باید تئاتر را به شهرستان‌ها ببریم
به ، «سرباز برجک 37» عنوان نمایشی است به نویسندگی پژمان شاهوردی، کارگردانی پرستو آبکار با محوریت و موضوع دفاع مقدس که در آخرین روز اجرای نمایش‌های جشنواره در بخش تئاتر دانش‌آموزی به روی صحنه رفت.
پرستو آبکار کارگردان نمایش «سرباز برجک 37» در خصوص اینکه جشنواره‌ها در ارتقای کیفیت کار کودک و نوجوان چه تأثیر دارد نیز می‌گوید: به هر حال در یک جشنواره خیل عظیمی از کارها با محوریت و موضوع‌های مختلف عرضه می‌شوند که این در بحث ایده گرفتن و آشنایی هنرمندان با فنون کار و... بسیار به ارتقای کودک توجه می‌کند.
آبکار ادامه می‌دهد: اما نکته اینجاست که شهرستان‌ها از این تحول مهم هنری، فرهنگی بی‌نصیب می‌مانند؛ چراکه کارهای جشنواره در شهرستان‌ها به نمایش درنمی‌آیند و تنها تئاترهای جنبی است که در شهرستان‌ها اجرا می‌شود.
وی معتقد است این مسئله نمی‌تواند به ارتقای تئاتر در شهرستان‌ها نیز به موازات استان کمک کند و این ضربه زدن به تئاتر شهرستان است.
این کارگردان می‌گوید: اگر تدابیری اندیشیده شود این جشنواره‌ها در ابعاد کوچک‌تر در شهرستان‌ها نیز برگزار شود یا از متولیان هر شهرستان از گروه‌های مختلف برگزیده شده در این جشنواره‌ها برای اجرای نمایش‌ها دعوت کنند در وهله اول سازندگان تئاتر کودک و نوجوان دید بازتری خواهند گرفت و دیگر اینکه روحیه گرایش به تماشای تئاتر نیز در کودکان و نوجوانان تقویت می‌شود و همه چیز محدود به یک تئاتر جنبی در شهرستان‌ها نمی‌شود.
وی در پاسخ به این سؤال که تکنولوژی‌هایی که در تئاترهای خارجی دیده شد چقدر روی کارها و تئاتر داخلی تأثیر می‌گذارد نیز گفت: مشکل اصلی تئاتر کودک و نوجوانان نبود اعتبارات است و باید گفت تأثیر پذیرفتن از تکنولوژی‌ها نیز مشروط به داشتن بودجه است؛ اگر برای یک تئاتر واقعاً هزینه شود هنرمندان ما نیز می‌توانند از جلوه‌های ویژه و تکنولوژی‌هایی استفاده کنند که نمایش‌ها را نیز زیباتر و برای مخاطب مهیج‌تر می‌کند.
آبکار که معتقد است باید نگاه ویژه‌تری به تئاتر خصوصاً تئاتر کودک و نوجوان شود؛ می‌گوید: بخش کودک و نوجوان شاخه‌ای گسترده از تئاتر است که نیاز به تمرکز بیشتری دارد.
وی در خصوص مقایسه کیفیت کارهای داخلی و خارجی می‌گوید: کارهای ایرانی واقعاً برای کودک ساخته شد اما در کارهای خارجی نگاه جشنواره‌ای پررنگ‌تر است و بیشتر هدف را روی برگزیده شدن در جشنواره با استفاده از تکنولوژی‌های مختلف قرار داده‌اند که این چندان خوشایند نیست.
این کارگردان اضافه می‌کند: اگر ما جشنواره‌ای را به نام کودکان برگزار کرده‌ایم باید به کام کودکان نیز باشد و صرفاً مخاطب اصلی پیام این گونه نمایش‌ها کودکان باشند
