آزمایش داروهای غیرمجاز بر روی زندانیان در آمریکا
- اواخر آگوست سال گذشته میلادی، چهار زندانی در بازداشتگاه شهر واشنگتن در شمال غربی ایالت آرکانزاس آمریکا به کووید-۱۹ مبتلا شدند؛ در روز‌های بعد، این چهار مرد به یک بخش مخصوص قرنطینه در این زندان منتقل شدند.
به گزارش «گاردین»، در این بخش به زندانیان ترکیبی از دارو‌ها داده شد؛ این چند زندانی بسیار سریع دچار مجموعهای از عوارض جانبی از جمله مشکلات بینایی، اسهال، مدفوع خونی و گرفتگی معده شدند.
آن‌ها سپس متوجه شدند که مسئولان زندان بدون رضایت آن‌ها دوز‌های بسیار بالایی از یک داروی ضد انگل که معمولاً در دام‌ها از جمله گاو و اسب استفاده می‌شود، به آن‌ها دادهاند.
داستان آنچه ممکن است در بخش کوچکی از زندان آرکانزاس اتفاق افتاده باشد، بسیاری را در آمریکا شوکه کرده و نمادی از شکاف‌های سیاسی ناشی از همه‌گیری کروناست.
این موضوع، تاریخ وحشتناک نژادپرستی آمریکا را تکرار می‌کند، زیرا آزمایش‌های اجباری بر روی زندانیان آرکانزاس یادآور تاریخ وحشتناکی از استثمار پزشکی توسط مقامهای آمریکایی نسبت به جوامع و زندانیان رنگین پوست است.
این در حالی است که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا و همچنین سازمان غذا و داروی این کشور نسبت به استفاده از این دارو برای درمان کووید-۱۹ هشدار دادهاند.
ماه گذشته، شعبه آرکانزاس اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا از طرف این افراد علیه زندان شهر واشنگتن، کلانتر شهر واشنگتن و «رابرت کاراس»، پزشک این زندان شکایت کرد.
سازمان غذا و داروی آمریکا نسبت به استفاده از این دارو برای درمان کووید-۱۹ هشدار داده است.
عوارض جانبی ذکر شده توسط این آژانس در مورد مصرف بیش از حد دارو شامل حالت تهوع، اسهال، فشار خون پایین، واکنش‌های آلرژیک مانند خارش و کهیر، تشنج، کما و حتی مرگ است.
«گری سالیوان»، مدیر حقوقی شعبه آرکانزاس اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، میگوید «هیچ فردی، از جمله افراد زندانی، نباید فریب خورده و تحت آزمایش پزشکی قرار گیرند.»
استثماری که زندانیان آرکانزاس با آن روبرو هستند، منعکس کننده تاریخ دیرینه آمریکا در زمینه آزار پزشکی جوامع آسیب پذیر رنگین پوست، از جمله زندانیان سیاه‌پوست است.
از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸، خدمات بهداشت عمومی آمریکا و اداره بهداشت «پان امریکن» در کنار چندین آژانس دیگر در تحقیقات پزشکی که توسط دولت آمریکا تأمین مالی می‌شد، کار کردند.
این تحقیق شامل در معرض قرار دادن عمدی گواتمالایی‌ها از جمله سربازان، زندانیان و بیماران روانی با «سیفلیس» بود.
طی دو سال، بیش از هزار و ۳۰۰ نفر در معرض سیفلیس یا شانکروئید قرار گرفتند.
در سال ۲۰۱۱، کمیسیون ریاست جمهوری آمریکا در موضوع مطالعه مسائل اخلاقی و زیستی فاش کرد که تنها حدود ۷۰۰ نفر از مبتلایان، نوعی درمان دریافت کردند در حالی که ۸۳ نفر دیگر جان خود را از دست دادند.
بر اساس جزئیاتی که تنها ۱۰ سال پیش مشخص شد، یکی از محققان به نام جان «چارلز کاتلر»، سیفلیس را به چشم بیماران تزریق کرد.
به گفته کارشناسان، این تحقیق هیچ اطلاعات پزشکی مفیدی نداشت و در عوض برای چندین دهه پنهان بود تا اینکه یک مورخ پزشکی آن را افشا کرد.
این آزمایش‌ها که ۶۰۰ سیاه‌پوست را در بر می گرفت، به عنوان مطالعه سیفلیس در «تاسکیگی» شناخته شد.
