رشد حبس جمعی در زندان‎های آمریکا به دلیل فقر متهمان

- ۳ دهه پیش، یک قاضی فدرال در «سنت لوئیس» از یک استعاره برای توصیف ماهیت بی رحمانه حبس دسته جمعی در آمریکا استفاده کرد.

وی گفت «پلیس برای یافتن متهمان و مجرمان هیچ مشکلی ندارد؛ ماموران پلیس آن‌ها را از گوشه و کنار سنت لوئیس شمالی مانند بیل‌های شنی از ساحل بیرون می‌آورند؛ با این حال، آن‌ها همچنان به کمک نیاز دارند و حتی زمانی که در زندان هستند مستحق رفتار مناسب هستند؛ این افراد همچنان مردان و زنانی هستند که حق دارند به عنوان یک انسان با آن‌ها با کرامت رفتار شود.»

به گزارش «دیلی بیست»، افراد زیادی در زندان‌های آمریکا نگهداری می‌شوند که واقعاً به آنجا تعلق ندارند؛ به همین دلیل است که «جولیا سالازار»، سناتور ایالت نیویورک، قانون «پایان دادن به هزینه‌های غارتگرانه دادگاه» را بسیار مهم عنوان می‌کند.

هدف اصلی این طرح، کاهش جرم انگاری فقر است؛ در هر شهر و هر ایالت آمریکا، افراد زیادی حداقل تا حدی به دلیل فقیر بودن زندانی می‌شوند.

اکنون افرادی در جزیره «رایکرز» وجود دارند که به دلیل اتهام عدم پرداخت در آنجا هستند، به این معنا که آن‌ها به دلیل عدم پرداخت جریمه‌ها و هزینه‌هایی که در برخی از پرونده‌های دادگاه قبلی صادر شده بودند، زندانی شدند.

همین امر در زندان‌های سنت لوئیس، دنور، لس آنجلس و در هر شهر بزرگ و شهر کوچک آمریکا، صادق است.

این وضعیت سیستم عدالت کیفری آمریکاست؛ برای بسیاری از مردم، این یک چرخه اجتناب ناپذیر از فقر را آغاز می‌کند؛ افراد به دلیل دزدی از مغازه دستگیر می‌شوند؛ به زندان می‌روند، آن هم با وثیقه‌ای که توانایی پرداخت آن را ندارند؛ اعتراف به گناه می‌کنند که اتهاماتشان برای رهایی از زندان کاهش یابد؛ پس از اینکه متوجه نشدند که اعتراف به گناه با یک لایحه هنگفت از جریمه‌ها و هزینه‌های دادگاه همراه است، دوباره برای مدتی به زندان می‌روند.

یک قاضی آمریکایی می‎گوید «در عمل، ما افراد زیادی را به دلیل فقیر بودن زندانی می‌کنیم؛ در حال حاضر، تعداد قابل توجهی از افراد در رایکرز به دلیل ناتوانی در پرداخت جریمه‎ها، هزینه‌ها و هزینه‌های اضافی در آنجا هستند؛ و مطمئناً بیشتر آن‌ها به دلیل ناتوانی در پرداخت وثیقه نقدی در آنجا هستند.»