‌ها در خصوص نزدیکی روسیه به ایران، مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا در قالب لایحه اختیارات دفاعی سال ۲۰۱۷، بند ۱۲۵۹M را به تعیین متصدی و تخصیص بودجه برای رصد همکاری روسیه و ایران و گزارش نوبه‌ای به کنگره برای تصمیم‌گیری اختصاص داد.
بر اساس این بند: الف) وزیر دفاع و وزیر امور خارجه به صورت مشترک گزارشی را در خصوص همکاری میان ایران و روسیه تقدیم کنگره خواهند کرد که در بردارنده چگونگی و میزان تأثیرگذاری این همکاری‌ها بر امنیت ملی و منافع راهبردی ایالات متحده خواهد بود.
ب) در گزارش مذکور باید اشاره شود که: * چگونه و تا چه میزان ایران و روسیه در آمریکای لاتین همپوشانی دارند؛
* ارائه توصیف و تحلیل در خصوص مرکز تبادل اطلاعات پنهان_ که ایران، روسیه، سوریه و عراق آن را در شهر بغداد تأسیس کرده‌اند_ و اینکه آیا هدف، این مرکز چیزی غیر از اهداف مأموریت مشترک در سوریه نیز خواهد بود.
* تبیین و تحلیل همکاری‌های دریایی میان ایران و روسیه، از جمله مانور مشترک دریایی بین دو کشور و تأثیرات آن بر حضور گسترش یافته نیروی دریایی روسیه در شرق مدیترانه و حضور نیروی دریایی ایران در خلیج فارس؛
* تبیین همکاری‌های گسترش یافته میان ایران و روسیه از شروع منازعه کنونی در سوریه؛
* تحلیل قدم‌هایی که ایران با بهره‌گیری از الگوی جنگ‌های ترکیبی (هیبریدی) روسیه، سعی در اجزای آن علیه اهداف بالقوه همچون اعضای شورای همکاری خلیج فارس دارد؛
* میزان همکاری روسیه با حزب‌الله در سوریه، لبنان و عراق: از جمله همکاری در راستای آموزش و تجهیز و عملیات مشترک؛
* توصیف آن دسته از تسلیحاتی که روسیه در اختیار ایران قرار داده و ناقض قطعنامه‌های تحریم‌های تسلیحاتی ایران از سوی شورای امنیت سازمان ملل است.
ج) ارائه گزارش مذکور به کنگره حداکثر نباید بیشتر از ۱۲۰ روز از زمان اجرای این قانون طول بکشد و از این پس، همزمان با اجرای برنامه جامع اقدام مشترک، این گزارش به صورت سالیانه ارائه خواهد شد.
د) گزارش مذکور به صورت غیرطبقه‌بندی شده تقدیم کنگره خواهد شد؛ اما ممکن است دارای ضمیمه طبقه‌بندی شده (محرمانه) باشد.
همان گونه که اشاره شد، این لایحه با عنوان «قانون گزارش‌دهی همکاری ایران و روسیه» توسط پومپئو به لایحه اصلی افزوده شد. باتوجه به اشراف داشتن و حساسیت شخصی پومپئو بر این موضوع انتظار می‌رود سازمان متبوع وی در همکاری با وزارت دفاع و وزارت خارجه ایالات متحده مأموریت‌های ویژه و اقدامات جامعی را در این خصوص تمهید کند.
